Dwudziestopięciolecie III Rzeczypospolitej skłania do oceny jej kształtu i podsumowania dorobku. Nie jest to refleksja optymistyczna. Mimo wyjątkowo korzystnej sytuacji międzynarodowej - akcesji do NATO, do Unii Europejskiej i związanego z tym potężnego wsparcia finansowego - nie sposób uwierzyć, że obecne kłopoty to tylko chwilowe trudności, że Polska wciąż rośnie w siłę a ludzie żyją dostatniej. Upadek przemysłu, utrata kontroli nad sektorem bankowym, marnotrawstwo środków unijnych, wszechobecna korupcja, niesprawiedliwy wymiar sprawiedliwości, rozpadająca się służba zdrowia, edukacja dewastowana od przedszkola aż po szkolnictwo wyższe, krach systemu emerytalnego, uzależnienie energetyczne od Rosji, demontaż polskich sił
zbrojnych, osłabienie podmiotowości czy wręcz klientelizm w polityce zagranicznej i wreszcie widoczna gołym okiem postępująca degeneracja klasy politycznej - tę listę grzechów i zaniedbań można by dalej poszerzać i
ilustrować stosownymi przykładami. Zawarte w tej książce teksty - powstałe między 1989 a 2010 r. - ukazują przyczyny tego stanu rzeczy, tkwiące m.in. W krótkowzroczności elit politycznych, bezrefleksyjnym uleganiu obcym trendom obyczajowo-kulturowych przez część środowisk opiniotwórczych, trywializacji debaty publicznej, niskim poziomie kultury politycznej i rozkładzie moralnych standardów życia politycznego i społecznego. Są one również próbą odpowiedzi na pytanie, jak przezwyciężyć te słabości, by Polska wreszcie
stała się dobrze funkcjonującym państwem - państwem wolności i sprawiedliwości, w którym wreszcie będziemy mogli być sobą u siebie.

Zbigniew Stawrowski - filozof polityki, profesor UKSW oraz Instytutu Studiów Politycznych PAN, dyrektor Instytutu Myśli Józefa Tischnera w Krakowie, autor m.in. książek Prawo naturalne a ład polityczny (2006), Niemoralna
demokracja (2008), Solidarność znaczy więź (2010), Wokół idei wspólnoty (2012).