jest pokłosiem zorganizowanej w maju 2011 roku w Katowicach międzynarodowej konferencji poświęconej językowi i literaturze Serbołużyczan. Spotkanie badaczy i miłośników piśmiennictwa małego zachodniosłowiańskiego narodu, z którym od stuleci łączyły nas więzy przyjaźni, uświadomiło obecnym, iż znajomość jego kultury, historii i teraźniejszości jest w Polsce znikoma. Towarzysząca spotkaniu żywa dyskusja stała się impulsem do opracowania publikacji, której celem jest zaprezentowanie najnowszego stanu badań nad językiem i literaturą serbołużycką w polskich i niemieckich ośrodkach naukowych.
Zaproponowany układ treści pozwala poznać najnowsze kierunki rozwoju sorabistyki w Polsce i na Łużycach, jak też zwrócić uwagę na kręgi tematyczne będące przedmiotem zainteresowania i dociekań wybitnych badaczy przedmiotu, np. Jadwigi Zieniukowej z Warszawy, Tadeusza Lewaszkiewicza z Poznania, Tomasza Derlatki z Lipska czy Dietricha Scholze-Šołty z Budziszyna, a także grona ich wychowanków i uczniów, młodych pracowników naukowych. Obok artykułów poświęconych wybranym aspektom i zjawiskom języka i literatury serbołużyckiej zamieściliśmy w książce przyczynki dokumentujące działalność sorabistyczną śląskich slawistów, literatów, tłumaczy i przyjaciół Łużyc, a także artykuły o problematyce historycznej. W Katowicach, mieście, które począwszy od połowy lat 30., kończąc na latach 80. XX wieku, pielęgnowało pamięć o wybitnych twórcach kultury Serbołużyczan, organizując wystawy, spotkania i imprezy z udziałem łużyckich pisarzy, grafików i aktorów; w ostatnich latach zabrakło ludzi otwartych na kontakty z Łużycami i zdolnych do kontynuowania trudu poprzedników.
Książkę zamyka wywiad ze znakomitym współczesnym pisarzem łużyckim, przyjacielem Polaków, znanym w Polsce z przekładów wierszy Benediktem Dyrlichem oraz głos niemieckich badaczy, sygnalizujący problemy związane z różnym statusem prawnym mniejszości narodowych i etnicznych.