W tym samym czasie komunistom udało się przeniknąć na teren sztabu przy budynkach kompani medycznej, lecz zostali odparci w trakcie walki wręcz przez lekarzy i sztabowców. O 4.40 padła brama Huu i ostatnie jednostki komunistów wdarły się do cytadeli. Żołnierze porucznika Hue wyruszyli, a z racji znajomości miasta udało im się dotrzeć do sztabu szybciej niż oddziałom komunistów, które gubiły się w mieście. Zbierali po drodze wszystkich spotkanych żołnierzy ARVN. Po godzinie siódmej 150 zebranych żołnierzy uderzyło na tyły komunistów. Wykorzystali efekt zaskoczenia do zniszczenia wrogich karabinów maszynowych ostrzeliwujących stanowiska dywizji i przedarcia się do oblężonych. Do sztabu udało się także wycofać oddziałowi zwiadowczemu. Przez następne 72 godziny kompania toczyła zażarte walki na terenie cytadeli, zmniejszając swój stan z 240 żołnierzy do 19. Do godziny ósmej, kiedy to wywieszono flagę NFW na maszcie cytadeli, większość miasta była już opanowana przez siły komunistów. Zostały one wzmocnione elementami kolejnych dziesięciu batalionów, które zajęły także pozycje wokół miasta. Jednymi terenami pod kontrolą ARVN w cytadeli były sztab oraz południowo-wschodni kraniec lotniska. Komuniści mogli swobodnie przemieszczać swe siły oraz szukać wrogów „ludu”. Zdobycie miasta zajęło 7,5 tysiącom komunistów kilka godzin. Był to największy sukces militarny ofensywy i drugi pod względem znaczenia politycznego...


Notka o autorze:
Patryk Masny (ur. w 1993 w Krakowie), ukończył studia licencjackie na Uniwersytecie Jagiellońskim na kierunku historia, a obecnie kontynuuje je na stopniu magisterskim. Interesuje się konfliktami zbrojnymi w okresie zimnej wojny, a w szczególności wojną w Wietnamie. Aktualnie pracuje nad monografią o amerykańskiej operacji Cedar Falls ze stycznia 1967 roku przeciw tzw. „żelaznemu trójkątowi”.