Czas burzy Adrian Grzegorzewski

Don Wito

Ludzie w czasach burzy

2019-02-07 Kilka dni temu skończyłem czytać książkę Adriana Grzegorzewskiego „Czas Burzy". Jednak potrzebowałem paru dni na przemyślenia nim zdecydowałem się o niej napisać.
Wynika to z tego, że udało się autorowi wzbudzić we mnie na tyle silne emocje w końcówce książki, że uznałem ten dystans za potrzebny .
Nie czytałem wcześniejszej książki autora „Czas tęsknoty" a jak wynika z okładki „Czas Burzy" jest kontynuacją tej pierwszej. Nie wpłynęło to jednak w żaden sposób na to, że wciągnąłem się mocno w losy bohaterów.
Interesuję się mocno historią Polski i często czytam naukowe pozycje o polskiej historii lub oglądam różne dyskusje na jej temat.
Autor „Czasu Burzy" potrafił przeprowadzić mnie przez te zdarzenia historyczne, które znałem dzięki historykom, w sposób taki jak bym patrzył na te wydarzenia oczami ich uczestników.
Jest więc w tej powieści miejsce na bolesne wydarzenia w historii Polski w okresie II wojny światowej: są tragiczne wydarzenia na Wołyniu, walki żołnierzy AK o wyzwolenie Wilna i ich los w obliczu nadchodzącej ze wschodu armii czerwonej. Powstanie Warszawskie również staje się częścią losów bohaterów powieści tak jak i życie polskiej emigracji w Anglii, dla której nie ma miejsca w Polsce Ludowej.
Bohaterowie powieści - Marta, Piotr, Swieta, Witalij i inni - idą przez te wydarzenia zbierając w swoje losy - losy, wielu ludzi, którym przyszło iść przez życie w tamtych jakże trudnych czasach.
Zdarzenia narzucone przez wojnę determinowały ich wybory życiowe, wymagały od nich więcej niż czas pokoju.
Adrian Grzegorzewski ukazuje bohaterów pełnych uczuć, spragnionych miłości, wolności, pokoju, których życie wciąż łamie wojna. Muszą ciągle walczyć o siebie, siebie wzajemnie, o ludzi wokół.
Postacie w książce odczuwałem bardzo realnie i czasem czułem jakbym czytał nie powieść a wspomnienia uczestników zdarzeń przeszłości. Autorowi dobrze udało się w mojej ocenie przedstawić atmosferę tamtych dni i to jakie uczucia mogli nieść w sobie ludzie.
Ważnym aspektem tej książki jest również to jak wojna wpisała się w jej uczestników, jak mocno zostają takie zdarzenia w ludziach już po wojnie. To wszystko wiedziałem, ale powieść jeszcze raz dała do myślenia na tą kwestię.
Właśnie to jak umiejętnie Adrian Grzegorzewski przeniósł na swoich bohaterów emocje ludzi, którzy mogli uczestniczyć w wydarzeniach wojennych jest największym atutem tej książki. Przy czym również widać, że autor starannie dobierał wydarzenia historyczne, z których tworzył tło dla swojej narracji. Dzięki tej staranności można również dowiedzieć się o zdarzeniach w miejscach o jakich nie wszyscy z nas wiedzą (Kolonia Wileńska), zwłaszcza jak ktoś nie interesuje się historią.
Na koniec jeszcze jedna refleksja. Uważam, że powieść można szczególnie zadedykować młodym ludziom, których zwykła historia nudzi, a ta powieść dzięki bagażowi emocji pozwoli lepiej zrozumieć co przeżywali ludzie w czasie wojny, jak ona na nich wpływała, jak śmierć człowieka stawała się codziennością.
Z ciekawością sięgnę po kolejną książkę Adriana Grzegorzewskiego.

Dominika Sodolska

Czas burzy

2019-02-05 Najlepszą recenzją książki „Czas burzy" jest chyba fakt, że postanowiłam zapoznać się z pierwszym tomem przygód Swiety, Piotra, ich i przyjaciół oraz wrogów.
Książka wciągnęła mnie od pierwszych stron, zapewniając mi chwile całkowitego oderwania się od rzeczywistości.
Historia dwojga kochanków jest osią całej powieści, ale główne skrzypce odgrywa tu jednak codzienność i walka tych, którym przyszło żyć i kochać w niełatwych czasach, czasach burzy, po której na szczęście zawsze wychodzi słońce.
Autor z niezwykłą dbałością o szczegóły przedstawił krajobraz wojny, ale też piękno Kresów, Wilna, stolicy. Pokazał ludzi rozdartych, poranionych, pragnących zemsty, ale i spokoju oraz miłości, która ocala.
Na okładce książki widnieje dopisek, że będzie to idealna lektura dla fanów serialu „Czas honoru". Myślę, że znajdą oni w niej coś dla siebie, chociaż ja czytając miałam przed oczyma przerażające i zachwycające sceny z „Wołynia" i „Miasta 44", ponieważ narracja Grzegorzewskiego jest bardzo plastyczna i sugestywna, dzięki czemu ma się wrażenie, że towarzyszy się bohaterom w ich codziennych trudach.
Gorąco polecam tę książkę i uciekam do lektury „Czasu tęsknoty". Intuicja mi podpowiada, że się nie zawiodę!

Monika Wiśniewska

Czas Burzy

2019-02-05 Biorąc "Czas Burzy" po raz pierwszy do ręki nie bardzo wiedziałam czego mogę się spodziewać.
Z dużym dystansem podeszłam do tej książki...A ten dystans skracał się ze strony na stronę.
Bohaterowie okazali się tak prawdziwi i realni. Piotr, Swieta, Marta, Witalij, Hucuł czy Jegor
to postacie z krwi i kości- niezwykle prawdziwi.
Książka bardzo emocjonalna, pokazująca z jednej strony wielką miłość a z drugiej wojnę, ból,
wszechobecne zniszczenie. Na kartach powieści pojawiają się również postacie znane z historii
walki Polski o wolność np. W. Pilecki. Dzięki temu historia bohaterów staje się bardziej realna.
Autor z wielką starannością umiejscawia wszystkie wydarzenia wg. odpowiedniej chronologii.
Książka mimo moich początkowych obaw pochłonęła mnie bez reszty, do tego stopnia, że z pewnością
sięgnę po "Czas tęsknoty"---- bo to jeszcze nie czas rozstawać się z tymi bohaterami.