Anna Piwkowska, poetka i eseistka, jest autorką dziewięciu tomów wierszy, nagrodzonych m.in. Nagrodą Literacką m.st. Warszawy (Farbiarka, 2009) i wyróżnieniem Fundacji im. Kościelskich (Po, 2002). Jest także laureatką Literackiej Nagrody im. Georga Trakla (za prozę Ślad łyżwy, 2007) i nagrody IBBY (za powieść dla młodzieży Franciszka, 2014). Jej zainteresowania literaturą rosyjską zaowocowały dwoma książkami o Annie Achmatowej (Achmatowa czyli kobieta, 2003, i Achmatowa czyli Rosja, 2015) oraz pisaną obecnie książką o Marynie Cwietajewej. Współpracuje z „Zeszytami Literackimi” i „Nowymi Książkami”.
Uczy w społecznym gimnazjum w Zespole Szkół „Bednarska” w Warszawie.

Wyspa Nieborów przynosi wybór najważniejszych wierszy pisanych w latach 1990–2015.
Tytuł trafnie odsyła do miejsc ważnych w życiu i twórczości poetki – jej „drugiego domu” w Nieborowie, gdzie od dzieciństwa spędza każdą wolną chwilę, i wysp greckich – przede wszystkim Krety – gdzie często podróżuje i gdzie powstało wiele jej wierszy.
Poezja Anny Piwkowskiej zadomowiona jest w kulturze śródziemnomorskiej, postaci z mitologii greckiej stają się współczesnymi uchodźcami, koczują w przejściach podziemnych i korytarzach metra. Zmysłowe, pełne namiętności i zarazem metafizyczne wiersze, ujęte często w kunsztowną, klasycyzującą formę, traktowaną w sposób odkrywczy i nowoczesny, stanowią jedno z najciekawszych zjawisk we współczesnej poezji polskiej.