Trudno trafić na fajna grę, która nie znudzi się po tygodniu oraz taką, która nie byłaby zbyt infantylna. W erze ekranów trudno jest namówić dzieci na powrót do tradycyjnych form rozrywki. Ta gra jednak zdała egzamin na 6! Zarówno młodsza Julka jak i starsza Emilka podpisują sie pod tym także.

A, gdy za oknem deszczowa aura to ta gra to wręcz bajka i ratuje nam życie. Do tego tak pieknie wydana. Ilustracje na grach to piękno samo w sobie. 

Gra idealna dla całej rodziny. W zeszłe święta nasz Krzyś dostał pod choinke Dixit i od razu oszalał na jej punkcie. Mimo, że upłynęły już dwa miesiące my nadal w każdy weekend gramy w nią.

Gra przenaczona dla większej liczby osób jednak oprócz tego nie ma żadnych przeciwskazań. Może oprócz wieku dziecka, ale to dosyć indywidualna sprawa.

Gra polega na tworzeniu skojarzeń do obrazków. Nie mogą być one zbyt odbiegające i trudne do odgadnięcia przez pozostałych graczy, gdyż wtedy nie zostaną przyznane nam punkty. Tak więc w gre możemy próbować grać już z naszymi przedszkolakami by wyzwolić w nich wyobraźnię. 

Kiedy w dawnych czasach chciano przekazać komuś jakąś arcystarą opowieść, rozpoczynano ją słowem „Dixit”, co po łacinie oznacza „on/ona powiedział/a". Hasło to posłużyło także Francuzowi – Jean-Louisowi Roubira – za inspirację do stworzenia gry, którą powinien sprawdzić każdy. I to bezzwłocznie.

„Dixit” to gra, która różni się od typowych planszówek niemal pod każdym względem. Bo choć zawiera planszę, to nie pełni ona tutaj najważniejszej roli. Małe znaczenie mają także pionki, które nie reprezentują ani wielkich armii, ani potężnych bohaterów. Ba! W tej grze nie ma nawet kości do rzucania…

Są za to karty. Karty, które pełnią tutaj rolę decydującą, bez których gra nie mogłaby się odbyć. Ale i te wyróżniają się spośród wielu innych tytułów. Nie ma bowiem na nich żadnych ikonek obrazujących poziom mocy, ani konkretnych umiejętności. Nie ma poziomów siły czy obrony. Istotą tych kart są jednak intrygujące, bogate i niejednoznaczne ilustracje. Cudowne, wysmakowane, barwne, niczym wyciągnięte ze starych baśni czy z kart ulubionej powieści. To na nich opiera się cała kwintesencja gry. Ich zadaniem jest bowiem pobudzenie wyobraźni graczy i pomoc w odgadnięciu ich myśli.