Paulo Coelho
Paulo Coelho (ur. 24 sierpnia 1947) brazylijski pisarz oraz poeta. Autor wielu bestsellerów oraz laureat wielu nagród literackich. Jego styl opisywany jest jako prosty i bezpośredni, zwraca się także uwagę na zapożyczenia z dzieł innych autorów – na przykład zakończenie "Alchemika" zostało zaczerpnięte z opowiadania Nachmana z Bracławia pt. "Skarb pod mostem".
Paulo swoją naukę rozpoczął w szkole jezuitów San Ignacio w Rio de Janeiro. Nie przepadał on za religijnymi tradycjami szkoły, ale to właśnie w niej odkrył swoje prawdziwe powołanie – pisarstwo. Tam również zdrobył swoją pierwszą nagrodę literacką.
Po szkole jezuitów rodzice Paulo, by syn został inżynierem, jednak on nie zamierzał się temu podporządkować. Z powodu jego buntu ojciec trzykrotnie umieścil go w zakladzie psychiatrycznym. Gdy Paulo związał się z grupą teatralną, ojciec postanowił umieścić go w zakładzie psychiatrycznym po raz czwarty. Po wyjściu z niego Paulo był jeszcze bardziej zamknięty w swoim artystycznym świecie. Rodzice poprosili o kolejną konsultację. Lekarz powiedział, że Paulo nie cierpi na żadną chorobę psychiczną i nie powinien przebywać w szpitalu psychiatrycznym, musi się po prostu nauczyć stawiać czoła życiu.
Po okresie zamknięcia Paulo wrócił do swoich studiów inżynierskich. Jednak długo nie podołał i wkrótce powrócił do teatru. Było to w latach 60., kiedy to panował ruch hippisowski, również w Brazylii. Paulo zapuścil włosy i przyrzekł sobie, że nigdy nie będzie nosil przey sobie dowodu osobistego. Zażywał również narkotyki, które miały mu pomóc w pełni doświadczyć hippisowskiego życia.
W tym czasie Raul Seixas, muzyk i kompozytor, zaprosił Paula do napisania słów do paru jego piosenek. Ich druga płyta była ogromnym sukcesem i sprzedała się w ponad 500 000 egzemplarzy. To były pierwsze duże pieniądze dla przyszłego sławnego pisarza. Współpraca z Raulem trwała aż do 1976 roku. Coelho napisał ponad 60 piosenek i razem z Raulem Seixasem zmienił brazylijską scenę rockową.
W 1973 roku Paulo i Raul przyłączyli się do Stowarzyszenia Alternatywnego, organizacji, która sprzeciwiała się ideologii kapitalistycznej, broniła praw jednostki oraz uprawiała czarną magię. Po latach pisarz opisał to doświadczenie w "Walkiriach".
Mniej więcej w tym okresie rozpoczęli oni publikację "Kring-ha", która była serią komiecznych ulotek, nawołującej o więcej wolności. Jednak zostały one uznane przez wladze za wywrotne, w skutek czego Raul i Paulo trafili do więzienia. Raula szybko zwolniono, jednak Paulo Coelho został w nim dłużej, gdyż uważano go za mózg operacji. Dwa dni po opuszczeniu więzienia Paulo został zatrzymany i przewieziony do wojskowego ośrodka, gdzie poddano go torturom. Prawdopodobnie przeżył tylko dlatego, iż oświadczył, że jest umysłowo chory, na co dowodem miały być jego liczne pobyty w klinice psychiatrycznej.
Te doświadczenia głęboko wpłynęły na Paula Coelho. Zdecydował on, iż ma już dość „doświadczania życia” i chce po prostu żyć normalnie. Znalazł pracę w wytwórni płytowej PolyGram, gdzie poznał swoją przyszłą żonę.
W 1977 przeprowadził się z nią do Londynu. Paulo kupił maszynę do pisania i zaczął pisać, początkowo bez sukcesów. W kolejnym roku powrócił do Brazylii, gdzie pracował w kolejnej wytwórni płytowej – CBS. Trwało to tylko trzy miesiące. Po tym czasie Paulo pozostawił pracę i żonę.
W 1979 roku spotkał swoją starą znajomą – Cristinę Oiticica, którą później poślubił i z którą jest do dzisiaj. Mieszka we Francji.
Do jego najsłynniejszych dzieł możemy zaliczyć m.in. "Alchemika", "Weronika postanawia umrzeć", "Jedenaście minut" czy choćby "Pielgrzyma".