Wszystkie języki świata Zbigniew Mentzel Książka

Pewien znajomy powiedział mi kiedyś, że książki „dobre", to jego zadaniem te, z którymi jest w stanie się „utożsamić". Bez dopytywania o szczegóły tego śmiałego stwierdzenia, uznałam, że jest to wyraz jego narcyzmu i autokreacji...Po przeczytaniu „Wszystkich języków świata", stwierdzenie to niespodziewanie do mnie powróciło. Jeśli przyjąć kryterium stopnia utożsamienia się z postacią bohatera, to mogę uznać, że książka ta jest „dobra"...

Spośród wielu rozpraw podejmujących kwestię zasadności czytania Pisma Świętego, zapamiętałem szczególnie jedną, która w sposób bardzo prosty, a zarazem osobliwie niezwykły i dobitny przecina ów węzeł gordyjski: „Częste i stałe czytanie Pisma Świętego jest okazją do napełniania naszej pamięci sprawami duchowymi". Bez cienia najmniejszej wątpliwości jestem w stanie ją sparafrazować i napisać: Częste i stałe czytanie Zbigniewa Mentzla jest ku temu taką samą okazją.

Książka Zbigniewa Mentzla to książka nienapisana. Dzieło życia, które nigdy nie powstało, którego istnienie zawsze sytuowało się w czasie przyszłym niezdefiniowanym. Ale nie książka zamiast tamtej.