Rozprawa Radosława Strzeleckiego konfrontuje radykalne rozumienie odpowiedzialności z zagadnieniem wolności. Perspektywę badawczą wyznacza tu przede wszystkim refleksja nad myślą Martina Heideggera i Emmanuela Lévinasa. Autor stawia pytania, na ile dialogiczna wykładnia odpowiedzialności pozwala również na pogłębienie rozumienia wolności i czy te dwie perspektywy – myślenie wolności i myślenie odpowiedzialności – zbiegają się ostatecznie w jednym punkcie. Decydujące znaczenie dla odpowiedzi na te pytania ma refleksja nad czasem, a rozważania autora koncentrują się wokół dwóch przełomowych dla współczesnej filozofii wydarzeń: odkrycia egzystencjału czasowości jako czasu pierwotnego przez Heideggera i ujęcia czasowości jako podstawy relacji z innym przez Lévinasa.

„Radosław Strzelecki przedstawia nam rozprawę filozoficzną w sensie ścisłym, rzecz o dużym potencjale myślowym i krytycznym, stawiającą znaczne wymagania czytelnikowi. Jest ona pracą zasługującą na trudy lektury, w wielu fragmentach pasjonującą”.
Prof. dr hab. Elżbieta Paczkowska-Łagowska

„Podczas gdy współczesna etyka akademicka wyrzekła się filozofii i sprowadziła etyczność naszego bycia do wymiaru incydentalnego, Radosław Strzelecki przywraca jej pełnię filozoficznego blasku. Ukazuje czasowość ludzkiego bycia, jej wykładanie i przeżywanie, jako podstawową komponentę etyczną; przezwycięża jednostronność w pojmowaniu wolności i odpowiedzialności, ukazując je w ich źródłowej jedności. Czyni to wszystko językiem klarownym, acz oryginalnym, co sprawia, iż lektura prezentowanej czytelnikowi książki może też być źródłem radości estetyczno-literackiej”.
Prof. dr hab. Jacek Filek

„W moim przekonaniu analizy Radosława Strzeleckiego poświęcone Heideggerowi są znakomite i, co więcej, odkrywcze. Od strony analitycznej książka jest bardzo wartościowa i naukowo odpowiedzialna; jest solidną pracą filozoficzną”.
Prof. dr hab. Karol Tarnowski