"Nie ma niegrzecznych dzieci" to must-read dla każdego rodzica i nauczyciela. Autor demaskuje mity dotyczące dziecięcego "niegrzeczności", oferując praktyczne narzędzia do zrozumienia i kierowania emocjami najmłodszych. Wykorzystując najnowsze badania, książka staje się cennym zasobem dla tych, którzy chcą wspierać rozwój emocjonalny dzieci.

 

W opowiadaniach cenne dla mnie są teksty rodzica, które mogę wykorzystać w życiu, najpierw wyobrażając sobie, że tak mówię do dziecka. Kiedy czyta się o tych "małych-wielkich" problemach dzieci, jakoś łatwiej im się przyjrzeć i zrozumieć, niż na gorąco podczas "akcji". Szczegóły dziecięcego świata (linowa konstrukcja z placu zabaw, makaron gwiazdeczki) dodają uroku i prawdziwości opowiadaniom. W części dla rodziców/opiekunów niezastąpiony jest komentarz autorki i uzupełnienie opowiadań. Książki z tej serii powinny być w przedszkolnej bibliotece: dla rodziców i wychowawców, dla dzieci. Żebyśmy wszyscy mówili o tym samym i tym samym językiem, opisując zachowania dzieci. Kiedy ktoś stwierdza, że moja córka "była niegrzeczna", prostuję i dopytuję słowami autorki: "to znaczy skończyło jej się paliwo i nie współpracowała, tak?". Autorka przytacza zachowania i sytuacje tak dobrze znane rodzicom i dopasowane do wieku. Sprawia, że potakujemy w duchu - tak, tak znamy to.. i co teraz zrobimy inaczej? W tej części serii podkreślone zostało dbanie o własne zasoby (tak rodzicu!), co nie wybrzmiało tak w cz. 1, a trzeba o tym przypominać i trąbić w kółko!

Emocje są ciężkie do opanowania dla nas dorosłych a co dopiero dla dzieci. Nie zawsze maluch potrafi sobie z nimi poradzić, co niejednokrotnie kończy się zachowaniem, które odbierane jest negatywnie. Dziecko uważane jest za niegrzeczne, czasem nawet rozpieszczone czy rządzące rodzicem. Czy jest na to sposób? Oczywiście, że tak. Należy nauczyć je radzić sobie z własnymi emocjami.

Książka jest połączeniem poradnika dla rodziców i książki dla dzieci. Najpierw wraz z dzieckiem czytamy historię, w których biorą udział dzieci, a dalej mamy część dla rodziców jak pomóc dziecku w sytuacji wcześniej opisanej. Mnie takie połączenie zdecydowanie się podobało.

Wizualnie książka jest ładna. Znajdziemy w niej ciekawe ilustracje adekwatne do treści, które przyciągają wzrok i zachęcają do poznania treści.

„Self-Regulation. Nie ma niegrzecznych" to książka, która pokazuje jak pomóc dziecku radzić sobie z emocjami. Według mnie jest pozycją wartościową i polecam.
Recenzja pojawiła się również na moim blogu - anka8661.blogspot.com/2021/12/znak-emotikon-ksiazka-pt-self.html

Ciekawa książka dla rodziców i ich dzieci w wieku przedszkolnym!
Treść publikacji stanowią "z życia wzięte" opowiadania, które można czytać z dziećmi oraz "demaskujące" ich drugie dno komentarze tworzone we współpracy z psychologiem dziecięcym (p. J. Sikorą). Bohaterowie - Lenka, Kuba i ich kuzynostwo z pewnością nie są aniołami, ale postarajmy się zrozumieć ich krzyki i płacz! Dzieci też odczuwają stres, kumulują napięcie i różnie je odreagowują. Autorka uczy jak powstrzymać się od stereotypowego oceniania i myśleć o "niegrzecznych" dzieciach, jak o ludziach (!) chwilowo obciążonych ponad miarę - przerastającymi ich wyzwaniami, brakiem energii, niezaspokojonymi podstawowymi potrzebami. Podkreśla także jak istotne jest regularne "ładowanie akumulatorów" przez samych opiekunów i ich łagodne, pozytywne podejście do dziecięcych trudności, wzajemne wsparcie i wspólne rozwiązywanie problemów.
Dobry wstęp do zgłębienia ułatwiającej panowanie nad sobą i budowanie więzi metody self-regulation...

To książka, która porusza wiele tematów wychowawczych, z którymi zmagają się przedszkolaki i ich rodzice np. niechęć do ubierania się, wychodzenia do przedszkola, czy mycia rąk, zazdrość o rodzeństwo, czy kłamanie.
Książka na wielu przykładach pokazuje, jak możemy radzić sobie z emocjami i co mówić w codziennych sytuacjach, gdy np. "kończy nam się paliwo", czyli potrzebujemy o siebie zadbać, by wrócić do stanu równowagi.
Po każdym opowiadaniu dla dzieci jest poradnik psychologiczny dla dorosłych, wyjaśniający różne reakcje dzieci, ale pokazujący też strategie działań przy problemach.
To gruba, świetnie napisana i pięknie ilustrowana książka, którą przeczytaliśmy bardzo szybko. Jedna z najlepszych publikacji w zakresie psychologii dziecięcej jaką dotąd widziałam! Polecam dla całej rodziny! Teraz koniecznie musimy zapoznać się z innymi publikacjami @dylematki

Dziecięce emocje.

Świat dziecięcych emocji jest niesamowicie bogaty, ale także bardzo trudny. Dzieci uczą się otaczającej je rzeczywistości każdego dnia, co skutkuje olbrzymią ilością bombardujących je bodźców, nowych sytuacji oraz - w konsekwencji - emocji, które czasami trudno jest opanować. Dzięki niniejszej książce możemy spróbować owe emocje poznać, zrozumieć i pojąć, że nie wynikają one wcale z tego, że dziecko jest niegrzeczne, lecz z tego, że ulega ono po prostu gigantycznej ilości bodźców, które w naturalny sposób mogą je przytłoczyć.

Razem z przedszkolakami Kubą i Lenką oraz ich przyjaciółmi będziemy mogli na łamach książki odkryć proste sposoby na powrót do równowagi, gdy emocje biorą górę. Poznamy historie, które pokazują, że nie ma niegrzecznych dzieci - są tylko takie, którym skończyło się paliwo, czyli energia niezbędna do radzenia sobie z rozmaitymi bodźcami.

Dziecięce problemy bywają dla dorosłych prozaiczne. Są jednak bardzo ważne. Takie problemy jak unikanie mycia rąk, marudzenie podczas wychodzenia do przedszkola czy szkoły lub kłótnie z rówieśnikami, kłamanie, zazdrość, czy kłopoty w czynnościach samoobsługowych mogą być sygnałem, że dziecko ma pewnego rodzaju kłopoty - co prawda niegroźne, ale jednak - nad którymi warto się pochylić, albowiem bez ich analizy i przepracowania mogą one eskalować. Najczęściej wynikają one bowiem z tego, że dziecko nie wie jak reagować, bo coś je przerasta na płaszczyźnie emocjonalnej. To normalne, jednak dobrze jest się temu przyjrzeć. Niniejsza książka umożliwia to dzięki opisanym na jej łamach historiom.

Lektura książki to bezdyskusyjnie świetna sprawa. Książka ta jest w dodatku absolutnie dla każdego, bez żadnych wyjątków - żeby po nią sięgnąć nie trzeba wcale być rodzicem dziecka z jakimiś emocjonalnymi problemami. Niniejsza pozycja ma za zadanie pomóc przede wszystkim ZROZUMIEĆ i uporządkować świat dziecięcych emocji - w pierwszej kolejności samym dzieciom, ale także opiekującym się nimi dorosłym.

W swej istocie książka jest bardzo przyjemna w odbiorze i przyjazna dzieciom - wszak to właśnie do nich jest ona skierowana. Zaprezentowane historyjki są w zasadzie wzięte z życia - jak choćby sceny zabaw z przyjaciółmi, sytuacje mające na co dzień miejsce w przedszkolu, w szkole oraz w domu rodzinnym. Takie analogie pozwalają kilkulatkowi oswoić się z książkowymi sytuacjami i pozwalają lepiej zrozumieć siebie oraz świat własnych odczuć i emocji.

Opowiadania uzupełnione są przez części dla dorosłych opiekunów. Powstały one we współpracy z dr Jagodą Sikorą, psychologiem dziecięcym i facylitatorką podejścia Self-Reg. Pomogą one zrozumieć, skąd biorą się trudności dziecka, i wesprzeć najmłodszych tak, aby radzili sobie coraz lepiej i rozwijali zdolność do samoregulacji (ang. self-regulation), czyli przywracania równowagi w obliczu stresorów.

Polecam!

Dziękuję Znak emotikon za egzemplarz recenzencki.

Kolejna książka o samoregulacji Agnieszki Stążki-Gawrysiak trafiła w nasze ręce w idealnym momencie, gdy moi synowie adaptują się w pierwszej klasie i w nowym przedszkolu. Poszczególne opowiadania są tak bliskie przeżyć i doświadczeń moich dzieci, jakby autorka towarzyszyła nam w codziennym życiu i rodzicielskich zmaganiach. Moi chłopcy są wychowywani na książkach Agnieszki, a każda z nich daje narzędzia do lepszego radzenia sobie ze stresorami, zarówno działającymi na dzieci, jak i na nas rodziców. Entuzjazm moich dzieci budzą poszczególne opowiadania, które są tożsame z ich doświadczeniami, czyli wszystkie. Opowiadania o Kajtku, który „wszystko psuje" i Tosi, której ogromna wrażliwość utrudnia pobyt w nowym przedszkolu, poprawiły humor mojemu autystycznemu synkowi, który miał bardzo ciężki dzień i zaczął zalewać się nadmierną samokrytyką, co spowodowały u niego m.in. przeciążenia sensoryczne doświadczone w szkole i poczucie bycia innym niż reszta dzieci. Historie dzieci dały mu wgląd, że nie jest jedynym dzieckiem doświadczającym takich trudności, że są inne wrażliwe dzieci, mające podobne problemy, ale że są równie ważne, że mogą robić dobre rzeczy z uwagi na swoje wyjątkowe zdolności.
Czytając słowa Agnieszki odczuwam ogromną wdzięczność za szerzenie wiedzy o właściwych metodach wychowania dzieci w duchu rodzicielstwa bliskości, za dawanie rodzicom praktycznych przykładów jak wspierać pociechy doświadczające trudności, za pomaganie nam w wyjściu z doświadczonych w naszym dzieciństwie schematów myślenia o zachowaniach dzieci zakładających złe intencje dzieci, gdy zachowują się w sposób trudny dla rodziców i reagowania na nie w sposób dyscyplinujący i przemocowy, zamiast wspierającego. Nie sposób przecenić wkładu autorki w ulepszanie życia dzieci. Chciałabym, żeby każde dziecko w Polsce usłyszało te historie, a każdy rodzic przeczytał części książki przeznaczone dla rodziców.

Ta książka to połączenie teorii i praktyki: najpierw studium przypadku, czyli historia z życia wzięta, którą można czytać dzieciom przed snem, potem teoretyczny komentarz dla rodziców, wyjaśniający zachowania dzieci (i dorosłych) oraz przybliżający koncepcję samoregulacji. Same konkrety i praktyczne rozwiązania. Jednocześnie autorka zwraca uwagę na to, że nie każda metoda zadziała na każde dziecko. Bo dzieci się różnią, chociażby temperamentem, ale też mogą być obdarzone specyficznymi cechami, takimi jak wysoka wrażliwość, impulsywność, nadpobudliwość, mogą też mieć zaburzenia integracji sensorycznej. Autorka pokrótce omawia te zjawiska, co jest cenną podpowiedzią dla rodziców, których dzieci zachowują się podobnie jak bohaterowie książki. Podoba mi się przemyślany układ treści - historie łączą się ze sobą w taki sposób, by pokazać kontrastowe zachowania dzieci (i dorosłych), a przy okazji opisać jak najwięcej możliwych strategii samoregulacji. Jest z czego czerpać.

rzecia książka autorki wspaniałego bloga dylematki.pl nie zawodzi. Historie są z życia wzięte - naprawdę, czytając o perypetiach Kuby i Lenki, zawsze mam wrażenie, że Agnieszka Stążka-Gawrysiak weszła do mojej rodziny i po cichu zapisała sobie, o czym tym razem napisze. Traafia w punkt, bardzo czuły, a potem spokojnie, bez oceniania, z dużą wrażliwością opowiada, co możemy zrobić, by unikać w domu sytuacji, które wyczerpują nas, dzieci i naruszają delikatną sieć relacji, które tak łatwo schrzanić.
Wspaniałe było to, że przygotowania do trzeciej odsłony "Self-regulation" autorka rozpoczęła od zapytania swoich czytelniczek i czytelników, czego potrzebują. Zadała sobie trud przeprowadzenia takiego wywiadu wśród nas, rodziców i wynik jest imponujący. Ja, matka czwórki dzieci, pracująca zawodowo, dość wybuchowa, ale bardzo zorientowana na "dogadanie się" z rodziną, bardzo jestem wdzięczna za "Nie ma niegrzecznych dzieci"- historyjki są wspaniałym początkiem do rozmowy z dziećmi o empatii, emocjach, przebodźcowaniu, trudnych chwilach i wyczerpaniu, które powoduje, że tracimy nerwy, wybuchamy, nie jesteśmy w stanie myśleć i rozmawiać z uważnością i zrozumieniem. Bardzo ważne są części książki dedykowane rodzicom, w których autorka omawia czym jest self-reg, pokazuje przykładowe sposoby, które pomagają radzić sobie z rozregulowaniem i uczy czułości i zrozumienia dla dzieci, partnera i przede wszystkim dla siebie. Z całego serca polecam książkę każdemu rodzicowi, który, czuje, jak ja czasem, że nie ogarnia, że ma dosyć, ale także specjalistom pracującym z dziećmi.

Autorkę książki poznałam najpierw przez blog dylematki.eu . Tam w końcu zobaczyłam jak przełożyć wiedzę o Self-reg Shankera na praktykę. Z niecierpliwością czekałam na jej pierwszą książkę, która okazała się hitem i ku mojy zdumieniu moja 2,5-letnia słuchała i kazała ciągle czytać. Ja doczytywałam też zwięzłe komentarze dla rodziców. Podrzucałam tę książkę dziadkom, ciociom, przyjaciołom i placówkom.
Już po przeczytaniu pierwszych rozdziałów najnowszej część książki widzę jak autorka się rozwinęła w dziedzinie samoregulacji. Jest tam jeszcze więcej inspiracji jak radzić sobie z trudnymi sytuacjami i co za nimi się kryje. Budowanie sieci wsparcia - empatycznej wioski. Poruszono aspekt trudnych emocji opiekuna i sposobu na nie. Najważniejsze, że bohaterowie Kuba i Lenka nadal tu są, więc dzieci chcą słuchać ich nowych przygód.
Polecam z całego serca!

Biorąc do ręki kolejną książę Agnieszki Stążki-Gawrysiak, "Self-regulation. Nie ma niegrzecznych dzieci", byłam bardzo podekscytowana. Z jednej strony nie mogłam się doczekać, żeby ją przeczytać wspólnie ze swoimi dziećmi! Z drugiej jednak, miałam obawę czy historie Lenki, Kuby i ich przyjaciół spotkają się z równie dużym zainteresowaniem jak w przypadku pierwszej książki Agnieszki. Finalnie okazało się, że opowiadania przypadły do gustu całej Rodzinie :-) Były dla nas punktem wyjściowym do rozmów o zaspokajaniu potrzeb (również tych rodzicielskich), o tym, że różnimy się (i to jest piękne!) oraz o strategiach na radzenie sobie z trudnymi lub intensywnymi emocjami. Do książek Agnieszki będziemy wracać jeszcze nie raz, zapewne odkrywając na nowo analogie do naszych codziennych doświadczeń :-)

Pierwsza książka Agnieszki zajmuje jedno z najważniejszych miejsc w naszej biblioteczce, dlatego z wielką ekscytacją czekaliśmy na kolejną - i nie zawiedliśmy się. Moim zdaniem jest to lektura obowiązkowa dla wszystkich, którzy mają styczność z dziećmi w wieku przedszkolnym - od rodziców, przez dziadków, nauczycieli, po sąsiadów i panie z warzywniaka:) Historie te stanowią znakomity wstęp do rozmowy z dziećmi, a część dla rodziców nie tylko zawiera strategie na codzienne kryzysy, które zapewne są wpisane w życie większości rodziców kilkulatków, ale również dodaje otuchy.