Robiąca zawrotną karierę, niezależna, wszechstronnie wykształcona, dobrze sytuowana Filipa Talbot rezygnuje ze wszystkiego i idąc za głosem powołania wstępuje do zakonu Benedyktynek w Opactwie Brede. Towarzyszymy jej przez piętnaście lat, w ciągu których zmaga się ze sobą i uczy życia we wspólnocie wydawałoby się świętych, a jednak niełatwych we współżyciu mniszek. Jednak to tu udaje jej się stawić czoła prześladującej ją tajemniczej tragedii, jaką przeżyła w młodości. W takim środowisku Filipa musi nauczyć się przebaczać i zapomnieć o przeszłości.

Lektura książki Rumer Godden idzie w parze z poszukiwaniem sensu życia i świętości. Aż trudno wyobrazić sobie jej wpływ na czytelnika. Autorka miała talent patrzenia w serca, zarówno w dobre, jak i złe. Godden jest jednak Brytyjką do szpiku kości i w jej historii nie ma nic, co można nazwać groteską. Jednak wie także, że nie można badać głębiny bez ujawniania wysokości. Tak więc jej powieść kontrastuje ze sobą ludzkie uczucia z boskością, a problemy ziemskiej egzystencji z odkupieniem jako celem ostatecznym.

Rumer Godden (1907-1998) - brytyjska pisarka. Dzieciństwo i młodość spędziła w Indiach brytyjskich. Po krótkim pobycie w Anglii otworzyła szkołę tańca w Kalkucie. Uwieńczeniem tej pracy była publikacja debiutanckiej noweli "Czarny narcyz". W latach 40. XX w. wróciła do Europy i zajęła się pisarstwem. Kilka jej utworów posłużyło za scenariusze filmowe. Jej książki, uznawane na zachodzie za rewelacyjne analizy ludzkich uczuć, szczególnie ciepło przyjmowane są przez kobiety. Nie unikała nigdy trudnych zagadnień mistycznych. Za najlepszą jej powieść uchodzi sprzedana w setkach tysięcy egzemplarzy "Opactwo Brede", które to dzieło również doczekało się ekranizacji.