Czy człowiek jest w stanie przetrwać naprawdę wszystko? Czy ukochanej osobie zawsze można wybaczyć?

Czasy współczesne
Elizabeth i Tim wraz z dwójką swoich nastoletnich dzieci i ojcem kobiety mieszkają w niewielkim miasteczku Chatlottesvile.
Mężczyzna jest chemikiem zaś jego żona pracuje w organizacji charytatywnej.
Libby od zawsze kochała ojca, który wychowywał ją samotnie po tym jak jego żona opuściła bliskich, gdy dziewczynka miała cztery latka.

Ich spokojna egzystencja została zakłócona wizytą pracownika Departamentu Sprawiedliwości Simona Bauma , który twierdził, iż Daniel Weiss ukochany dziadek i najłagodniejszy tata pod słońcem nie jest tym za kogo się podaje, co więcej.. Był nazistą a nawet gorzej - pracował w obozie zagłady w Sobiborze.
Zszokowana pani Trent początkowo zaprzecza niemal automatycznie, nie potrafi uwierzyć, że ktoś kogo darzy bezwarunkową miłością dopuścił się jednej z najbardziej okrutnych zbrodni w historii świata..
A jednak słowa nieznajomego nie dają jej spokoju..
Postanawia dowieść niewinności rodzica. A jednak gdy w sypialni starszego pana trafia na niepozorne pudełko jej świat trzęsie się w posadach.
Czy rodzina Lizzie jest w najmniejszym stopniu gotowa na konfrontację z bolesną przeszłością?

Rok 1942 - Stuttgart, Niemcy
Dwudziestotrzyletni Hans Brenner otrzymuje pracę w polskim Sobiborze. Ma być księgowym w obozie pracy , a przynajmniej tak mu się wydaje. W podróży towarzyszy mu siostra Anna.
Czy chłopak zorientuje się gdzie naprawdę trafili? Jak spłatą się ścieżki złotnika Daniela i niemieckiego oficera?

Pisząc tę recenzję mam w głowie słowa Profesora Mariana Turskiego. Nie bądź obojętny, Auschwitz nie wzięło się z nieba. Jestem wstrząśnięta i poruszona do głębi. Książka jest przepiękna. Głęboka, refleksyjna , emocjonująca.
Niesamowita.
Autorka pisze wyjątkowo, wciągając w wir zdarzeń tak,że nie mogłam złapać oddechu. To była literacka uczta i czysta perfekcja.
Polecam całym sercem

"Mój ojciec nazista" jest to moja pierwsza książka autorki, ale już wiem, że na pewno nie ostatnia.
Libby jedna z głównych bohaterek dowiaduje się, że jej ojciec jest podejrzany o zbrodnie przeciwko ludzkości. Jej ukochany ojciec nazistą? Dla Libby wydaje się to wręcz niemożliwe. Chcąc wyjaśnić sytuację postanawia poszukać ewentualnych dowodów oraz podejmuje rozmowę z ojcem na ten temat. Ojciec Libby był dla niej zawsze bardzo dobry. Samotnie ją wychowywał. Mieszka z nią oraz z jej mężem i dwójką dzieci. Jest wspaniałym dziadkiem. Jak więc uwierzyć w to co jest złe, okrutne, podłe i niewybaczalne? Czy kiedy Libby znajdzie tajemnicze pudełko, które może doprowadzić do udowodnienia prawdy, to czy odważy się donieść na własnego ojca? Jak cienka jest granica między dobrem a złem?
Kate Hewitt w swojej powieści przedstawia bardzo trudną i ciężką historię. Świat Libby nagle staje na głowie. Czy jej życie było usłane kłamstwem? Czy jej ojciec jest tym za kogo się podawał? I gdzie w tym wszystkim zasady moralne jej ojca, który nauczał ją prawdy o Holocauscie? Czy ten 96 letni starszy Pan rozliczy się z własnymi demonami przeszłości?
Historia głównych bohaterów pokazuje, że podjęcie decyzji, która wydaje się fatalna może później przynieść spokój i wybaczenie. Co by było gdyby Libby nie podjęła właściwiej decyzji? Jej ojciec odszedłby bez możliwości wyznania swojej historii, nie dowiedziałby się o wielu ważnych wydarzeniach a także nie poznałby kogoś bardzo ważnego.
Ta książka pokazuje, że miłość to nie zawsze chronienie bliskiego za wszelką cenę. Każdy z nas musi w odpowiedzialnym stopniu ponosić konsekwencje swoich czynów. Dla mnie to wspaniała powieść, którą będę polecać. Czytajcie.