W publikacji został podjęty rzadko dostrzegany i mało interesujący przedstawicieli nauk społecznych i humanistycznych temat roztropności. Jej autor, Pan Profesor Marian Śnieżyński postawił w niej pytanie o zasadność przywoływania roztropności w codziennym życiu. Pytanie to nie jest pytaniem retorycznym. Autor na przykładzie pracy wychowawcy/nauczyciela stawiając pytanie – problem, w którym pyta: Na ile i w jakim stopniu roztropność odgrywa pierwszoplanową i zasadniczą rolę w zawodzie nauczyciela? Odpowiedzi na to pytanie dostarczają kolejne rozdziały publikacji. Nie ma więc potrzeby ponownego przywoływania wskazanych w niej aspektów. Z lektury książki wynika natomiast jeszcze ogólniejsze przesłanie: kierowanie się w życiu roztropnością jest wręcz koniecznością ludzkiego życia. Dlaczego?

Roztropność wydaje się być nieodzownym warunkiem zarówno własnego rozwoju, jak też rozwoju innych osób. Innymi słowy, jest ona niezbędna w każdym wycinku ludzkiego życia. Tymczasem, zwraca uwagę Profesor, podejmowane są próby wyrugowania jej z życia społecznego. Dlaczego?

Kolejny temat podjęty w publikacji dotyczy samego rozumienia roztropności. Uważa ją za cnotę, sprawność człowieka, która w swej konstrukcji zawiera rozumny charakter działania, w którym czynny udział biorą zarówno ludzki rozum jak też i jego wola. Podkreśla też i to, że nie jest ona czymś wrodzonym, lecz trzeba ją zdobywać i rozwijać na przestrzeni całego życia poprzez kształcenie własnego charakteru. W tym też kontekście wyjaśnia, że jej posiadanie sprzyja nadawaniu codziennemu życiu wymiarów życia moralnego. Nie tylko pedagogów interesuje droga zdobywaniu tej cnoty. Co zrobić, by być rozsądnym?...

Nakreślona propozycja pedagogicznego towarzyszenia i składania świadectwa wskazują również na rolę i znaczenie roztropności, którą tak wielowymiarowo opisuje pan profesor Marian Śnieżyński. Lektura książki upoważnia też i do stwierdzenia, że chociaż jej tytuł sugeruje, że adresatami są nauczyciele, to w rzeczywistości jest ona adresowana do wszystkich, którzy roztropność uważają wartość nadającą ludzkiemu życiu właściwy kierunek.

prof. Zbigniew Marek SJ

nota towarzysząca książce:

Roztropność wydaje się być nieodzownym warunkiem zarówno własnego rozwoju, jak też rozwoju innych osób. Innymi słowy, jest ona niezbędna w każdym wycinku ludzkiego życia. Tymczasem, jak zwraca uwagę Profesor, podejmowane są próby wyrugowania jej z życia społecznego. (...)

Autor uważa roztropność za cnotę, sprawność człowieka, która w swej konstrukcji zawiera rozumny charakter działania (...) Podkreśla też, że nie jest ona czymś wrodzonym, lecz trzeba ją zdobywać i rozwijać na przestrzeni całego życia poprzez kształcenie własnego charakteru. (...) Co zatem zrobić, by być rozsądnym? (...)

Choć tytuł książki sugeruje, że adresatami są nauczyciele, to w rzeczywistości jest ona skierowana do wszystkich, którzy roztropność uważają za wartość nadającą ludzkiemu życiu właściwy kierunek.

prof. Zbigniew Marek SJ