Koniec gry Anna Onichimowska

"Koniec gry" Anny Onichimowskiej miał być wartym uwagi głosem skierowanym do młodzieży w kwestii homoseksualizmu. W kraju, w którym czołową i powszechnie stosowaną obelgą jest "pedał" nawet posłowie nie bardzo wiedzą jak "to" ugryźć, czego dowodem były żenujące dyskusje, których niestety staliśmy się świadkami.

Homoseksualizm przestaje być tabu. Coraz częściej osoby o tej orientacji seksualnej decydują się na wielki coming out, wyjście z ukrycia i podzielenie się z innymi swoją historią. Formy takich wyznań są różne: filmy, listy, deklaracje. Najpopularniejsze jednak stają się... książki. Biografie, opowieści o..., wspomnienia, pamiętniki. W dobie promowania szacunku i tolerancji oraz akceptowania „inności", temat ten na różne sposoby próbuje się upublicznić i rozpowszechnić.

Koniec gry - game over, runda zakończona porażką, ale po niej następuje kolejna próba osiągnięcia celu, a potem następna i trwa to tak długo, dopóki zabawa się znudzi lub nie zostanie osiągnięty sukces. Gra komputerowa ma to do siebie, że ma się nieskończenie wiele szans na podejście do tego samego problemu i wypróbowanie strategii przetrwania. Życie to jednak nie starcie w wirtualnej rzeczywistości, gdzie śmierć czy klęska niewiele znaczą. Słowo ma moc sprawczą większą niż mogłoby się wydawać, czasem kilka wypowiedzianych wyrazów zmienia całą przyszłość, przeszłość przestaje się liczyć, a teraźniejszość to pasmo wyrzutów i oskarżeń.