ednym z warunków uzyskiwania wysokich i dobrej jakości plonów roślin warzyw­nych jest umożliwienie im wzrostu w środowisku wolnym od chwastów.

Chwasty towarzyszą roślinom uprawnym w każdych warunkach. Nie są znane przypadki uprawiania z powodzeniem jakiegokolwiek gatunku warzyw bez odchwaszczania. Właściwie niemal cała historia rolnictwa, od zarania dziejów, związana jest z ochroną przed chwastami.

Prawie wszystkie zabiegi agrotechniczne prowadzone na polu służą między inny­mi zwalczaniu chwastów. Suma strat spowodowanych zachwaszczeniem na ogól przekracza straty wywołane przez choroby i szkodniki. Czasami, przy niewielkim na­sileniu chorób czy szkodników, można zrezygnować z ich zwalczania. W wypadku chwastów taka sytuacja zdarza się niezmiernie rzadko. Dlatego zwalczanie chwastów jest obecnie uznawane za główny zabieg ochrony roślin, a herbicydy stanowią podsta­wową grupę pestycydów. Często ponad 50% zużytych środków ochrony roślin to her­bicydy. Nie można jednak zaniedbywać innych sposobów niszczenia chwastów. Zale­ca się jako najbardziej racjonalne integrowanie metod ochrony warzyw. Oznacza to stosowanie zabiegów profilaktycznych, agrotechnicznych i chemicznych w taki spo­sób, aby osiągnąć największą skuteczność ochrony i jednocześnie ograniczyć ujemny wpływ na środowisko. Dotyczy to również zwalczania chwastów. W warzywach uprawianych na małych powierzchniach (działki, ogródki przydomowe) chwasty zwalczane są na ogół ręcznie i mechanicznie. W towarowej produkcji jednak ko­nieczne jest integrowanie metod zwalczania chwastów. Polega ono na stosowaniu od­powiednich herbicydów oraz właściwej agrotechniki, przy czym funkcję podstawową, obecnie i jeszcze zapewne długo, będą pełnić herbicydy. Bez stosowania herbicydów nakłady pracy ręcznej na odchwaszczanie plantacji roślin warzywnych sięgają kilku­set roboczogodzin na hektar, nawet na polach bardzo dobrze przygotowanych do siewu czy sadzenia.