Praca łączy rys biograficzny członków grupy „pułkowników” – jednego z najciekawszych i najbardziej wpływowych środowisk politycznych II Rzeczypospolitej – z szeroko zakrojoną problematyką polityczną, obejmującą zarówno analizę mechanizmów walki o władzę, jak i kwestie ideologiczne. Tak obszerny zamiar badawczy wymagał ujęcia historycznego, politologicznego, a ze względu na specyficzny typ więzi łączących „pułkowników” także socjologicznego (teoria małych grup społecznych oraz teoria elit) i psychologicznego. W przyszłości możliwe będzie też podjęcie badań nad socjologią dnia codziennego osób wchodzących w skład grupy „pułkowników” oraz ich rodzin. Ujęcie psychologiczne koncentruje się na charakterystyce charyzmatycznych osobowości „pułkowników” oraz ich Komendanta. W analizie zastosowano metodę prozopograficzną, opierającą się na zbiorczym przedstawieniu informacji dotyczących postaci identyfikowanych z grupą.