Wykłady profesora Niczego Mieciu Mietczyński

Jak trafnie zauważyliście drogie dzieciaczki wiele youtuberów pisze książki. On, nie mógł być gorszy. Pamiętacie Miecia Mietczyńskiego? To mistrz streszczeń lektur, które nie tylko Wam spędzały sen z powiek.
Zacznijmy od początku! „Wykłady Profesora Niczego" to debiutancka powieść tego Jegomościa. To ponad trzystu stronicowa przygoda po epokach literackich, czyli o tym, co ludzie piszący arkusze maturalne ubóstwiają, a cała reszta już mniej. Lekcje polskiego z tym „mały przewodnikiem" mogą być przyjemniejsze. Jednak nie traktujcie tej książki poważnie. Nawet sam autor tego nie robi! To ma być tylko zachęta do przeczytania czegoś więcej. Tak. Dla mnie ta książka, właśnie tym była. Dzięki niej mam ochotę przeczytać „Proces" Franza Kafki czy „Szewcy" Witkacego. Słowem lektur, które może nie są obowiązkowe w szkole na poziomie podstawowym, lecz obok ich aktualnej do dziś tematyki nie możecie przejść obojętnie. Acha! Nie zapominajmy także o „Hamlecie" Williama Shakespeare'a, ale to już osobna historia...
Oczywiście przynajmniej kilka poglądów Miecia nie podzielam. Największy dysonans jest między Nami a poczciwym Mickiewiczem. Jak pewnie wiecie lub nie J Mietczyński nie daży go sympatia (mówiąc eufemistycznie), to ja kocham go nad życie (no, może bez przesady). W pewien sposób rozumiem dlaczego tak jest, bo przecież całe to romantyczne przedstawianie poety jako zbawcy narodu Polskiego chyba rzeczywiście jest trochę bez sensu. Spróbujmy też poznać moja stronę. Adam Mickiewicz i jego twórczość to prawdziwy majstersztyk i nikt mi nie powie, że tak nie jest :P
Cóż mam dodać? Przeczytajcie tę książkę, wrażeń oraz humoru jak Youtubie nie zabraknie. To mogę wam zagwarantować.

 

Skusiłam się na tą pozycję, ponieważ przegląd epok literackich w wydaniu Miecia Mietczyńskiego zwabił mnie obietnicą skonania ze śmiechu. Oceniłam książkę po okładce, i trafiłam w dziesiątkę - pełno pikantnych historii z życia znanych literatów przeplata się z wulgarnym językiem znanego Youtubera.

Wykłady profesora Niczego zapewne trafią wyłącznie w gusta „znawców literatury" (podkreślam, że ja znawcą nie jestem), o ile ci, nie oburzą się za potraktowanie jej po macoszemu. Bo, aby móc przebrnąć przez tą pozycję, jakąś wiedzę trzeba posiadać. Inaczej czytając utwierdzisz się w przekonaniu, że wiesz, iż nic nie wiesz. I wpadniesz w zadumę, że w swojej życiowej filozofii nadajesz na tych samych falach co Sokrates.

Najbardziej ubawił mnie pierwszy rozdział, dotycząc antyku. Nigdy nie patrzyłam na Mitologię, tak trzeźwym okiem. I nigdy nie byłam tak przerażona tym, co nasz ludzki umysł potrafi wyprodukować... zjadanie dzieci, sex ze zwierzętami, ludzkie potwory i same tragiczne historie bez happy endu. Dziwnym trafem za czasów szkolnych Mitologia nie wzbudziła we mnie takich emocji.

Nie miałam jakiś głębszych przemyśleń podczas tej lektury ale jedno na pewno zapadnie mi w umysł. Każdy ze znanych (mniej lub bardziej) pisarzy był tylko, i aż człowiekiem. Do wszystkiego podchodził subiektywnie i cały świat chciał podporządkować swojej ideologii. I nic się nie zmieniło za specjalnie w naszym pokrętnym ludzkim umyśle, od czasów starożytnych, aż po czasy współczesne.

Książka może służyć jako dobre przypomnienie czy utrwalenie zdobytej wiedzy na temat epok. Jest jednak przeznaczona dla nieco starszego czytelnika. Stanowi bowiem rzetelne odzwierciedlenie filmików Masochisty. Autor nie przebiera w słowach i żartem zwraca uwagę na elementy warte zapamiętania. Tak przedstawione epoki literackie staja się ciekawe nawet dla zagorzałych ścisłowców.Polecam, he he =)