Smażone zielone pomidory Fannie Flagg Książka

Evelyn Couch raz w tygodniu odwiedza wraz z mężem przebywającą w domu opieki teściową. Bohaterka przeżywa trudny okres, jest rozgoryczona i zagubiona. Przechodząca ciężką menopauzę, czująca się jak piąte koło u wozu Evelyn wymyka się pewnego dnia do saloniku dla gości ośrodka opieki. Kobieta przysiada się do staruszki, która zaczyna snuć opowieść o mieszkańcach maleńkiego miasteczka Whistle Stop. Snuta przez panią Ninny Threadgoode historia niepostrzeżenie zaczyna absorbować Evelyn. Kobieta coraz chętniej słucha o losach właścicielek - Idgie i Ruth - położonej w Alabamie kawiarni oraz ludzi z nimi związanymi. Przypadkowa znajomość przeradza się w niezwykłą przyjaźń, dzięki której Evelyn pomału odzyskuje spokój ducha i swoje miejsce na ziemi.Fabuła „Smażonych zielonych pomidorów" ma charakter epizodyczny, składa się na nią zbiór fragmentów opisujących życie grupy nietuzinkowych postaci zamieszkujących miasteczko Whistle Stop. Wydarzenia, w których udział biorą mieszkańcy miasta rozgrywają się na przestrzeni 50 lat (1929 -1979). Fragmenty o charakterze retrospektywnym przeplatają się z historią spotkań Evelyn ze starą panią Threadgoode mających miejsce w latach 80. XX wieku. Opowieść nie układa się chronologicznie, przypomina ona zbiór wspomnień starszej osoby - wspomnień przychodzących i odchodzących, kiedy mają ochotę. Lektura może wydać się momentami - zwłaszcza na początku - zawiła i trudna w odbiorze. Nieuważny czytelnik łatwo może pogubić się w wirze dat, miejsc i wydarzeń.Wbrew pozorom nielinearność fabuły nie stanowi minusa utworu Flannie Flagg, jest wręcz przeciwnie. Według mnie sposób prowadzenia narracji sprawia, że czytelnik maksymalnie angażuje się w poznawaną historię, z napięciem czeka na rozwinięcie dalszej części poszczególnych wątków. Historia przypomina opowieść zręcznego gawędziarza, który wie, gdzie przerwać tok swojej wypowiedzi, by stale podsycać zainteresowanie odbiorcy.„Smażone zielone pomidory" to ciepła, bardzo pozytywna lektura o niezwykłej sile przyjaźni oraz niecodziennej, wysoce niewłaściwej w latach 30. miłości. Trochę w tej opowieści wzruszeń, trochę kryminału i tajemnicy, dużo jest w niej zabawnych anegdot i cała moc pozytywnych emocji . To wspaniała, wartościowa lektura, do której na pewno kiedyś wrócę. 

Evelyn Couch raz w tygodniu odwiedza wraz z mężem przebywającą w domu opieki teściową. Bohaterka przeżywa trudny okres, jest rozgoryczona i zagubiona. Przechodząca ciężką menopauzę, czująca się jak piąte koło u wozu Evelyn wymyka się pewnego dnia do saloniku dla gości ośrodka opieki. Kobieta przysiada się do staruszki, która zaczyna snuć opowieść o mieszkańcach maleńkiego miasteczka Whistle Stop. Snuta przez panią Ninny Threadgoode historia niepostrzeżenie zaczyna absorbować Evelyn. Kobieta coraz chętniej słucha o losach właścicielek - Idgie i Ruth - położonej w Alabamie kawiarni oraz ludzi z nimi związanymi. Przypadkowa znajomość przeradza się w niezwykłą przyjaźń, dzięki której Evelyn pomału odzyskuje spokój ducha i swoje miejsce na ziemi.Fabuła „Smażonych zielonych pomidorów" ma charakter epizodyczny, składa się na nią zbiór fragmentów opisujących życie grupy nietuzinkowych postaci zamieszkujących miasteczko Whistle Stop. Wydarzenia, w których udział biorą mieszkańcy miasta rozgrywają się na przestrzeni 50 lat (1929 -1979). Fragmenty o charakterze retrospektywnym przeplatają się z historią spotkań Evelyn ze starą panią Threadgoode mających miejsce w latach 80. XX wieku. Opowieść nie układa się chronologicznie, przypomina ona zbiór wspomnień starszej osoby - wspomnień przychodzących i odchodzących, kiedy mają ochotę. Lektura może wydać się momentami - zwłaszcza na początku - zawiła i trudna w odbiorze. Nieuważny czytelnik łatwo może pogubić się w wirze dat, miejsc i wydarzeń.Wbrew pozorom nielinearność fabuły nie stanowi minusa utworu Flannie Flagg, jest wręcz przeciwnie. Według mnie sposób prowadzenia narracji sprawia, że czytelnik maksymalnie angażuje się w poznawaną historię, z napięciem czeka na rozwinięcie dalszej części poszczególnych wątków. Historia przypomina opowieść zręcznego gawędziarza, który wie, gdzie przerwać tok swojej wypowiedzi, by stale podsycać zainteresowanie odbiorcy.„Smażone zielone pomidory" to ciepła, bardzo pozytywna lektura o niezwykłej sile przyjaźni oraz niecodziennej, wysoce niewłaściwej w latach 30. miłości. Trochę w tej opowieści wzruszeń, trochę kryminału i tajemnicy, dużo jest w niej zabawnych anegdot i cała moc pozytywnych emocji . To wspaniała, wartościowa lektura, do której na pewno kiedyś wrócę.