Poezja? Bo tylko w niej jest wyzwolenie! Czy w tym wykrzykniku więcej zachwytu czy zawodu? I co przeważy? Jedno i drugie w refleksji młodego poety przeplata się i "nad umykalność próbuje go ponieść". I ponosi. Jak w dobrej poezji spotyka się tu tradycja i chwila obecna, zmysły i intelekt, tajemnica i szukanie sensu. Niepewność świata i oczekiwanie jutra. Odwieczne tematy i świeżośc spojrzenia. Bo to jest poważna poezja, wysnuta z poważnych myśli. Przeżyta, prawdziwa, poruszająca. Rzadko zachwyca mnie poezja współczesna. Tą jestem zachwycony. I wierze w jej wyzwalające przesłanie.
Krzysztof Lipka

Piotr Michna urodził się w 1982 roku w Kwidzynie. Dzieciństwo oraz wczesna młodość zbiegły mu w osobliwym cieniu monumentalnej kwidzyńskiej katedry. Jej cisza, tajemniczość nęciły go od zawsze, i tam właśnie miała swój początek pierwsza z jego artystycznych fascynacji – zachwyt muzyką organową. Pragnąc posiąść umiejętność gry na organach, podpatrywał miejscowych organistów, uczęszczał do szkół muzycznych oraz studiował w Akademii Muzycznej w Gdańsku. Poszukiwania artystyczne Piotra nie ograniczały się jednak tylko do muzyki. Ciągle nienasycona ciekawość świata oraz metafizyczne niepokoje sprawiały, iż starał się poznać wnikliwie także inne sztuki. Jego twórcza aktywność objęła z czasem jeszcze poezję. Te literackie skłonności spowodowały, że podjął studia polonistyczne na Uniwersytecie Gdańskim. Sztukę słowa, w swej prywatnej hierarchii, traktuje na równi z muzyką. Jest autorem dwóch książek poetyckich oraz trzech płyt z muzyką organową. Mieszka w Gdańsku, gdzie pracuje nad kolejnymi projektami fonograficznymi i pisze kolejne książki.