Inż. C. Rougeron jest obecnie jednym z najbardziej płodnych auto¬rów wojskowej literatury lotniczej. Niniejsze dzieło zawiera całokształt zagadnień technicznych z zakresu lotnictwa bombowego.
Podobnie jak Douhet w swej teorii strategicznej dał pogląd na rolę lotnictwa jako czynnika rozstrzygającego, tak Rougeron w swym dziele wskazał drogi rozwiązań technicznych. Mimo zasadniczej różnicy poglądów, zachodzącej między tymi autorami na postać sprzętu lotnictwa bombowego, istnieje pewna analogia w ich myślach przewodnich – obydwaj dążą do wykazania potęgi broni lotniczej w przyszłej wojnie.
Rozważania Rougerona oparte są bądź na założeniach teoretycznych, bądź też na przesłankach historycznych, a ich bieg jest logiczny i uzasadniony, aczkolwiek w pewnych przypadkach dość zawiły. W wyniku rozważań, autor dochodzi do wniosków co do sprzętu oraz zakresu jego użycia. Mimo że niektóre zagadnienia noszą charakter wizji przyszłości, autor świadom jest roli, jaka przypada technice w całokształcie sztuki wojennej. Technika bowiem nie jest sztuką dla sztuki – sprzęt i zasady jego użycia muszą być podporządkowane jedynemu celowi, którym jest zwalczenie, co Rougeron podkreśla w sposób dobitny. Cenne jest również poruszenie przez autora pewnych zagadnień prostych i, jak by się zdawało, ogólnie znanych, lecz nigdzie dotąd w wyraźny sposób niesformułowanych.
Dzieło cechuje gruntowna znajomość i wszechstronna erudycja autora nie tylko we wszystkich dziedzinach techniki, wchodzących w zakres tematu, lecz również w zagadnieniach taktycznych, operacyjnych oraz historii wojskowości. Z tych względów „Lotnictwo bombowe” niewątpliwie zainteresuje szerszy ogół naszych czytelników, a niektóre zagadnienia staną się punktem wyjściowym do dyskusji.