Warszawa, lata przed i po I wojnie światowej. Ludwik Marian Kurnatowski jest Nadkomisarzem i Zastępcą Naczelnika Wydziału Śledzcego Polskiej Policji Państwowej. Prowadzi śledztwa przeciwko wyjątkowo niebezpiecznym bandom złodziei i morderców. Takimi bandami są: samochodowa banda Kłaka oraz banda Rybaka vel Pietrzaka. Historie śledztw i walki z przestępcami, często trwające wiele lat, opisał Ludwik Kurnatowski w swoich pamiętnikach, których fragment prezentujemy w niniejszym tomie. Oprócz tego zawarliśmy wspomnienia Nadkomisarza ze sprawy Berlinerberga oraz poszukiwania dziecka porwanego przez Cyganów. Wszystkie historie wydarzyły się naprawdę i pokazują, jak niebezpiecznie było w II Rzeczypospolitej we wczesnych latach 20. XX w.

Oparte na faktach
36. tom Kryminałów przedwojennej Warszawy

Fragment książki:
Wspólne cechy i technika wykonania tych napadów dowodziły, że były one dziełem jednej i tej samej bandy. Dziś napadają na dwór pod Warszawą, w dwa dni później grasują już na Podkarpaciu. A zawsze czujni, sprytni, okrutni, bezwzględni, tajemniczy i nieuchwytni. Liczba ograbionych zwiększała się niemal z dniem każdym, niemniej zwiększała się litania torturowanych i zabitych ofiar bandytów, które bądź to stawiały im najmniejszy opór, bądź też nie chciały zdradzić miejsca ukrycia pieniędzy lub kosztowności, a często śmierć ponosili i tacy, którzy istotnie nie posiadali gotówki, czemu jednak bandyci nie dawali wiary, mając wręcz przeciwne informacje. Oprócz prowincji, uszczęśliwiali też od czasu do czasu i Warszawę swoimi występami. W krótkich odstępach czasu popełnili jedenaście rabunków z czego cztery połączone z morderstwem