Zbigniew Chojnowski w Tyle razy nie wiem odsłania doświadczenia związane z sytuacją stawania wobec tego co ukryte, bezwzględne, niewiadome. Poeta, przyznając się w wierszach do niewiedzy, zbliża się do postawy Sokratesa, który mawiał: „Wiem, że nic nie wiem”. Uprawianie poezji Chojnowski rozumie jako poszukiwanie mądrości i ćwiczenie się w pokorze. Tom Tyle razy nie wiem jest również świadectwem etycznego sprzeciwu wobec buntu pozornego, bo opartego na kalkulacjach polityczno-merkantylnych i fałszywie pojętym dobru człowieka. Autor dąży do odnawiania powagi pytań o egzystencję, transcendencję, eschatologię i ludzkie powinności. Wiersze te, to z jednej strony liryczno-filozoficzne równania z wieloma niewiadomymi, a z drugiej – miniatury, z których wygląda zarówno groza współczesnego świata, jak też tęsknota za Wiarą, Nadzieją i Miłością.

Zbigniew Chojnowski - (ur. w 1962 r. w Orzyszu) – poeta, krytyk literacki, profesor nauk humanistycznych, nauczyciel akademicki Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie. Mieszka w Purdzie. Laureat nagrody dla „wybitnych talentów liryki polskiej” (1998, podczas Niemiecko-Polskich Dni Literatury w Dreźnie) oraz Nagrody Stowarzyszenia Literackiego w Suwałkach (2002). Tłumaczony na angielski, bułgarski, czeski, francuski, litewski, macedoński, niemiecki i rosyjski. Wydał tomy poetyckie: Śniardwy (1993), Cztery strony domu (1996), Mam pytanie. Wiersze dla Witka i innych dzieci (2002), Prześwit (2002), Ląd gordyjski (2006), Rozwidlenia (2008), Kamienna kładka. Wiersze wybrane z lat 1980-2011 (2012), Bliźniego, swego (2012), Widny kres (2017), Zawsze gdzieś jest noc (FLiHB/FORMA 2018). W przekładzie Libora Martinka na język czeski ukazały się tomy: Mazurské odjezdy. Vybor poezie z let 1980-2011 (2012) i Mazurské dědictví (2013). Jego wiersze publikowano w wielu krajowych i zagranicznych antologiach.