Dwuświat. Księga II - Pokun W. & W. Gregory Książka

„Dwuświat. Pokun" to druga część cyklu autorstwa W.W. Gregory'ego o rywalizacji dwóch sąsiadujących ze sobą państw, rozwiniętego technologicznie Inco oraz religijnego i stawiającego na naturę, Floris. Drugi tom różni się od powieści otwierającej serię. W „Przedwojniu" łatwiej było wskazać głównych bohaterów. Tym razem ciężko stwierdzić kto jest postacią wiodącą, ponieważ akcja skacze od jednej postaci do drugiej. Można wyróżnić jednak trzy postacie kobiece, które w jakiś sposób wiodą prym w toku akcji. Są to znana z pierwszej części, Jasmin, czyli matka małego dziecka, Ae, główna kapłanka Floris oraz przywódczyni Inco, Evy Noovack.Co do fabuły, to muszę przyznać, że „Przedwojnie" bardziej mnie wciągnęło, ale nadal czyta się to dobrze. Należy jednak od początku przygotować się na to, że nie jest to łatwa lektura i trzeba się przy niej skupić oraz poświęcić na nią więcej czasu niż na przeciętną powieść o tej objętości. Autor zawarł w swoim dziele wiele ciężkich tematów oraz przemyśleń na temat współczesnego świata i polityki. To właśnie powoduje, że książkę czyta się wolniej niż zwykłą powieść fabularną. Obok akcji i fabuły mamy dygresje oraz uniwersalne prawdy. Autor świetnie połączył funkcję rozrywkową książki z przekazaniem tego, co chce powiedzieć swoim czytelnikom.W „Pokunie" mamy również sporo wartkiej akcji, starć zarówno na arenie wojennej, jak i politycznej oraz codziennych problemów zwykłych ludzi. Przekrój całego społeczeństwa sprawia, że książka nie jest nudna i każda kolejna strona może przynieść nam coś nowego. Miałem jednak trochę wrażenie, że autor chciał pokazać nam aż za dużo, przez co niektóre wątki i zdarzenia zostały potraktowane po macoszemu. Według mnie powieść możnaby podzielić na dwie księgi, tak by można było bardziej rozpisać niektóre rzeczy, a nie jedynie o nich wspomnieć mimochodem.Choć wolę część pierwszą, to uważam, że „Dwuświat. Pokun" to nadal książka bardzo dobra, dlatego warto po nią sięgnąć. Z pewnością przeczytam także kolejny tom serii, gdy tylko się pojawi. A na koniec ciekawostka, seria „Dwuświat" niebawem zadebiutuje również za granicą, co pokazuje tylko jej poziom.

„Dwuświat. Pokun" to druga część cyklu autorstwa W.W. Gregory'ego o rywalizacji dwóch sąsiadujących ze sobą państw, rozwiniętego technologicznie Inco oraz religijnego i stawiającego na naturę, Floris. Drugi tom różni się od powieści otwierającej serię. W „Przedwojniu" łatwiej było wskazać głównych bohaterów. Tym razem ciężko stwierdzić kto jest postacią wiodącą, ponieważ akcja skacze od jednej postaci do drugiej. Można wyróżnić jednak trzy postacie kobiece, które w jakiś sposób wiodą prym w toku akcji. Są to znana z pierwszej części, Jasmin, czyli matka małego dziecka, Ae, główna kapłanka Floris oraz przywódczyni Inco, Evy Noovack.Co do fabuły, to muszę przyznać, że „Przedwojnie" bardziej mnie wciągnęło, ale nadal czyta się to dobrze. Należy jednak od początku przygotować się na to, że nie jest to łatwa lektura i trzeba się przy niej skupić oraz poświęcić na nią więcej czasu niż na przeciętną powieść o tej objętości. Autor zawarł w swoim dziele wiele ciężkich tematów oraz przemyśleń na temat współczesnego świata i polityki. To właśnie powoduje, że książkę czyta się wolniej niż zwykłą powieść fabularną. Obok akcji i fabuły mamy dygresje oraz uniwersalne prawdy. Autor świetnie połączył funkcję rozrywkową książki z przekazaniem tego, co chce powiedzieć swoim czytelnikom.W „Pokunie" mamy również sporo wartkiej akcji, starć zarówno na arenie wojennej, jak i politycznej oraz codziennych problemów zwykłych ludzi. Przekrój całego społeczeństwa sprawia, że książka nie jest nudna i każda kolejna strona może przynieść nam coś nowego. Miałem jednak trochę wrażenie, że autor chciał pokazać nam aż za dużo, przez co niektóre wątki i zdarzenia zostały potraktowane po macoszemu. Według mnie powieść możnaby podzielić na dwie księgi, tak by można było bardziej rozpisać niektóre rzeczy, a nie jedynie o nich wspomnieć mimochodem.Choć wolę część pierwszą, to uważam, że „Dwuświat. Pokun" to nadal książka bardzo dobra, dlatego warto po nią sięgnąć. Z pewnością przeczytam także kolejny tom serii, gdy tylko się pojawi. A na koniec ciekawostka, seria „Dwuświat" niebawem zadebiutuje również za granicą, co pokazuje tylko jej poziom.