Uciekające rabaty -70%

Radosław Sikorski, były minister spraw zagranicznych i obrony narodowej, wraca do bestsellerowej analizy politycznej z 2018 roku. Uzupełnia swoje obserwacje, stawia nowe prognozy, rozmawia –m.in. z Donaldem Tuskiem – i z uwagą patrzy w przyszłość. Czy zmierzamy ku geopolitycznej katastrofie? – pytał w 2018 roku Sikorski. O ile wtedy na scenie międzynarodowej patrzono na nas ze zdumieniem, o tyle dziś dominuje brak zaufania. Rząd Prawa i Sprawiedliwości w czasie trwającej w Europie wojny raz po raz zraża do siebie sojuszników. I nie tylko sojuszników – wewnętrznie jeszcze nigdy nie byliśmy tak podzieleni. Ograbianie polskiej gospodarki idzie w parze z zawłaszczaniem narodowych symboli, rozdawnictwem, rozkładem sądownictwa i wolnych mediów. Rządzący grają na najniższych instynktach, ryzykując obudzenie dawnych demonów. Trwa przerażający romans ze skrajnie prawicowymi ksenofobami, seksistami i bigotami. Katastrofa dzieje się na naszych oczach. Tymczasem Polska może – i powinna – być lepsza.

Książka dla wszystkich mężczyzn i tych, którzy ich kochają Gdyby ludzkość poświęcała tyle uwagi Kosmosowi, co problemom z penisem, czytałbyś tę książkę na Marsie. Czas najwyższy, by odrzucić mity i mętne porady doktora Google i stać się świadomym użytkownikiem męskiego sprzętu. Ten przewodnik po męskiej seksualności sprawi, że mężczyźni poczują dumę z własnego ciała. • Czy mężczyźni naprawdę myślą o seksie co siedem sekund? • Dlaczego kochankowie zasypiają tuż po orgazmie? • Czy potencja ma coś wspólnego z kolarstwem? • Co z tym męskim punktem G? • I wreszcie: czy rozmiar naprawdę ma znaczenie? Sturla Pilskog jest prawdopodobnie najbardziej błyskotliwym urologiem na świecie. W tej książce jasno i logicznie odpowiada na wiele pytań dręczących pacjentów, a po drodze snuje barwne opowieści o starożytnej viagrze, organach amerykańskich prezydentów i pośmiertnych przygodach klejnotu Napoleona. FRAGMENT KSIĄŻKI: Historyczny ideał penisa Rzeźby pochodzące ze starożytnej Grecji przedstawiają mężczyzn o imponujących parametrach fizycznych. Są wysocy, atletyczni, a pod ich skórą drgają nabrzmiałe, dobrze widoczne mięśnie. Na pierwszy rzut oka wygląda więc, że greckie przemyślenia na temat doskonałego męskiego ciała zgadzają się z ideałem mężczyzny naszych czasów. Jeśli jednak przyjrzymy się tym rzeźbom nieco dokładniej, zauważymy, że jeden drobiazg wyraźnie różni je od ideału naszej epoki: organy płciowe są nieduże, wręcz maleńkie. Rzeczywiście ich rozmiar jest znacznie mniejszy niż przeciętny. Przyczynę tego, że niewielki penis był uważany za cechę pozytywną, znajdziemy w mitologii. Starożytni Grecy wierzyli w cały szereg bogów, duchów, gigantów i w inne mitologiczne istoty, które aktywnie uczestniczyły w życiu na ziemi. Do najbardziej znanych należeli satyrowie, mieszkające w dziczy męskie istoty, znane z nienasyconego apetytu na seks. Satyrowie byli opisywani na różne osoby, ale najbardziej znany wizerunek przedstawia istotę będącą mieszanką mężczyzny i kozła, z wielkim fallusem w pełnym wzwodzie. Uważano ich za głupich, prymitywnych i zdradliwych, a więc absolutne przeciwieństwo ówczesnego ideału cywilizowanego mężczyzny. Niewielki organ był zatem uważany za znak, że jego posiadacz kontroluje popędy i nie pozwala, by kierowały nim impulsy oraz pragnienie ulotnej rozkoszy. Rozmiar normalny Powtórzmy: co trzeci mężczyzna uważa, że jego organ jest za mały. Wynika to z nieporozumienia w kwestii normalnego rozmiaru, za co winę w pewnym stopniu ponosi branża pornograficzna. Chłopcy i mężczyźni od młodych lat oglądają pornografię w internecie, gdzie od różnych form seksu dzieli użytkownika zaledwie parę kliknięć. W filmach porno bardziej niż zdolności aktorskie liczą się inne kwalifikacje, a aktorzy często stają się niefortunnymi wzorcami, z którymi wielu się porównuje. Istnieje inna hipoteza tłumacząca, dlaczego wielu mężczyzn nie docenia wielkości swojego penisa. Otóż dzieci, które obserwują starszych chłopców i mężczyzn, nie wierzą, że ich własny narząd kiedykolwiek stanie się tak wielki. U wielu przekonanie to pozostaje silne aż do dorosłości. Wygląda więc na to, że nieświadomość samych mężczyzn zdejmuje z pornografii część odpowiedzialności za poczucie gorszości. Średnia Przeprowadzono różne badania dotyczące wielkości penisa. Opierają się one w dużym stopniu na deklaracjach, mają więc spore słabości ‒ między innymi taką, że w badaniach takich chętnie uczestniczą przede wszystkim mężczyźni zadowoleni z długości swojego organu. Okazało się również, że panowie często dodają sobie centymetr lub dwa. Pierwsze badanie opierające się na pomiarach wykonanych przez personel służby zdrowia przeprowadzono w roku 2015, a opracowano je w King’s College w Londynie. Było to badanie zbiorcze bazujące na 17 innych badaniach z całego świata i obejmowało ponad 15 000 mężczyzn. Wyniki pokazują, że przeciętna długość penisa we wzwodzie wynosi 13,1 cm, podczas gdy w stanie miękkim średnia to 9,2 cm. Równie ważna jak długość jest grubość, a tu stwierdzono, że przeciętny sztywny organ ma obwód 11,6 cm. Badacze wzięli się również za bary z mitami na temat związku między rozmiarem penisa a wielkością stóp czy długością palców. Mity te zostały zdecydowanie obalone. Duże buty mówią więc niewiele o tym, jak dobrze natura wyposażyła mężczyznę. Jedyny punkt, w którym znaleziono pewne powiązanie, to zależność między wzrostem a długością penisa, ale nawet tutaj korelacja jest bardzo słaba. Picuś i pracuś Naturalny wydaje się domysł, że im większy jest organ w zwisie, tym większy będzie, gdy zesztywnieje. Wiele badań udowodniło, że to nieprawda. Duży wiotki organ niewiele rośnie w stanie wzwodu, podczas gdy penis niewielki po wypełnieniu krwią może stać się ogromny. Od tego wzięły się angielskie określenia grower i shower, co można by po polsku oddać jako pracuś i picuś. Przeprowadzone w 2014 roku badanie pozwoliło zdefiniować penisa, który po zesztywnieniu zwiększa długość o ponad 4 centymetry, jako pracusia. Jeśli różnica jest mniejsza od 4 cm, to mówimy o picusiu. To samo badanie pokazało, że trzech na czterech mężczyzn należy do drugiej grupy, a reszta do pierwszej. Istnieje oczywiście pewien związek. Organ, który jest potężny i gruby w stanie zwisu, nie skurczy się przecież we wzwodzie, ale jednocześnie nie będzie o wiele większy niż na początku. I podobnie, niewielkich rozmiarów narząd raczej nie osiągnie imponującej wielkości, gdy obudzi się do życia. Podobnie jak w wielu innych obszarach naszego życia, nie należy oceniać książki po okładce. Czy wielkość ma znaczenie? Możemy prowadzić długie dyskusje na temat średniej i odmian normalności, ale najważniejsze pytanie brzmi oczywiście: czy wielkość ma znaczenie? Czy duży organ ułatwi znalezienie partnerki? I czy duży penis zwiększy szansę na jej zadowolenie? Odpowiedź na oba te pytania to zdecydowane: tjaaaa… Ludzki penis jest całkiem spory w porównaniu z penisami większości pozostałych naczelnych. Taki na przykład goryl nie ma co z nami konkurować, ponieważ wśród tych zwierząt rzadko spotyka się narząd o długości przekraczającej cztery centymetry w stanie sztywnym. A to u ssaka, który może spokojnie ważyć 200 kilogramów. Męska część ludzkości wyhodowała tak imponujące organy rozrodcze prawdopodobnie dlatego, że kobiety wykorzystywały wielkość penisa jako kryterium wyboru partnera. Zgodnie z teorią doboru naturalnego Darwina, ewolucja stopniowo faworyzowała mężczyzn z dużymi członkami. Funkcjonowało to oczywiście przede wszystkim wtedy, gdy poruszaliśmy się mniej lub bardziej nago, tak że potencjalne partnerki mogły bez przeszkód oceniać walory panów. W naszych czasach tylko nieliczne kobiety mają okazję ocenić wielkość organu, zanim dojdzie do intymnych chwil. Wyjątkiem są te, którym mężczyźni nieproszeni przesyłają kutafotki. Jak jednak wskazują badania, wątpliwe, by była to ze strony nadawców udana strategia. Choć możliwości oceny wielkości penisa potencjalnych partnerów są ograniczone, przeprowadzono badania kobiecych preferencji. Ich wyniki dowodzą, że wielkość rzeczywiście ma pewne znaczenie, jednak znacznie mniejsze, niż wielu uważa. W jednej z prac stwierdza się, że męska siła przyciągania rośnie tym bardziej, im większy jest organ w stanie zwiotczałym. Sprawdza się to jednak tylko do pewnego momentu. Gdy długość zwisającego penisa przekracza 7,6 cm, atrakcyjność przestaje rosnąć niezależnie od rozmiarów. W badaniu tym porównywano ponadto dwie inne cechy: sylwetkę i wzrost. Dla postrzegania męskiego ciała jako atrakcyjnego przez kobiety zdecydowanie najważniejsza jest sylwetka, podczas gdy wzrost i penis wypadają mniej więcej tak samo. Badano tutaj, co wolą kobiety, gdy mogą swobodnie wybierać między zwisającymi członkami, jednakże, jak już wiemy, rozmiar w tym stanie nie powie nam, jaką wielkość organ osiągnie po usztywnieniu. Aby dowiedzieć się, czy panie preferują jakiś rozmiar penisa w pełnej gotowości do działania, kalifornijscy naukowcy przeprowadzili inne badanie, w którym wykorzystali drukarkę 3D do stworzenia modeli prącia o różnej długości (od 10,2 do 21,6 cm) i grubości (obwód od 6,6 do 17,7 cm). Również tutaj okazało się, że kobiety wolą członki plasujące się w górnej połówce skali, warto jednak zwrócić uwagę, że idealny penis wcale nie był tym największym. Gdy poproszono panie o wybranie takiego, jaki chciałyby widzieć u przyszłego małżonka, miał on długość 16 cm, a obwód 12,2 cm. Nie jest to więc wiele ponad średnią wielkość tego organu w naszej części świata. Innym ciekawym wnioskiem z badania jest fakt, że kobiety poszukujące krótkotrwałej relacji, na przykład skoku w bok lub partnera na jedną noc, wskazywały prącie większe niż w przypadku potencjalnego męża. Jurny ogier jest więc dobry na krótki dystans, lecz w dłuższej perspektywie panie wolą wiernego i wytrwałego konia roboczego. Wszystkie poważne badania z tego obszaru obejmowały relacje heteroseksualne, nie wiadomo więc, czy przedstawiciele innych preferencji mają inne ideały. We wszystkich badaniach dotyczących tego tematu wspólne jest to, że kobiety nigdy nie przywiązują największej wagi do wielkości penisa. Wyższe miejsca na liście zajmują poczucie humoru, inteligencja, uprzejmość, sylwetka i wiele innych cech. Najcenniejszym być może wnioskiem z badań jest to, że 85% wszystkich kobiet wyraża zadowolenie z wielkości mężowskiego organu. Ważne więc jest przede wszystkim, jak jest on użytkowany.

"Co wolisz? Starożytni Egipcjanie" - Clive Gifford CO WOLISZ? Być faraonem, największą szychą staroegipskiego światka – rządzić krajem, pławić się w luksusie i rozkazywać swoim uniżonym sługom, by robili COKOLWIEK ZECHCESZ? Brzmi nieźle, co? A może wolałbyś całować faraona po spoconych stopach? Dziwny wybór, ale co kto lubi! Nie daj się zwieść pozorom… CO WOLISZ? Przygotowywać ciało do zrobienia z niego mumii – przemywać nieboszczyka winem, wyciągać z niego serce i zawijać go w kilometry bandaży? Przydadzą się mocne ręce i jeszcze bardziej wytrzymały żołądek… A może wolisz wykuwać w kamieniu hieroglify? Dobrze się zastanów, zanim wybierzesz! W tej książce to TY decydujesz, kim chcesz zostać. A przy okazji odkryjesz mroczne tajemnice piramid. Sprawdzisz, dlaczego Egipcjanie jedli strusie i po co Tutenchamonowi było 130 lasek do chodzenia. Dowiesz się, czym jest klątwa faraona i czy ona naprawdę istnieje. Uwaga, będzie szalenie zabawnie i… trochę strasznie!  

Książka Michała Ochnika "Remake: apokalipsa popkultury" Kolejny blockbuster w kinie, a ty masz wrażenie, że w kółko oglądasz ten sam film? Twoja ulubiona bajka z dzieciństwa właśnie doczekała się nowej „politycznie poprawnej” adaptacji? Gubisz się w chronologii kolejnych remake’ów Spider-Mana? Masz wrażenie, że popkultura pożera własne dzieci? Michał Ochnik z Mistycyzmu Popkulturowego z miłością i krytycyzmem prawdziwego fana pochyla się nad historią popkultury i udowadnia, czemu teraz łatwiej obejrzeć kolejną część Gwiezdnych wojen niż oryginalne s-f… …oraz opowiada o penisie Batmana.

CO WOLISZ? Użyć własnej zamrożonej kupy jako dłuta CZY ugrzęznąć na wyspie pełnej niedźwiedzi polarnych? No co, nie oceniajmy! Zmrożona kupa może być naprawdę twarda i pozwoli przekopać się przez… kupę śniegu w mroźnej Arktyce! Chyba że lubisz misie… Tylko z tymi dużymi białymi trzeba naprawdę uważać, żeby nie skończyć w ich brzuchu! CO WOLISZ? Ruszyć na wyprawę we flocie wielkich chińskich statków CZY w malutkim polinezyjskim canoe? Imponująca flota może skusić niejednego pirata, a nawet króla Sri Lanki! Miej się na baczności. Może więc ciasne canoe będzie lepszym rozwiązaniem? Pamiętaj, żeby nie spać na lekcji geografii i dobrze nauczyć się obserwować Słońce i gwiazdy.   W TEJ KSIĄŻCE TO TY DECYDUJESZ, CO CHCESZ ZROBIĆ! Dołączysz do szalonych odkrywców z różnych zakątków świata, którzy za nic sobie mają czyhające niebezpieczeństwa, i przemierzysz z nimi najbardziej niedostępne i najmroczniejsze miejsca na Ziemi. Gotowy? To pakuj namiot, przekąski – pora na pierwsze wyzwanie… Powyższy opis pochodzi od wydawcy.  

CO WOLISZ? Pracować jako zbieracz kupy i przemierzać ulice z wielkim wozem przepełnionym zawartością nocników mieszkańców starożytnego Rzymu? Śmierdząca sprawa i kupa roboty, ale ile słów uznania! No chyba że WOLISZ być klaunem pogrzebowym. Mógłbyś wtedy wcielić się w zmarłego i go naśladować, podążając w orszaku żałobnym tuż za trumną. Strrrasznie śmieszne, prawda? CO WOLISZ? Zajadać się świńskim mózgiem, jęzorem flaminga CZY nadziewaną popielicą? Brzmi jak największe paskudztwa świata? Cóż, dla bogatych starożytnych Rzymian to były prawdziwe rarytasy! To co wybierasz? W tej książce to TY decydujesz, CO WOLISZ. A przy okazji odkryjesz jedną z najbardziej fascynujących cywilizacji, która kiedykolwiek istniała. Przeczytasz o Kaliguli, który wypowiedział wojnę bogu morza, i dowiesz się, czy mógłbyś zostać walecznym gladiatorem! Wkładaj togę oraz sandały i ruszaj w podróż do starożytnego Rzymu! Powyższy opis pochodzi od wydawcy.  

"Co wolisz? Wikingowie" - Clive Gifford CO WOLISZ? Zostać rabusiem w bandzie wikingów – pływać po morzach, zdobywać skarby i… miesiącami siedzieć w ścisku obok 30 innych cuchnących żeglarzy? A może niezbyt lubisz kraść i odrąbywać ludziom nogi, dlatego wolałbyś być wikińskim farmerem? Choć i tu czeka cię kilka niespodzianek… CO WOLISZ? Poddać się próbie ognia czy próbie wody? Kiedy jakiś wiking nieźle narozrabiał, bo ukradł owcę albo wyzwał kolegę od tchórzy (najgorzej!), nie miał takiego wyboru. W tej książce to TY decydujesz! A przy okazji dowiesz się, dlaczego wszyscy bali się boga Thora i jak smakował gnijący rekin. Czy słynny wiking Eryk Rudy naprawdę miał rude włosy? Czym zasłużył sobie na swój przydomek Eyolf Głupiec, a czym Harald Sinozęby? Miecz w dłoń, wiatr w żagle i wyruszamy na wyprawę do świata wikingów! Powyższy opis pochodzi od wydawcy.  

To nie jest książka o modzie, to zaproszenie do podróży śladami naszych ubrań, a także do wnętrza siebie. Na końcu tej wyprawy zrozumiesz, jak ubierać się bardziej świadomie i być fair względem siebie, innych i planety. To uwalniający przewodnik po slow fashion, który zmieni twoje myślenie o modzie i własnej szafie. Przemysł modowy jest jedną z najbardziej zanieczyszczających środowisko gałęzi gospodarki. Co sekundę na wysypisko trafia śmieciarka wypełniona ubraniami. Nikogo już nie dziwią chińskie rzeki w najmodniejszych kolorach sezonu, wysuszone jeziora, góry odzieżowych śmieci i słońce widoczne jedynie na telebimie. Szkodzi to zarówno przyrodzie, jak i milionom prawdziwych fashion victims – rolnikom, szwaczkom, dzieciom. Fast fashion dewastuje nie tylko naturę, ale i całe społeczeństwa. Cierpią nasze poczucie wartości i budżet, wypacza się relacja z ciałem i ubraniami. Możemy to jednak zmienić i nie trzeba tego robić w pokutnym worze ze zgrzebnego lnu. Modą można się cieszyć i bawić, łącząc to z misją ekologiczną i społeczną! Katarzyna Zajączkowska bacznie przygląda się przemysłowi modowemu i rozprawia z mitami na temat stylu, kanonów urody i presji social mediów. Dzięki jej prostym radom dowiesz się: – jak wykonać pierwszy krok w kierunku slow fashion i wreszcie odgruzować szafę, – jak korzystać z mody i robić zakupy odpowiedzialnie, nie dając się nabrać na greenwashing, – jak zbudować stylową i autentyczną garderobę bez pogoni za sezonowymi trendami. Nie musimy zaprzeczać, że ubrania są dla nas ważne, że chcemy wyglądać i czuć się dobrze, ale odważmy się na fashion revolution w naszych głowach i szafach! Katarzyna Zajączkowska – projektantka, wykładowczyni w Szkole Artystycznego Projektowania Ubioru, przez kilkanaście lat tworzyła kolekcje dla wiodących marek odzieżowych w Polsce. Ten świat poznała od podszewki. Zajmuje się edukacją i wspieraniem branży mody w obszarze zrównoważonego rozwoju, skupiając się na innowacyjnych rozwiązaniach wokół mody cyrkularnej. Prowadzi warsztaty świadomego budowania wizerunku dla firm, organizacji i młodzieży. Autorka bloga i podcastu „Odpowiedzialna Moda”.

Książka Danielle Steel "Wyzwanie" NIEWINNA PRZYGODA ZMIENIA SIĘ W WALKĘ O PRZETRWANIE W Fishtail w stanie Montana w bliskim sąsiedztwie mieszkają dwie rodziny – Ann i Pitt Pollockowie oraz Bill i Pattie Brownowie. Cała czwórka zna się od dzieciństwa, a ich synowie, Peter i Matt, są najlepszymi przyjaciółmi. Wkrótce po tym jak chłopcy wraz z dwoma miejscowymi kolegami poznają Juliet Marshall, która po gorzkim rozwodzie rodziców odwiedza swojego ojca, cała piątka staje się nierozłączna. Pewnego sierpniowego popołudnia nastolatkowie wybierają się na konną przejażdżkę w góry, która szybko przeradza się w walkę o przetrwanie – zostają uwięzieni na Granitowym Szczycie – najniebezpieczniejszej górze Ameryki. W poszukiwaniach biorą udział konni strażnicy, oddziały federalne i stanowe, helikoptery, a nawet Gwardia Narodowa, którzy desperacko próbują odnaleźć je zanim będzie za późno. Szum medialny tylko potęguje napięcie i poddaje testowi niektóre i tak już kruche relacje. "Wyzwanie" - książka Steel W „Wyzwaniu” Danielle Steel zręcznie snuje poruszającą opowieść o odwadze, miłości, przyjaźni i więzach rodzinnych.

Trudno sobie wyobrazić świat bez szkoły. A może właśnie to powinniśmy dziś zrobić? Czego uczy nas szkoła? Czy poza tabliczką mnożenia nie wpaja w nas uległości, bierności, posłuszeństwa, rywalizacji i pracy pod przymusem? Wierzymy, że szkoła rozwija w dzieciach zaradność, niweluje nierówności społeczne i przyczynia się do postępu świata. To mit! Jest dokładnie na odwrót! To ona w dużym stopniu sprawia, że ludzie są nieszczęśliwi. To ona prowadzi społeczną selekcję, już kilkulatków dzieląc na lepszych i słabszych. To ona czyni świat coraz gorszym miejscem do życia i to również przez nią najczęściej zapominamy, kim jesteśmy, przestajemy być sobą. Szkoła jest instytucją stworzoną w konkretnym czasie i dla realizowania określonych celów. Tyle tylko, że ten czas i cele dotyczą XIX wieku – wtedy narodził się system edukacji, w ramach którego funkcjonują nasze szkoły. Zwłaszcza dziś w dobie nauki zdalnej – bardziej niż kiedykolwiek wcześniej – potrzebujemy zupełnie innego myślenia o edukacji i jej roli w naszym życiu, zrozumienia, jak szkoła niszczy ludzi, społeczeństwa i świat. Potrzebujemy też konkretnej wiedzy, by uratować nasze dzieci – zróbmy wszystko, by szkoła nie zabiła w nich kreatywności, głodu poznawania świata i marzeń!

W Bogu od zawsze szukamy tego, czego nam brakuje: miłości, sprawiedliwości i pocieszenia. Ale przypisujemy Mu także to, czego sami nie potrafimy kontrolować: gniew, chciwość i zazdrość. Stworzyliśmy Boga na nasze podobieństwo i dlatego ta sama religia stanowi dla jednych ludzi źródło pokoju, a dla innych wezwanie do stosowania przemocy. BÓG JEST NASZĄ IDEĄ I OD NAS ZALEŻY, CZY OKAŻE SIĘ DOBRA. Obowiązkowa lektura dla wszystkich, którzy chcą zrozumieć, skąd wzięły się religie i do czego ludzie wykorzystują Boga. Aktualna, porywająca i otwierająca oczy książka. Trzeba ją przeczytać.– „The Huffington Post” Ta niewielkich rozmiarów, ale ambitna opowieść o tym, jak ludzie tworzą Boga przez wielkie „B”, dosłownie oszałamia czytelnika.– „Los Angeles Review of Books” Wyjątkowa, klarowna, oszczędna w słowach, ale żywo opowiedziana historia. – „The Spectator” Reza Aslan – badacz religii i duchowy poszukiwacz, gotowy naruszyć tabu, by zrozumieć ludzi i ich świat. Autor kilku bestsellerowych książek, w tym „Nie ma Boga oprócz Allaha” oraz „Zelota. Życie i czasy Jezusa z Nazaretu”. Specjalista od creative writing, a także telewizyjny komentator i prezenter. Dla CNN zrealizował serial dokumentalny pt. „Believer”. Wcielał się w nim w wyznawców różnych religii, by nie tylko studiować ludzkie wierzenia, ale też doświadczać ich. Wspólnie z Rainnem Wilsonem prowadzi podkast „Metaphysical Milkshake”, w którym z zaproszonymi gośćmi dyskutują nad najważniejszymi życiowymi pytaniami.

Książka Jana Lucassena "Historia pracy. Nowe dzieje ludzkości" Na świecie pracują miliardy ludzi. Fizycznie, umysłowo, po pięć, osiem, czasem nawet kilkanaście godzin na dobę. Robimy kariery albo tylko chodzimy do pracy, spełniamy się albo wypalamy. Ale jak to się stało, że z łowców-zbieraczy przekwalifikowaliśmy się na project managerów? Jan Lucassen, holenderski historyk, postanowił prześledzić ten proces. Efekt? Monumentalna, wielowarstwowa, przełomowa historia nie tylko pracy, lecz także człowieka jako istoty pracującej. Autor cofa się o tysiące lat i zagląda w najróżniejsze zakątki świata: od doliny Jordanu po Dolinę Krzemową. Obserwuje, jak praca umożliwiała postęp społeczeństw, a rozwijające się społeczności wymyślały innowacyjne zawody. Jego bohaterami są myśliwi, chłopi, kapłanki, niewolnicy, fabrykanci, szwaczki, kupcy, związkowcy i przedsiębiorczynie. No więc: pracujemy, żeby żyć, czy żyjemy, żeby pracować?

ONA WIE, KIEDY KŁAMIESZ DZIEWCZYNA BEZ PRZESZŁOŚCI Zmarznięta, głodna i brudna. Nie wiadomo, kim jest, ani kto ją skrzywdził. Wiadomo, że nikt jej nie szukał. Po sześciu latach od odnalezienia Evie jej tożsamość pozostaje tajemnicą. Nikomu nie udało się do dziewczyny zbliżyć na tyle, aby zrozumieć, co skrywa pod maską agresywnej i nieprzewidywalnej outsiderki. Jedyną pewną rzeczą jest to, że bezbłędnie rozpoznaje, gdy ktoś kłamie. CHŁOPAK, KTÓRY PRZETRWAŁ Dwadzieścia lat temu Cyrus Haven wrócił po szkole do domu. Od wejścia czuł, że wydarzyło się coś bardzo złego. Kiedy odkrył, że jego starszy brat zamordował oboje rodziców i dwie siostrzyczki, cały świat chłopaka legł w gruzach. Dziś Haven pracuje jako policyjny psycholog. Gdy spotyka na swojej drodze intrygującą Evie Cormac, postanawia wspólnie z nią odkryć potworną prawdę kryjącą się za morderstwem młodej mistrzyni łyżwiarstwa. Czy niezwykły dar Evie wystarczy, aby rozwiązać sprawę, w której wszyscy kłamią? I czy Cyrus uratuje Evie przed nią samą? Robotham jest absolutnym mistrzem! STEPHEN KING Uwielbiam książki tego gościa! LEE CHILD Nie będziecie w stanie się od niej oderwać. KARIN SLAUGHTER Powyższy opis pochodzi od wydawcy.  

PIERWSZA MIŁOŚĆ JEST JAK MELODIA, KTÓREJ NIE DA SIĘ ZAPOMNIEĆ Słynny kompozytor i dziewczyna, która nie potrafiła zapomnieć Kiedy Jessie i Callen wpadają na siebie we Francji, on jest na ustach całego świata: genialny kompozytor, twórca uwielbianych przebojów, najseksowniejszy facet w branży muzycznej, zawsze otoczony pięknymi i wpływowymi kobietami. To wszystko są jednak pozory. Choć Callen jest u szczytu sławy, w rzeczywistości przeżywa głęboki kryzys twórczy. Czuje się tak, jakby już nigdy miał nie skomponować żadnej melodii, jakby wewnętrzne demony na zawsze odgrodziły go od dźwięków muzyki. Czuje, że to początek końca. Wyrusza do Paryża, by nabrać sił, a gdy spotyka na swojej drodze piękną kelnerkę, nie domyśla się, że to Jessie, dziewczyna, z którą wiele lat temu łączyła go silna więź. Jeszcze nie wie, że jest ona jedyną osobą, która może pomóc mu odnaleźć natchnienie i uporać się z ranami przeszłości. Najpierw jednak musi wyjaśnić jej, dlaczego pewnego dnia po prostu zniknął z jej życia. W TEJ HISTORII TO KOPCIUSZEK RATUJE KSIĘCIA Czy długo skrywane tajemnice ułożą się w nową melodię? MIA SHERIDAN jest autorką książek uwielbianych przez czytelniczki na całym świecie. W każdej ze swoich powieści z pasją splata losy bohaterów w prawdziwe miłosne historie o ludziach, których przeznaczeniem jest być razem. Mieszka z Rodziną w Stanach Zjednoczonych. Z opinii czytelniczek na Goodreads: „More Than Words. Dźwięki muzyki” jest wszystkim, czego oczekuję od książek, a nawet daje mi jeszcze więcej! Pochłonęłam tę historię, uwielbiam ją od początku do końca! Jest genialna, pełna emocji i słodka! Bardzo udany dual POV, cała opowieść staje się dzięki niemu bardzo osobista, intymna. Pavlina Read more sleep less blog Brak mi słów na wyrażenie tego, jak bardzo podobała mi się ta historia. Główni bohaterowie, złamane serce, uzdrowienie, romans, muzyka, historia, język, duchowość, sceneria… róże, pióro… Tyle wspaniałych cytatów! Kiedy dotarłam do ostatniej strony, chciałam od razu zacząć czytać od nowa, aby przeżyć to wszystko jeszcze raz! Stacie „More Than Words. Dźwięki miłości” to piękna i wyjątkowa opowieść, którą mogła napisać tylko Mia Sheridan. Czerpie z motywu romansu drugiej szansy i prowadzi ten wątek, opowiadając historię w historii. Po prostu trzeba to przeczytać! Po przeczytaniu tej książki przyszła mi wielka ochota na podróże i muszę jak najszybciej zacząć planować wypad do Francji! Sarah / DragonflyReads Kocham tę książkę!!!! Po prostu ją uwielbiam. To pierwsza książka Mii Sheridan, jaką przeczytałam, i po prostu brakuje mi słów, żeby opisać to, co czuję. Historia Jessie i Callena tak mnie pochłonęła, że przeczytałam tę książkę w jedną noc. k’♡ #goodgirlxbadboy #friendstolovers #dualPOV #France #music #firstlove Powyższy opis pochodzi od wydawcy.  

W tym świecie za marzenia płaci się sekretami Alice Sun zawsze czuła się niewidzialna w elitarnej szkole pełnej bogatych i sławnych dzieciaków. Jasne, jest najlepszą uczennicą, ale i to niebawem się skończy, bo rodziców nie stać już na wysokie czesne. I jakby w jej życiu było mało problemów, Alice nagle odkrywa, że… naprawdę potrafi znikać! Niespodziewana moc okazuje się jej wielką szansą. Ile są w stanie zapłacić jej koledzy i koleżanki, by poznać sekrety, które może wykraść tylko ktoś niewidzialny? Czy ta kwota wystarczy, żeby mogła dokończyć naukę w Akademii Airington? Jednak nie może działać sama. Żeby jej plan się powiódł, Alice potrzebuje pomocy swojego największego rywala – bogatego, denerwującego i nieziemsko przystojnego Henry’ego Li. Jak daleko posunie się Alice, BY W KOŃCU KTOŚ JĄ ZAUWAŻYŁ? „Chyba każdy z nas poczuł się kiedyś niewidzialny, ale nikt nie zna tego stanu lepiej niż Alice Sun. Jednego jestem pewna – ta wyjątkowa historia nigdy nie zniknie z mojej głowy”. – Eli @not.my.high „Opowieść o tym, jak cienka może być granica między dobrem i złem, szczególnie wtedy, gdy człowiek jest postawiony pod ścianą. Idealne połączenie sympatycznej młodzieżówki z ważnym komentarzem społecznym. Nie pozostaje nam nic innego, jak czekać na kolejne książki autorki!” – @bestsellerki NA OKŁADCE ZNAJDUJĄ SIĘ ELEMENTY WIDOCZNE TYLKO POD LAMPĄ UV. UWAGA: WYDANIE LIMITOWANE!  

Wybitny neurobiolog, ateista, prowokator, zwolennik legalizacji marihuany Pierwsza biografia Jerzego Vetulaniego 2 marca 2017 roku zostaje ranny w wypadku na przejściu dla pieszych. Nie odzyska już przytomności. Umiera po pięciu tygodniach. Rok wcześniej mówi: „Warto żyć tak długo, jak długo jesteśmy w stanie myśleć, jak długo pracuje nasz mózg”. Kocha wprawiać innych w osłupienie. Dla niego „życie jest wrzodem na ciele Wszechświata”, ale bada je, poznaje i uczy o nim. Vetulani całe życie związany jest z Krakowem. To on współtworzy Piwnicę pod Baranami i staje się jedną z legend tego miejsca. W krakowskim Instytucie Farmakologii Polskiej Akademii Nauk rozwija naukową karierę. Walczy o rzeczy ważne. O wolność w opozycji demokratycznej. O prawa kobiet. O prawa społeczności LGBT+. O legalizację marihuany do celów medycznych. Nikogo, kto się z nim styka, nie pozostawia obojętnym. Studenci go uwielbiają, a świat nauki i podziwia, i krytykuje. A wszystko to zaczyna się w 1965 roku, gdy jego brat tonie podczas spływu kajakowego. Jerzy jest wstrząśnięty, ale właśnie ta śmierć mobilizuje go do obrony doktoratu. Kariera naukowa rozpędzi się w sposób imponujący. Vetulani zostanie jednym z najczęściej cytowanych polskich naukowców w dziedzinie biomedycyny. A może zaczyna się wcześniej, gdy jako dziecko podczas ponurych lat niemieckiej okupacji jeździ wąskotorówką do Kocmyrzowa, by łapać motyle?

Książka Julii Baird "Fosforescencja. O rzeczach, które podtrzymują nas na duchu w mrocznych chwilach życia" AUSTRALIJSKA KSIĄŻKA ROKU. WIELKI BESTSELLER. Boleśnie piękna, inspirująca i głęboko poruszająca. Właśnie taka książka, jakiej potrzebujemy na te czasy. Podczas codziennej egzystencji pełnej kolejnych rozczarowań, w świecie, w którym nic nie jest pewne, w czasie ciągłego niepokoju i kolejnych kryzysów jest niezwykle istotne, żeby odnaleźć coś, co pozwoli nam nie tylko przetrwać, ale też pielęgnować własne szczęście. Wyobraź sobie, że znajdujesz się nad oceanem, wokół panuje całkowita ciemność. Nagle zauważasz, że woda zaczyna lśnić milionem drobnych świateł. To fosforescencja – światło emitowane przez niektóre organizmy. A co gdyby okazało się, że ty też nosisz w sobie wewnętrzne światło? Coraz lepiej wiemy, co daje nam szczęście, dobre samopoczucie i radość. Wiemy, że istnieje kilka podstawowych prawd w nauce o szczęściu. Wiemy, że bycie miłym i altruistycznym czyni ludzi szczęśliwymi, że wyłączanie urządzeń elektronicznych, budowanie relacji z innymi, życie z wyznaczonym celem daje największą szansę na osiągnięcie szczęścia. Co jednak zrobić, kiedy nasz świat pogrąża się w ciemności, kiedy przytłacza nas choroba lub złamane serce, strata i ból? Jak w takiej sytuacji pielęgnować szczęście? Julia Baird łączy intymną opowieść o własnej chorobie z fascynującą refleksją na temat historii, natury, psychologii i filozofii, a wszystko po to, aby znaleźć wskazówkę, co czyni nas szczęśliwymi ludźmi. Fosforescencja. O rzeczach, które podtrzymują nas na duchu w mrocznych chwilach życia to drogowskaz, który pozwoli odnaleźć światło nawet na najciemniejszej ścieżce życia. „Pogoń za zachwytem i poszukiwanie wewnętrznego światła w ludziach – to sens mojej pracy i życia. I moje wielkie szczęście, że właśnie o tym jest ta książka”. – Magda Mołek „Piękna refleksja Julii Baird o rzeczach, które błyszczą w mroku... Książka wywołuje zachwyt i radość. Przynosi ukojenie. Jest aktualna w najlepszy możliwy sposób”. – „The Guardian” „Julia Baird jest jednym z najbardziej elokwentnych głosów swojego pokolenia” – „Vogue” „Emocjonalna, introspekcyjna… Nie da się przeczytać tej książki i nie odnaleźć nowego podejścia w postrzeganiu szczęścia, radości i wielu innych emocji”. – „Kirkus” "Fosforescencja. O rzeczach, które podtrzymują nas na duchu w mrocznych chwilach życia" - nowość Julii Baird Julia Baird – wielokrotnie nagradzana dziennikarka, była naczelna amerykańskiego „Newsweeka”, felietonistka „The New York Times”, „The Sydney Morning Herald”, prowadząca The Drum w TV ABC, autorka bestsellerowej biografii królowej Wiktorii.

Na ratunek dzikim zwierzętom, które być może już nigdy nie zaznają wolności. Poznaj przedstawicieli najbardziej zagrożonych gatunków, bez których nasz świat będzie wyglądał zupełnie inaczej. Koalę, która cudem ocalała z pożaru w australijskim buszu, szczęśliwie wróciła na wolność i została ambasadorem programu adopcyjnego koali. Puchacza śnieżnego, który zagrał sowę Harrego Pottera, i dzięki temu przyczynił się do ocalenia tego gatunku. I pierwszego w historii wieloryba, którego udało się ponownie wypuścić na wolność. Przygotuj się na moc faktów i dowiedz się, co możesz zrobić, żeby ocalić dzikie gatunki. Inspirująca lektura dla dzieci w wieku 6+, które chcą zmienić przyszłość świata i żyjących na nim zwierząt. „Nasza planeta jest siedliskiem najprzeróżniejszych niezwykłych zwierząt, począwszy od maleńkich kolibrów po wieloryby dłuższe niż dwa piętrowe autobusy. Jednak wiele z nich popadło w tarapaty. Niektóre gatunki niegdyś licznie zamieszkujące ziemię zniknęły już na zawsze. I podobnie jak dawno temu mamuty – wiele zwierząt w dzisiejszych czasach jest na skraju wyginięcia. Kto przyczynił się do tego masowego wymierania? My. LUDZIE. Dobra wiadomość jest taka, że my, ludzie, możemy również to zatrzymać. Możemy zmienić przyszłość świata i żyjących na nim zwierząt, podejmując działania naprawcze. Powinniśmy się jednak pospieszyć. Wiele gatunków, o których mowa w tej książce, jest zagrożonych, a inne łatwo mogą się znaleźć w tej samej sytuacji. Wszystkie te zwierzęta jako jednostki są godnymi podziwu „buntownikami”, bo umiały sobie poradzić, tworząc ciekawą historię albo robiąc coś niespodziewanego czy godnego zapamiętania. Miejmy nadzieję, że poznanie tych opowieści zainspiruje młodych przyrodników, ekoaktywistów i miłośników zwierząt (takich jak wy!), by dowiedzieli się, jak pomagać zwierzętom takim jak bohaterowie tej książki. Możecie nie uwierzyć, ale 99,9 procent gatunków, które istniały na ziemi, już z nami nie ma. Wielu uczonych uważa, że żyjemy w trakcie masowego wymierania, w czasie, kiedy ogromna liczba żywych istot wyginie. Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) utworzyła listę zagrożonych zwierząt, aby pomóc określić, jakie gatunki najbardziej potrzebują pomocy. W Czerwonej Księdze IUCN znajduje się obecnie trzydzieści tysięcy ssaków, ptaków i płazów. Ponad jednej czwartej z tych gatunków grozi wymarcie.” (fragment książki)

„Więcej się uśmiechaj!” „Przesadzasz, inni mają gorzej!” „Idź pobiegać!” „Nie bądź taki(-a) delikatny(-a)!” „Co cię nie zabije, to cię wzmocni” Często bagatelizujemy niepokojące sygnały ze strony naszej psychiki, a rady, które dostajemy, sprawiają, że czujemy się jeszcze gorzej. Czekamy, aż „zły humor” sam minie, lub maskujemy go toksyczną pozytywnością. Kiedy brakuje nam motywacji do działania, winę zrzucamy na kiepską pogodę. Wstydzimy się przyznać, że potrzebujemy pomocy. Codziennie jesteśmy bombardowani mnóstwem złych informacji i negatywnych bodźców. Przez to wszystko trudno nam utrzymać odpowiednią higienę psychiczną. Może warto wziąć sprawy w swoje ręce i zadbać o siebie? Z Samopomocownika dowiesz się: - czym są emocje, skąd się biorą, jak je zrozumieć i pielęgnować, - jak sprawnie komunikować je innym, - jak radzić sobie ze stresem i stawiać granice, - czym jest motywacja i jak efektywnie zaangażować się w to, co dla nas ważne, - co zrobić, gdy brakuje motywacji, - jak lepiej rozumieć swoich bliskich i ich problemy… … i wiele, wiele więcej! Odkryj w sobie psychologiczną ciekawość i postaw swoje zdrowie psychiczne na pierwszym miejscu! Natalia Ziopaja – psycholożka, psychoedukatorka i interwentka kryzysowa. Prowadzi profil na Instagramie @psychologiczne_ciekawosci, na którym w prosty sposób tłumaczy, jak nauczyć się siebie i zadbać o swoje zdrowie psychiczne. Książka ta zrodziła się z ciekawości, jaką mam w sobie, i z potrzeby odpowiedzi na pytania, które ta ciekawość mi przyniosła. Z ciekawości, ponieważ odkąd pamiętam, poszukiwałam odpowiedzi na pytanie, dlaczego jest tak, że wiele osób doskonale wie, jak sobie radzić, gdy coś je boli fizycznie lub gdy się zranią, ale wobec psychicznego bólu czy kryzysu są bezradne – tu już nie wszystko jest takie oczywiste. (…) Czekamy, aż samo przejdzie, wpadamy w wir pracy, aby zapomnieć o cierpieniu, nie mówimy innym o gorszym samopoczuciu psychicznym, bo obawiamy się oceny, a do specjalisty udajemy się dopiero wtedy, kiedy jest już naprawdę źle. (…) Bezwzględnie czekamy, bo przecież „jesteśmy normalni(-ne)”, a wzięcie wolnego z powodu emocji, uczuć i trudności psychicznych wydaje się nam co najmniej niedorzeczne. Czy tak wygląda równość pomiędzy zdrowiem psychicznym a fizycznym? Czy zdrowie psychiczne naprawdę zasługuje na mniejszą dbałość i bagatelizowanie? (fragment)

Książka Marty Guzowskiej "Kończę z tym. Dlaczego dzieci nie chcą żyć?" Ta książka nigdy nie powinna powstać. Nikt nigdy nie powinien musieć o tym rozmawiać. To nie powinno się dziać. Ale się dzieje. I musimy o tym rozmawiać. Dlatego ta książka musiała powstać. Według statystyk Światowej Organizacji Zdrowia samobójstwo jest drugą najczęstszą przyczyną śmierci wśród nastolatków na świecie. Być może nawet pierwszą. Tak bardzo dzieci nie chcą żyć. Także polskie dzieci. "Kończę z tym. Dlaczego dzieci nie chcą żyć?" - książka Guzowskiej Marta Guzowska, pisarka i matka, otwiera nam oczy na wiele rzeczy. Pokazuje, jak wielki ból potrafią odczuwać nastolatkowie. Pokazuje ich codzienną walkę o kolejny dzień życia. Pokazuje naszą bezradność. Nasze błędy i nasz strach. Rozmawia z ekspertami, którzy próbują nam wyjaśnić, jak bardzo może boleć życie. I co możemy zrobić, by ten ból złagodzić. Wreszcie o ból spyta nastolatków. I ten ból poczujemy także my. Wszystko po to, by uratować życie dzieci. Być może także naszych.

NOWY THRILLER AUTORKI BESTSELLERU „NIE TO MIEJSCE, NIE TEN CZAS” ODNALEZIENIE JEJ BĘDZIE TWOIM NAJWIĘKSZYM BŁĘDEM Dwudziestodwuletnią Olivię po raz ostatni widziano na nagraniach z monitoringu, gdy wchodziła do ślepej uliczki, z której nigdy już potem nie wyszła. Julia, która zajmuje się sprawą zaginięcia dziewczyny, sądzi, że wie, czego się spodziewać. Zna tego typu przypadki. Z jednej strony zrozpaczona rodzina Olivii i nieubłaganie uciekający czas, a z drugiej – szansa, że osoba stojąca za porwaniem popełni jakiś błąd. Nie wie jednak, że ten, kogo ściga, zna jej najbardziej skrytą, najpaskudniejszą tajemnicę. Życie jej męża i córki zależeć będzie od tego, aby Julia nie tylko nie znalazła Olivii, ale też wrobiła kogoś innego w jej morderstwo. Jeśli Julia znajdzie zaginioną, straci wszystko, co kocha.   Podczas czytania był taki moment, że zerwałam się z miejsca i krzyknęłam ze zdumienia. Przeczytacie tę książkę jednym tchem, gwarantuję. JODI PICOULT Gillian McAllister już po raz kolejny przeszła samą siebie w tej rewelacyjnie zaplanowanej i skonstruowanej powieści kryminalnej wypełnionej po brzegi niesamowitymi zwrotami akcji i pięknie wykreowanymi postaciami. Po prostu fantastyczna. LISA JEWELL Powyższy opis pochodzi od wydawcy.  

Do jednego z najcięższych więzień w Wielkiej Brytanii, gdzie wyrok odsiaduje ponad ośmiuset morderców, seryjnych gwałcicieli i pedofilów, na swoją pierwszą zmianę zgłasza się Rebecca, dwudziestodwuletnia świeżo upieczona absolwentka psychologii. Celem terapii, którą poprowadzi, jest zrozumienie, dlaczego więźniowie dopuścili się tak potwornych czynów i upewnienie się, że więcej tego nie zrobią. Ale czy jest to możliwe? Czy w seksualnych drapieżcach można wzbudzić empatię wobec ich ofiar? Czy mroczne przeżycia z dzieciństwa naprawdę nie dały im szansy na dokonanie innych wyborów? I czy młoda, niedoświadczona terapeutka nie da się im oszukać? A co, jeżeli Rebecca się pomyli i pomoże wypuścić na wolność bezwzględnego mordercę? W swoich wspomnieniach psycholog sądowa dr Rebecca Myers powraca do chwil spędzonych w więziennej celi z najniebezpieczniejszymi ludźmi w kraju, próbując zrozumieć, co dzieje się w ich umysłach.  

Urokliwa wieś na Lubelszczyźnie. Mała Szurka słyszy o lesie straszne opowieści. O potworach, które tam mieszkają. O dzieciach, które las zabiera i nigdy nie oddaje. Tata nie pozwala jej tam chodzić. Rok 1939. Szurka i jej rodzina wiodą spokojne życie. Do września, który wszystko zmienia. Rodzina trafia do getta, gdzie czeka ich tylko śmierć. Zaczynają się wywózki. Dokąd uciec? Okazuje się, że przerażający niegdyś las stał się domem dla ukrywających się Żydów. Dla Szurki i całej jej rodziny także. W leśnej gęstwinie kryje się jednak strach, cierpienie i śmierć, a potwory noszą teraz niemieckie mundury. Czy rodzina Szurki zdoła ocaleć? Powyższy opis pochodzi od wydawcy.  

HISTORIA KOBIETY, KTÓRA ROBIŁA WSZYSTKO, CO CHCIAŁA (Z KAŻDYM, Z KIM CHCIAŁA). "Kiedy mówiła, inni jej słuchali. Kiedy się poruszała, wszyscy patrzyli. Miałam trzy lata, gdy dotarło do mnie, że nie mam matki – ja należę do Jej Wysokości." Maria Riva – jedyne dziecko Marlene Dietrich – od najmłodszych lat towarzyszyła matce na przyjęciach i w aktorskiej garderobie. Na planie filmowym zawsze czekała w gotowości z lusterkiem do poprawienia makijażu. Nikt nie znał Marlene tak jak jej córka. Ikona stylu, królowa życia i toksyczna matka. Perfekcjonistka z wielkim ego, która nie cofała się przed niczym. Zagrała w pierwszej filmowej scenie pocałunku dwóch kobiet, a do stworzenia idealnego kostiumu zdobyła ubrania męskich prostytutek z ulic Berlina. Jej urokowi ulegli Ernest Hemingway i Gary Cooper. Uwiodła kochankę Grety Garbo, romansowała z Édith Piaf. Na złość Goebbelsowi zrzekła się niemieckiego obywatelstwa. Uwielbiała diamenty i futra, zajadała się frankfurterkami i gęsim smalcem, była uzależniona od soli przeczyszczających. * Błyskotliwie nakreślony portret gwiazdy wszechczasów i epicka panorama złotej ery Hollywood. W tej wyjątkowej biografii osobiste wspomnienia autorki przeplatają się z mało znanymi faktami z życia elit oraz fragmentami prywatnej korespondencji i pamiętników gwiazdy. Książka napisana z pazurem i szalenie dowcipna, pełna ciepła i szczera aż do bólu. BIOGRAFIA TOTALNA, KTÓRA POCHŁONIE CIĘ BEZ RESZTY „Bestia i anioł. Geniuszka i nieudaczniczka. Mistrzowski portret kobiety, która już sto lat temu żyła tak, jak świat zacznie żyć – być może – za sto lat. Gdy czytałam tę książkę wiele lat temu, natychmiast uznałam ją za najlepszą biografię, jaka kiedykolwiek powstała. Dziś jakimś cudem podoba mi się jeszcze bardziej”. – Magdalena Parys „»Kiedy byłam dzieckiem, myślałam, że nazywam się: Maria, córka Marleny Dietrich« – mówiła Maria Riva. I był w tych słowach żal. Ale bez obaw. To nie jest książka o znanej matce i porzuconej córce. To książka o miłości, jej poszukiwaniu i nieumiejętności wyrażenia. Jest tu wszystko: radość, smutek, samotność. I cały świat w tle. Berlin, szalone Hollywood. Druga wojna światowa. I czas po. Maria Riva napisała poruszającą, pełną ciepła i humoru, brawurową książkę” – Angelika Kuźniak „Starannie dopracowana i niesamowicie zabawna. Uwadze Rivy nie umyka nawet najdrobniejszy cekin”. – „The New York Times” „Dietrich zachowywała się nieznośnie, to nie ulega wątpliwości. (…) Ale nawet gdy Riva opisuje, jak jej matka publicznie wyciąga brudne majtki z torebki z krokodylej skóry, wiemy, że patrzymy na prawdziwą gwiazdę”. – „The Independent”