U źródeł myślenia ks. Józef Tischner Książka

Ksiądz Józef Tischner pisze: „Troska o świat i o innych splata się z troską o siebie - o los „swojego serca". Tak bowiem jest, że trzeba przyznać „sercu" prawo do „bycia sercem". Nie wolno przeistaczać „serca" w rozum, w zmysły, nawet w wolę. (...) Serce sercem. Inaczej z rozumem. Tu można kształcić własny rozum bez troski o cudzy."To tylko jeden cytat pokazujący filozoficzną mądrość autora „U źródeł myślenia". Wgłębiając się w lekturę takich cytatów jest bardzo dużo, a każdy kolejny bardziej wartościowy i zmuszający do refleksji i zastanowienia się nad swoim życiem.Sięgając po książkę i czytając kolejne strony początkowo byłam sceptyczna, coś mnie od niej odpychało. Jednak z każdą kolejną stroną wciągała mnie coraz bardziej. Po przeczytaniu całości mogę z czystym sumieniem powiedzieć, że książka warta przeczytania. Chociaż nie wiem czy każdemu przypadnie do gustu, bo pisana mimo wszystko językiem filozoficznym.

,,Filozofia nie jest po to, by się jej ,,uczyć", ale po to, by się nią karmić".Tutaj zaznaczam, że książki filozoficzne nie są dla każdego. Jeśli kiedykolwiek wydawało ci się, że ktoś mówi dziwnie, niezrozumiale w języku dla ciebie zbyt trudnym do pojęcia, a jednocześnie tym, którego ty używasz, to prawdopodobnie doświadczyłeś filozofii na dany temat. Jeśli nie chciałbyś o tym czytać, bo myślenie nad rzeczami naturalnymi nie jest dla ciebie, to lepiej po tą książkę nie sięgaj, bo jej nie zrozumiesz. Autor ma specyficzne podejście do przekazywania nam treści, choć dla niego jest to codziennością. W książce znajdziemy trzy działy, a w nich: Kim jest człowiek?, Wokół sprawy wiary i rozumu, oraz trzeci dział zatytułowany: Inny. Spodobało mi się tu zdanie, które mówiło o tym, że filozofia jest myśleniem, które dąży do osiągnięcia prawdy ze względu na samą prawdę. Będziemy mieli tu wytłumaczone czym jest nieprawda i jak sam człowiek ją interpretuje. Dlaczego kłamiemy i czemu osoba, która mówi nieprawdę, wciąż prawdę ma za wartość. Zastanawiający był tu dla mnie temat dwóch ludzi. Jednego, który jest osobą mądrą, dobrze się wysławiającą i widzącą w życiu wiele szczegółów, które potrafią ułatwić mu życie i drugiego, którego określili jako łotra. Tego, który zachowuje się źle, nie ma godności i nic nie robi sobie ze złych osądów o sobie. I jak teraz ten pierwszy go oceniał. Był zdziwiony, że niby każdy z nas jest taki sam, a jednak inni pozwalają na własne ograniczenia i im z nimi dobrze. Jednak szydzą z ludzi mądrych mając o wszystko do nich pretensje, podczas gdy sami, gdyby chcieli, mogliby osiągnąć to samo.,,Gdy spotykamy człowieka, który stał się wcieleniem wartości, nie pytamy, dlaczego ten człowiek jest. Nie pytamy, co on robi na naszym świecie, co robi pośród nas. Już sam widok tego człowieka jest odpowiedzią.(...) Przeciwnie zaś- pytanie takie ciśnie się nam na usta, gdy spotykamy łotra. Wtedy jakby raziła nas jakaś sprzeczność: oto istnieje ktoś, kto nie ma prawa do istnienia."W razie, gdyby myśli pisarza do was nie dotarły, podaje on często wiele przykładów, które prosto wyjaśniają to, co chce nam przekazać. Uważam, to bardzo wartościowa pozycja, którą najlepiej odbiorą ludzie twórczy, ci, którzy nie boją się zadawać pytań, oraz każdy człowiek, który choć raz je sobie zadał formułując je od słowa: dlaczego.

Książki autorstwa Ks. Józefa Tischnera są zawsze ogromnym czytelniczym wyzwaniem dla mnie, bo nie wiadomo, czego mogę się spodziewać, czy płynące od niego wskazówki będą cennym drogowskazem lub nie.Najważniejsze jest to, że chce poznać jego twórczość i co tym razem na mnie czeka w tematykach, z którymi nie łatwo się w pojedynkę zmierzyć. To jest trudna do zapoznania misja. Pozostaje jedynie odkryć ją to, co pozostawił po sobie autor w rozważaniach.Szczerze powiedziawszy, nie spodziewałam się, że będę miała trudną do pokonania drogę całościowym jej odbiorze.Książka pt. ''U źródeł myślenia'' autorstwa Ks. Józefa Tischnera składa się z 3 części.Podoba mi się to, że autor doskonale potrafi wychwycić ludzkie słabości połączone z tym, co jest dla nich pozytywne, ale niekoniecznie takie musi być, bo nie ma takiej konieczności dążyć do ideału, bo ideał nie istnieje. Owszem jest, ale do niego krok po kroku dążymy.Książki tej nie czyta się szybko, gdyż wymaga ona takiego dłuższego analizowania i zrozumienia, co ja jako odbiorca jestem w stanie dowiedzieć się z zamieszczonych głównych treści i czy są zawarte w niej takiego rodzaju zagadnienia, które mogą posłużyć jako przykład, aby często móc skorzystać na jego wartości.Dla osób, które lubią zagadnienia, porównania związane z psychologią myślę, że będzie ona bardzo dobrą lekturą, rozważaniem nad tym, co jest dla człowieka dobre lub złe, ale nie zawsze to może bardzo dobre rozwiązanie, bo nie każdy ma czas na myślenie i szukać ku temu źródeł we współczesności.Myślę, że będą zamieszczone fragmenty takich rozdziałów w poszczególnych częściach, które pokażą, od której strony mamy spoglądać na własny obraz i w jaki sposób możemy dokonać oceny i czy w ogóle jest chęć zobaczenia swojego drugiego ja w szczególnych dla nas chwilach przeznaczonych wyłącznie na myślenie.Najbardziej przykuły moją uwagę trzy zagadnienia: wstęp do filozofii osoby, rodowód ludzkiej osoby, rozumienie i nierozumienie człowieka.Uważam, że każdy czytelnik chcący poznać punkt myślenia w danym zagadnieniu, który tak naprawdę trzeba umieć zrozumieć, a nie tak udać, że on nie istnieje, bo on jest, ale się nie zawsze na jego temat rozmawia, bo wymaga głębszego poświęcenia czasu na niego.Warto przeczytać tę książkę.

Książki autorstwa Ks. Józefa Tischnera są zawsze ogromnym czytelniczym wyzwaniem dla mnie, bo nie wiadomo, czego mogę się spodziewać, czy płynące od niego wskazówki będą cennym drogowskazem lub nie.Najważniejsze jest to, że chce poznać jego twórczość i co tym razem na mnie czeka w tematykach, z którymi nie łatwo się w pojedynkę zmierzyć. To jest trudna do zapoznania misja. Pozostaje jedynie odkryć ją to, co pozostawił po sobie autor w rozważaniach.Szczerze powiedziawszy, nie spodziewałam się, że będę miała trudną do pokonania drogę całościowym jej odbiorze.Książka pt. ''U źródeł myślenia'' autorstwa Ks. Józefa Tischnera składa się z 3 części.Podoba mi się to, że autor doskonale potrafi wychwycić ludzkie słabości połączone z tym, co jest dla nich pozytywne, ale niekoniecznie takie musi być, bo nie ma takiej konieczności dążyć do ideału, bo ideał nie istnieje. Owszem jest, ale do niego krok po kroku dążymy.Książki tej nie czyta się szybko, gdyż wymaga ona takiego dłuższego analizowania i zrozumienia, co ja jako odbiorca jestem w stanie dowiedzieć się z zamieszczonych głównych treści i czy są zawarte w niej takiego rodzaju zagadnienia, które mogą posłużyć jako przykład, aby często móc skorzystać na jego wartości.Dla osób, które lubią zagadnienia, porównania związane z psychologią myślę, że będzie ona bardzo dobrą lekturą, rozważaniem nad tym, co jest dla człowieka dobre lub złe, ale nie zawsze to może bardzo dobre rozwiązanie, bo nie każdy ma czas na myślenie i szukać ku temu źródeł we współczesności.Myślę, że będą zamieszczone fragmenty takich rozdziałów w poszczególnych częściach, które pokażą, od której strony mamy spoglądać na własny obraz i w jaki sposób możemy dokonać oceny i czy w ogóle jest chęć zobaczenia swojego drugiego ja w szczególnych dla nas chwilach przeznaczonych wyłącznie na myślenie.Najbardziej przykuły moją uwagę trzy zagadnienia: wstęp do filozofii osoby, rodowód ludzkiej osoby, rozumienie i nierozumienie człowieka.Uważam, że każdy czytelnik chcący poznać punkt myślenia w danym zagadnieniu, który tak naprawdę trzeba umieć zrozumieć, a nie tak udać, że on nie istnieje, bo on jest, ale się nie zawsze na jego temat rozmawia, bo wymaga głębszego poświęcenia czasu na niego.Warto przeczytać tę książkę.

,,Filozofia nie jest po to, by się jej ,,uczyć", ale po to, by się nią karmić".Tutaj zaznaczam, że książki filozoficzne nie są dla każdego. Jeśli kiedykolwiek wydawało ci się, że ktoś mówi dziwnie, niezrozumiale w języku dla ciebie zbyt trudnym do pojęcia, a jednocześnie tym, którego ty używasz, to prawdopodobnie doświadczyłeś filozofii na dany temat. Jeśli nie chciałbyś o tym czytać, bo myślenie nad rzeczami naturalnymi nie jest dla ciebie, to lepiej po tą książkę nie sięgaj, bo jej nie zrozumiesz. Autor ma specyficzne podejście do przekazywania nam treści, choć dla niego jest to codziennością. W książce znajdziemy trzy działy, a w nich: Kim jest człowiek?, Wokół sprawy wiary i rozumu, oraz trzeci dział zatytułowany: Inny. Spodobało mi się tu zdanie, które mówiło o tym, że filozofia jest myśleniem, które dąży do osiągnięcia prawdy ze względu na samą prawdę. Będziemy mieli tu wytłumaczone czym jest nieprawda i jak sam człowiek ją interpretuje. Dlaczego kłamiemy i czemu osoba, która mówi nieprawdę, wciąż prawdę ma za wartość. Zastanawiający był tu dla mnie temat dwóch ludzi. Jednego, który jest osobą mądrą, dobrze się wysławiającą i widzącą w życiu wiele szczegółów, które potrafią ułatwić mu życie i drugiego, którego określili jako łotra. Tego, który zachowuje się źle, nie ma godności i nic nie robi sobie ze złych osądów o sobie. I jak teraz ten pierwszy go oceniał. Był zdziwiony, że niby każdy z nas jest taki sam, a jednak inni pozwalają na własne ograniczenia i im z nimi dobrze. Jednak szydzą z ludzi mądrych mając o wszystko do nich pretensje, podczas gdy sami, gdyby chcieli, mogliby osiągnąć to samo.,,Gdy spotykamy człowieka, który stał się wcieleniem wartości, nie pytamy, dlaczego ten człowiek jest. Nie pytamy, co on robi na naszym świecie, co robi pośród nas. Już sam widok tego człowieka jest odpowiedzią.(...) Przeciwnie zaś- pytanie takie ciśnie się nam na usta, gdy spotykamy łotra. Wtedy jakby raziła nas jakaś sprzeczność: oto istnieje ktoś, kto nie ma prawa do istnienia."W razie, gdyby myśli pisarza do was nie dotarły, podaje on często wiele przykładów, które prosto wyjaśniają to, co chce nam przekazać. Uważam, to bardzo wartościowa pozycja, którą najlepiej odbiorą ludzie twórczy, ci, którzy nie boją się zadawać pytań, oraz każdy człowiek, który choć raz je sobie zadał formułując je od słowa: dlaczego.

Ksiądz Józef Tischner pisze: „Troska o świat i o innych splata się z troską o siebie - o los „swojego serca". Tak bowiem jest, że trzeba przyznać „sercu" prawo do „bycia sercem". Nie wolno przeistaczać „serca" w rozum, w zmysły, nawet w wolę. (...) Serce sercem. Inaczej z rozumem. Tu można kształcić własny rozum bez troski o cudzy."To tylko jeden cytat pokazujący filozoficzną mądrość autora „U źródeł myślenia". Wgłębiając się w lekturę takich cytatów jest bardzo dużo, a każdy kolejny bardziej wartościowy i zmuszający do refleksji i zastanowienia się nad swoim życiem.Sięgając po książkę i czytając kolejne strony początkowo byłam sceptyczna, coś mnie od niej odpychało. Jednak z każdą kolejną stroną wciągała mnie coraz bardziej. Po przeczytaniu całości mogę z czystym sumieniem powiedzieć, że książka warta przeczytania. Chociaż nie wiem czy każdemu przypadnie do gustu, bo pisana mimo wszystko językiem filozoficznym.