Atlas wspinaczkowy Europa Green Stewart M.

Jest to przewodnik po wybranych najciekawszych, najpiękniejszych, czy najbardziej popularnych europejskich rejonach wspinaczki skalnej. Książka adresowana jest do wszystkich miłośników wspinania. Ci, którzy wspinają się rekreacyjnie znajdą w niej opisy wielu ładnych i ciekawych dróg w średnim zakresie trudności, ekstremaliści informacje o najtrudniejszych obecnie drogach świata, a początkujący o drogach łatwych, a mimo to interesujących.
Większość rejonów wspinaczkowych położona jest z dala od głównych szlaków komunikacyjnych i centrów turystycznych, dlatego zmorą wybierających się na wspinaczkowe wakacje za granicą często jest samo odnalezienie skał. Przewodnik Stewarta M. Greena precyzyjnie prowadzi czytelnika od najbliższego większego miasta, czy zjazdu z autostrady, przez labirynt wąskich lokalnych dróg i ścieżek dosłownie do samego wejścia w ścianę. W przypadku paru niezwykle trudnych do zlokalizowania miejsc, podane zostały również koordynaty GPS.
Każdy z rejonów opisany jest według tego samego, przejrzystego schematu. Na początku podane są informacje ogólne – położenie, charakter wspinaczki i klimat; dalej następuje szczegółowy opis dojazdu, możliwości zakwaterowania i wyżywienia, oraz informacje jaki sprzęt trzeba zabrać ze sobą. Podana jest też w skrócie wspinaczkowa historia rejonu i adresy sklepów sportowych, w których można uzupełnić braki sprzętowe. Wymienione zostały też inne leżące w okolicy ogródki skalne, które warte są odwiedzenia, a nie zostały opisane w tym przewodniku.
Opisywane drogi są przeważnie wspinaczkami sportowymi, czyli wyposażonymi w stałe punkty asekuracyjne. W większości są to drogi jednowyciągowe, ale są tu również opisy wielu dróg dłuższych, a nawet znacznie dłuższych – do kilkunastu wyciągów.
Przebieg każdej z dróg wspinaczkowych jest dokładnie zaznaczony na dobrej jakości czarno białych fotografiach. W kilku przypadkach, tam gdzie nie dało się wykonać zdjęcia obejmującego całą ścianę, załączone zostały czytelne rysunki. Każda z dróg opatrzona została również krótkim opisem słownym. W przypadku dróg krótkich i nieskomplikowanych orientacyjnie ogranicza się on jedynie do podania liczby wpinek, ewentualnie charakteru drogi, w przypadku dłuższych podane są również informacje konieczne do orientacji w ścianie. Przy opisach dróg wymagających własnej asekuracji, wyszczególniony został sprzęt niezbędny do prowadzenia.
W polskim przekładzie, zatytułowanym „Część 1” przedstawione zostały ogródki skalne Włoch, Francji, Szwajcarii i Niemiec. W planowanej części drugiej mają się znaleźć skały Wielkiej Brytanii, Belgii, Grecji, Hiszpanii i Norwegii