Są takie książki, które pojawiając się w zapowiedziach przywołują myśl "muszę ją przeczytać!" i ta jest właśnie jedną z nich. Też tak macie?

"Cień bolesnych wspomnień" Adriany Rak jest opowieścią o ludziach, którzy pragnęli być szczęśliwi, tymczasem w ich życiu jedna tragedia goni kolejną, aż nadchodzi największa, jaka mogła się wydarzyć! Nienawiść jednego człowieka, doprowadza do tragedii milionów innych. Wybucha wojna! Ale ona jest tutaj bohaterką drugiego planu.
Akcja książki toczy się w latach 1937- 1945 i została osadzona w małej, nadmorskiej wsi letniskowej Choczewo. Kończy się epilogiem osadzonym w tym samym miejscu, w 1990 roku. Do czasu "wyzwolenia" miejscowości przez czerwonoarmistów w 1945 roku nie znajdziecie tutaj wielu brutalnych opisów kojarzących się z wojną, lecz bardzo wyczuwalne są: napięcie, obawy, lęk, niepewność, czy bezradność związane z negatywnymi i nieoczekiwanymi wydarzeniami. Mimo trudnych czasów, w których przyszło żyć jej bohaterom, zdarzają się im chwile szczęścia, niestety przeplatane śmiercią (nie związaną z wojennymi działaniami) i innymi nieszczęściami. Autorka pisała tę książkę - marzenie, które się zmaterializowało - ponad trzy lata, chcąc oddać jak najbardziej klimat tamtego okresu, opisując życie w tej urokliwej i spokojnej okolicy oraz historie, które niegdyś wydarzyły się naprawdę połączone z literacką fikcją. Nie jest łatwo pisać o czasach, w których nie było dane nam żyć, mając niewiele informacji, a jednak udało się to bardzo dobrze. Może być Pani z siebie dumna! Czytając książkę, czuć włożoną w nią pracę. Dziś szczególnie, przez to, co od wielu dni dzieje się za naszą wschodnią granicą, dużo łatwiej możemy to wszystko sobie wyobrazić, a nawet wczuć się w emocje towarzyszące zarówno fikcyjnym postaciom, jak i tym, którzy przeżyli bestialstwo wojny na własnej skórze ponad osiemdziesiąt lat temu. Sporo informacji zostało wyjaśnionych w przypisach, co jest dodatkowym atutem powieści, bowiem pozwala to nie przerywać czytania, aby przeszukiwać internet.
Adriana Rak stworzyła całą gromadę bohaterów, których poznajemy indywidualnie, a wraz z głównymi bohaterami: Anną, jej ojczulkiem i mężem Karlem, tworzą spójną, bardzo życiową historię. Każdy z nich przeżył coś, co go zraniło. Coś, o czym starał się zapomnieć, by dalej żyć bez bólu. Coś,co sprawiło, iż idealne, spokojne życie prysnęło niczym bańka mydlana. Czy zatem zdołają zapomnieć o bolesnych wspomnieniach? Czy zostaną one już na zawsze w ich pamięci, towarzysząc im niczym cień? Czy nauczą się żyć z tymi wspomnieniami tak, aby nie powodowały niepotrzebnego cierpienia i żalu? Czy uda się im je kontrolować? Odpowiedzi na te pytania stają się kwestią pierwszoplanową.
"Cień bolesnych wspomnień" to naprawdę smutna, trudna, pełna bólu opowieść o ludziach, wciąż młodych, którzy stali się zgorzkniali, pozbawieni sensu życia i nadziei na spokojną przyszłość. Dająca nam do zrozumienia, że jesteśmy czymś więcej niż suma naszych wspomnień , ponieważ to my nadajemy kształt naszemu życiu. Zapomnienie wymaga dojrzałości, czasu i cierpliwości, ale tylko od nas zależy, jaki kurs obierzemy, jak na nie spojrzymy, a także co z nimi zrobimy. Uświadamia nam również, że mimo trwającego wokół światowego konfliktu, życie toczy się własnym torem, ale niezależnie od czasów, w jakich żyjemy spotykamy w nim wielu ludzi, którzy odgrywają istotną rolę, nawet jeśli ich obecność to krótki moment i już nigdy więcej ich nie zobaczymy. Ludzie ci nie pojawiają się przez przypadek. Jeśli potraficie w obecnym czasie czytać książki dojmujące, do tego z wojną w tle, warto mieć ją na uwadze. Mimo wszystko czyta się ją naprawdę szybko.
Dziękuję WasPos za egzemplarz książki - pierwszy w dorobku Adrianny Rak, który miałam przyjemność przeczytać i zrecenzować.