„Zabawna myśl pojawia się w mojej głowie, a dzisiejszego wieczoru myśli nie mają żadnych problemów z wyskakiwaniem z ust.
W momencie, gdy przestaje ci zależeć, nie potrzebujesz kontroli; nie musisz kontrolować niczego, bo nie obchodzi cię, co się stanie. Bo może stać się wszystko, a ciebie to nie ruszy".

„CYPEK" to nietuzinkowa, poruszająca historia o miłości, żalu, nadziei, pełna wątpliwości, przepełniona emocjami, smutkiem, tęsknotą, osamotnieniem, próbą poradzenia sobie z żałobą i odnalezienia odpowiedzi i prawdy na dręczące pytania o śmierć siostry. Historia o poszukiwaniu sensu życia, odnalezieniu samej siebie, pełna zabawnych dialogów, wplecionego humoru i ironii.
Książka porusza ważne życiowe i bardzo trudne tematy, takie jak zmaganie się z depresją, śmierć bliskiej osoby.
Autorka w bardzo ciekawy i sposób przedstawiła nam tę historię, zagubionej dziewczyny, która pragnie odnaleźć sposób na uporanie się z bólem, cierpieniem i żałobą po stracie ukochanej siostry.
Teraźniejszość miesza, się z przeszłością szukając odpowiedzi na nurtujące pytania. A my razem z bohaterką będziemy odkrywali, prawdy.

Książka napisana jest z perspektywy głównej bohaterki Lidki, dzięki temu możemy ją zrozumieć i jej postępowanie, wejść jej w głowę, zobaczyć, z czym się zmaga, jakie emocje, uczucia krążą jej w żyłach.

„Jestem słoikiem, a moja zakrętka ledwie się trzyma. Jeśli teraz choćby drgnę, to wypełniająca naczynie czerń wypłynie i rozprysnę się na milion kawałków. Serce wali tak mocno, aż boli; krew zdaje się rozpierać żyły, gotowa opuścić przyciasne korytarze...."

Lidka ma dwadzieścia dwa lata, a jej życie rozpadło się rok temu wraz ze śmiercią siostry.
Żałoba, której nie potraf przejść i nie radzi sobie ze stratą i nie przyjmuje pomocnej dłoni od nikogo, twierdząc, że jest na tyle silna i niezależna. A ona żyje, napędzana furią, oplotła, się płaszczem strachu a złość przykrywa wszystko, co jest radosne, a w dodatku zrywa z chłopakiem, odcinając się od wszystkich bliskich i znajomych, próbując przeżyć żałobą po swojemu.
A tej jednej, jedynej nocy pragnie odkryć prawdę o śmierci siostry i dlaczego nic nie zauważyła. Ta noc nigdy się nie powtórzy, więc musi wykorzystać ją w pełni.
To będzie pełna zakrętów, wrażeń noc.

-Czy Lidka odnajdzie odpowiedzi na dręczące ją pytania?
-Czy przetrwa rodziną kolację?
-Czy Lidka uratuję się sama?
-Cy pogodzi się ze śmiercią siostry?
-Czy noc odkrywania prawdy będzie oczyszczająca?
-Czy tej nocy odnajdzie sie­bie i dowie się, co wydarzyło się w nocy równo rok temu?

Polecam.

Ta książka jest jak nasze życie. Jedna wielka niewiadoma, gdzie spotkać nas może wszystko i nic jednocześnie. To opowieść kobiety po dwudziestce, która ukazuje nam życie przez pryzmat tego, co się wydarzyło ale mieszając z tym, co kiedyś było. Widzimy, że Lidia miała dobry kontakt ze swoją siostrą. Sama miała narzeczonego, ale ze względu na jego wymówki dotyczące zbliżeń, rozstała się z nim. Młodsza siostra szydziła z niej i jednocześnie dawała do zrozumienia, że nie może wciąż patrzeć na potrzeby innych. To ona się liczy i jeśli pragnęła, by współżyć, to on powinien się zgodzić. Planowała nawet dla siostry zapoznanie jej z kimś, kto by się zajął jej potrzebą. Sama Lidia go broni, choć widzimy i czujemy jaka jest nieszczęśliwa. Ten smutek i rezygnacja przelewa się przez całą książkę. Początkowo mamy jakieś wspominki o dniu w którym wszystko się zmieniło, ale nic więcej. Jakby sama Lidia ukryła go głęboko w świadomości. Później dowiadujemy się, że jej siostra nie żyje od pewnego czasu. Gdy przychodzi dzień rocznicy, rodzice zapraszają ją do siebie. Oczywiście odmawia, lecz nie podaje jeszcze konkretnego powodu. W zamian za to umawia się z mężczyznami, by spełnić marzenie siostry. Dopiero pewien młody osobnik coś jej uświadamia, co jest bardzo mądre. A ona odpłaca mu się inną mądrością, która bardzo mnie wzruszyła. Jak sądzicie, kto tu kogo posłucha? Co mamy zrobić, kiedy kogoś straciliśmy i nie potrafimy sobie z tym poradzić? Czy warto by alkohol był naszym zapomnieniem?

,, Nie wszyscy wiedzą, czego chcą w tym wieku, ale też nie wszyscy dostają szansę, by dorosnąć i się dowiedzieć. "

To naprawdę piękna książka! Wielu z nas straciło kogoś w swoim życiu i nie wie co dalej począć. Wielu może zastanawia się jak poznać, że to, co czujemy to miłość. Niektórym się wydaje, że na wszystko przyjdzie czas i mogą korzystać z życia do woli. Tylko nie pomyślą, że tego później może zabraknąć. Czasami robimy coś ze swoim wyglądem, co ma ukazać nasz bunt, cierpienie i niezrozumienie tego, dlaczego coś przytrafiło się właśnie nam. Ktoś chce uczcić pamięć o zmarłym, a nie pomyśli, że każdy żałobę przechodzi inaczej. Naprawdę bardzo dużo razy się wzruszyłam, czytałam ją w skupieniu i uwadze, tak wiele cennych lekcji potrafiła mi udzielić. Z całego serduszka ją polecam!