Damian Gałuszka – absolwent Wydziału Humanistycznego AGH, a obecnie doktorant w Instytucie Socjologii UJ. Pomysłodawca i współorganizator ogólnopolskiej konferencji naukowej Technologiczno-społeczne oblicza XXI wieku. Autor kilkunastu publikacji naukowych (między innymi w „Studiach Socjologicznych” oraz „Kulturze i Edukacji”), w tym współredaktor dwóch książek: Technologiczno-społeczne oblicza XXI wieku oraz Technokultura: transhumanizm i sztuka cyfrowa. Wyróżniany za swoje osiągnięcia naukowe, między innymi nagrodą I stopnia Polskiego Towarzystwa Socjologicznego w konkursie im. F. Znanieckiego w roku 2016. Związany z Ośrodkiem Badań Groznawczych Wydziału Polonistyki UJ oraz Collegium Invisibile.


Autor, podpierając sie nie tylko przeglądem danych zastanych, ale też wynikami własnych badan jakościowych – wywiadów prowadzonych zarówno w rodzinach z grającymi dziećmi, jak i rozmów z ekspertami zajmującymi się tą tematyką – mapuje problemy, jakie generuje to medium dla procesów wychowawczych. Nie jest to jednak publikacja, której celem jest rozpętanie wokół gier paniki moralnej. Wręcz przeciwnie: skoro gry i tak stanowią integralną część czasu wolnego w polskich domach, chodzi o to, by w wypadku dzieci ich użycie było oparte na kompetentnych wyborach rodziców, którzy dodatkowo mogliby wykorzystać więziotwórczy potencjał tego medium.

Z RECENZJI DR. HAB. MIROSŁAWA FILICIAKA (USWPS)

Autor trafnie dobiera teorie opisujące ten problem (przede wszystkim Margaret Mead) i argumentuje, że w kofiguratywnej czy nawet prefiguratywnej kulturze starsze pokolenie nie ma powodu wstydzić się swego opóźnienia kulturowego wobec pokolenia młodszego. Proponuje też pewne metody wsparcia rodziców w tej kwestii.

Z RECENZJI DR HAB. EWY BOBROWSKIEJ (UJ)