Sięgnęłam ostatnio do książki "Modlitwa. Jak usłyszeć Boży" głos z Wydawnictwa Koinonia. Jestem nią...sama nie wiem. Zachwycona to niezbyt trafne określenie. Jestem po tej lekturze głodna. Pokazała mi moje braki, tęsknoty i pragnienia. Zobaczyłam jak bardzo chciałabym słyszeć Tego, który jest nieodłączną częścią mojego życia i mnie samej.

Dave i Linda Olson opowiadają o swoim doświadczeniu modlitwy. Uczyli się słuchać, potykając się na tej drodze niejednokrotnie i patrząc na owoce swoich zmagań. Przyszedł jednak czas, gdy stali się nauczycielami tego jak usłyszeć Boga - książka jest zbiorem ich historii, opowieści ludzi, których spotkali na swojej drodze i praktycznych rad w chodzeniu z Bogiem w codzienności.

Małżeństwo swoje doświadczenie nazywa modlitwą słuchania. Tłumaczą czym ona jest i czego potrzeba by zacząć nią żyć.

Czy jest możliwe by zadawać Jezusowi bardzo konkretne pytanie i usłyszeć Jego odpowiedź? Co na ten temat mówi Pismo Święte? Czy do słyszenia Boga potrzeba być kimś wybranym, wyjątkowym czy może Jego głos dostępny jest dla każdego?

Bardzo podobało mi świadectwo tych ludzi - do bólu szczere i autentyczne, a zarazem merytoryczne i bardzo rozsądne. Dla mnie samej trudnym jest czasem rozróżnienie głosów, które słyszę - to Bóg, ja sama czy może zły? Autorzy proponują konkretne narzędzia w rozpoznawaniu głosu, który słyszymy w swoim sercu.

"Boży głos wywiera na ciebie podobny wpływ jak chłodny górski strumień. Jest pełen pokoju, odświeża i pokrzepia. Szanuje twoją wolną wolę. Natomiast głos szatana brzmi tak, jak wygląda Las Vegas: jaskrawo i połyskująco. Czujesz, że cię przyciąga i hipnotyzuje. Często możesz mieć wrażenie, jakbyś stracił swoją wolną wolę i nie mógł przestać robić tego, co robisz. Głos szatana nakłania cię do podejmowania szybkich, pochopnych decyzji". str. 70

Nie, nie ma tu piorunów i głosu z nieba. Nie dosłownie. Jest to doświadczenie głęboko duchowe, co do którego nie ma się wątpliwości, jeśli choć raz się go doświadczy.

Jakie są realne przeszkody w słyszeniu Boga? Czy można je jakoś zniwelować? Jak poradzić sobie z grzechem w swoim życiu i dlaczego tak ważna jest pokuta i wyznanie tego, co ciąży naszym sumieniom?

Autorzy używają modlitwy słuchania w poradnictwie, które prowadzą. Opisują jak ten proces przebiega i jak nauczyć się np. tego w jaki sposób należy zadawać pytania drugiemu człowiekowi.

Bardzo urzekł mnie rozdział o prowadzeniu dziennika modlitewnego - zanim go przeczytałam pisałam na blogu o modlitwie małych kroków. Było to dla mnie potwierdzenie tego, że droga, którą ostatnio obrałam jest słuszna. Pokazało również jak ważne jest uczenie się nazywania swoich poruszeń duchowych i przelewania ich na papier.

Końcówka książki jest jej kwintesencją - jeśli nie słuchasz, nie ma mowy o relacji. Słuchanie jest trudne, ale niezbędne. Można się go nauczyć? Na pewno warto próbować, a ta lektura daje konkretne narzędzie, przykłady, nadzieję i poczucie, że warto próbować.

Komu polecam?
Każdemu kto poważnie traktuje swoją wiarę i bardzo chciałby chodzić z Jezusem - nie tylko w teorii, ale w codzienności.

Komu odradzam?
Nie polecam osobom, które nie chcą nic zmieniać w swoim życiu duchowym. Obok tej lektury nie da się przejść obojętnie, za mocno porusza i dotyka pewnych strun w sercu. Napisana jest przez osoby żyjące w Kościele Protestanckim, nie jest to jednak przeszkoda do tego, by sięgnęła po nią osoba innej denominacji.
Nie ma w niej nic, co byłoby niezgodne z nauczaniem Kościoła Katolickiego, bardzo polecam więc każdemu kto pragnie w życiu więcej.