Jean-Claude Kaufmann jest jednym z najwybitniejszych, a zarazem jednym z najbardziej oryginalnych współczesnych socjologów europejskich. Jest kontynuatorem najlepszych tradycji socjologii europejskiej z jej nastawieniem na rozumienie zjawisk społecznych. Kaufmann dał się przede wszystkim poznać jako znakomity badacz codzienności, opisujący rzeczywistość tak, jak jest ona doświadczana przez jednostki w ich codziennym życiu. Specyfika Kaufmanna i jednocześnie tajemnica jego popularności wśród szerszej czytającej publiczności tkwi chyba w tym, że oprócz lekkości i kunsztowności języka, ma ogromne wyczucie historyczności opisywanych zjawisk.
Niezwykła historia szczęśliwej miłości jest pozycją szczególną. Rozważania nad miłością, miłością szczęśliwą, rozpięte są między odległą przeszłością a teraźniejszością, Teraźniejszość to rozważania na temat współczesnej kultury sposobów odczuwania i doświadczania miłości i szczęścia z nią danego. Autor zastrzega się, że nie chce, nie może dawać gotowych recept, chce jedynie pokazać, jak można być szczęśliwym, czym jest owo szczęście w kulturze współczesnej. Aby dokonać tego w sposób satysfakcjonujący, Kaufmann cofa się w przeszłość (do Platona przez wieki średnie, renesans, oświecenie, romantyzm i wiek XX), by śledzić zmienne dzieje miłości, która pierwotnie przynależała bardziej do sfery publicznej niż prywatnej, służyła w większym stopniu realizacji celów politycznych, później ekonomicznych niż szczęściu jednostki. Śledząc zmienne losy miłości, Kaufmann daje nam oryginalny i wręcz ekscytujący, niezwykle erudycyjny wgląd w przemiany kultury w ogóle, przede wszystkim europejskiej, ale nie tylko.