Panzerjäger – niemieckie jednostki przeciwpancerne – należały do najbardziej nowatorskich, a przy tym stosunkowo mniej znanych formacji wojskowych z lat II wojny światowej.
Wkrótce po tym, jak podczas I wojny światowej Brytyjczycy użyli czołgów, armia niemiecka zrozumiała pilną potrzebę opracowania taktyki walki z tym nowym zagrożeniem. W latach międzywojennych przystąpiono do produkcji dział przeciwczołgowych (Panzerabwehrkanone) oraz szkolenia specjalnych oddziałów przeciwpancernych (Panzerjägertruppe). Jednostki te zazwyczaj wspierały piechotę, zwalczając nieprzyjacielskie czołgi i koncentrując na nich ogień, a holowane i samobieżne działa przeciwpancerne można było błyskawicznie przerzucać na zagrożone odcinki frontu.
W niniejszej książce, będącej pierwszą częścią dwutomowego cyklu, Thomas Anderson opisuje szereg typów niemieckiej broni przeciwpancernej, wskazując na ich zalety i niedostatki oraz przedstawiając proces doskonalenia taktyki i sprzętu jednostek Panzerjäger. Tom pierwszy obejmuje okres od chwili ich powstania, poprzez przedwojenne lata rozwoju, chrzest ogniowy w pierwszych latach II wojny światowej, sukcesy, gdy walnie przyczyniły się do podboju Polski, a następnie Francji, Belgii i Holandii oraz Jugosławii i Grecji w latach 1939–1941, po pierwsze starcia z czołgami sowieckimi w czasie operacji „Barbarossa”. Autor szczegółowo opisuje uzbrojenie, taktykę i organizację niemieckich sił przeciwpancernych. Tekst wzbogacają niepublikowane wcześniej zdjęcia z lat wojny, a także dokumenty historyczne – meldunki, raporty bojowe.
Thomas Anderson – znawca niemieckiej broni pancernej z czasów II wojny światowej i autor poczytnych książek na jej temat. Nakładem Wydawnictwa RM ukazały się m.in. jego trzytomowa Niemiecka broń pancerna (2022), monografie poświęcone legendarnym czołgom: Tygrys (2022), Panzer IV (2022), Pantera (2023), a także kompendium Czołgi II wojny światowej (2021).