,,Bo dom jest wszędzie tam, gdzie jest nam dobrze, gdzie czujemy się szczęśliwi i dokąd chce się nam wracać, gdy trapią nas smutki. "

Autorka ma przepiękne pióro. Widzi nie tylko rzeczy, które postacie mają do wykonania, ale i przyrodę, która budzi się do życia dając odgłosy w które można się wsłuchać. Wiktor wcześniej nie zdawał sobie z nich sprawy. Był zbyt zajętym pisarzem, gdzie liczyła się tylko dobrze napisana historia. Jednak od pewnego momentu, kiedy ktoś mu bliski się oddalił, nie mógł skreślić ani jednego słowa. Emocje zbyt mocno przesłaniały mu myśli, a on nic nie potrafił na to poradzić. Dopiero nagły wyjazd w nieznane miejsce jakby otworzył w nim wenę twórczą. Z przypadku udało mu się wynająć domek w którym jakby czas zatrzymał się wiele lat temu. Jednak to skromne miejsce sprawiło, że opowieść zaczęła pisać się sama. Następnie jedno przykre zdarzenie sprawiło, że otworzyło się w nim coś jeszcze. Sam się nam przyznał, że nigdy nie potrafił kochać i podał tego przykłady. Dlaczego zatem zwykła policjantka, a w międzyczasie wolontariuszka przykuła jego uwagę? W przypływie osamotnienia postanowił spełnić swoje marzenie i zaadoptował towarzysza, który non stop dziękował mu za ten gest. Następnie zrobił kolejny krok o który sam siebie nie posądzał. Co zatem jeszcze się stanie, co nasza postać pozna pierwszy raz? Musicie wiedzieć, że Wiktor pisze bardzo dobre kryminały. Umieszcza tam swoją niechęć i złość do byłej partnerki. Spekuluje co mogłoby jej się stać i przelewa to na papier. W pewnym jednak momencie zaczyna się dziać coś dziwnego, bowiem jego życzenia zaczynają się spełniać, ale nie na tej osobie, na której miały wystąpić. Kiedy zatem zda sobie sprawę z tego, że coś jest nie tak?
Naprawdę z czystym sercem ją polecam. Bardzo lubię książki w których bohaterem jest pisarz. Zawsze mnie interesowało z czym taka osoba się zmaga i co robi, kiedy wena wyjeżdża na wczasy. Książki tej autorki mogę brać w ciemno, gdyż wiem, że się nie zawiodę. Polecam do przeczytania bez względu na wiek:-)

Wiktor Leszczyński jest autorem powieści kryminalnych. Znuzony swoim życiem rzuca wszystko i wyjeżdża z Krakowa w poszukiwaniu weny. Trafia do starej lesniczówki w Borach Tucholskich. Tam zaczyna pisać nową powieść, poznaje policjantkę Emilię Radecki i adoptuje psa ze schroniska. Nagle w jego otoczeniu dochodzi do morderstw identycznych jak w jego książce.
Czy pisarz razem z policjantką rozwikłają zagadkę i odkryją kto jest mordercą?

Bardzo lubię styl i pióro autorki. "Prośba o przebaczenie" to kolejna powieść obyczajowa, która skradła moje serce. Fabuła wciągnęła mnie od pierwszej strony. Świetnie skonstruowana intryga. Śledziłam losy bohaterów, by odkryć prawdę. Autorka powoli podsuwa nowe tropy, by czytelnik mógł rozwiązać zagadkę.
Jeśli lubicie bawić się w detektywów i grzebać w przeszłości to będziecie usatysfakcjonowani tą książką. Napięcie, wartka akcja i nieoczekiwane zwroty akcji zapewniły mi rozrywkę. Nie mogłam oderwać się od tej książki. Zakończenie wbija w fotel. Gwarantuję Wam niezapomnianą przygodę oraz wachlarz emocji.
Bawiłam się znakomicie.
Spakujcie tę książkę na wakacyjne wyjazdy.

Zdecydowanie polecam!