"Piekło jest prawdą widzianą zbyt późno."
Thomas Hobbes

"Nie wiem, ile zostawiłaś po drodze. Co straciłaś wtedy i co zyskujesz teraz. Bo pozbieranie cię do kupy to jak układanie cholernych puzzli bez wzorcowego obrazka. Po ciemku. Ze związanymi oczami."

REY BLANCO. BIAŁY KRÓL to finałowy tom Cyklu
Antonia Scott (tom 3). Fenomenalny thriller, który wciąga w intrygującą grę, w której czas odgrywa istotną rolę, dosłownie to wyścig z czasem i niewidzialnym wrogiem. Książka
dostarcza nam mnóstwa adrenaliny, akcji,
nieoczekiwanych rozwiązań, zwrotów, które przyspieszają bicie serca i trzyma w napięciu do ostatniej strony. Tu nic nie jest takie, jakby się wydawało. Zagramy razem z bohaterami w grę, której reguły narzuca Biały Król.
To była genialnie zaplanowana rozgrywka, w której od pierwszego posunięcia była nie było wiadomo, kto zwycięży tę partię. Biały Król pozbywa się, kolejnych pionków zbliżając się ku wygranej.
Cofniemy się do początków, rozwiązując powiązane ze sobą zdarzenia, które doprowadzą do rozwiązania tej zagadki. Antonia, poprzez obrazy, które tworzą, elementy przed jej oczami składają się, w figurę szachową w białym kolorze a do ukończenia jej brakuje zaledwie jednego elementu.
Strona po stronie odkrywamy, kolejne części dobrze zaplanowanej układanki. Autor prowadza nas w ciemności, przez łamigłówki, wręcz niemożliwe do rozwiązania.
Całość dynamicznie poprowadzona i dopracowana przez autora w każdym szczególe.
Autor pokazuje, że dla miłości, każdy zrobi wszystko, nawet najstraszliwszą rzecz. Miłość to najpotężniejsze, co istnieje.

Składa się początku, a dokładnie końca, który przypomina ostatnie wydarzenie z zakończenia drugiej części, trzech części, interludium i epilogu.

Bohaterowie genialnie wykreowani, złożone postacie z nadzwyczajną inteligencją, barwne, wyraziste, różnorodne.

"Idąc w linii prostej, człowiek nie zajedzie zbyt daleko."

Antonia Scott, jest jedyna w swoim rodzaju, niepowtarzalna, wyjątkowa, jej umysł zdolny jest do przetwarzania mnóstwa informacji i dostrzega to co inni nie widzą. Jej umysł jest niczym dżungla pełna małp, które z największą prędkością skaczą z jednej liny na drugą, przenosząc różne rzeczy.
Miało być inaczej, ale świat Antoni nie jest fabryką życzeń i wszystkie plany, wzięły w łeb.
Teraz gra toczy się o życie inspektora Gutierreza, a Antonia Scott będzie musiała zagrać w grę, której prawie nie da się wygrać. Nie ma prostego sposobu na wyjście z tej sytuacji i nie pozostaje im nic innego, jak zagrać w grę psychopaty.

-Kim jest Biały Król?
-Kim okaże się Sandra?
-Czy Antoni uda się uratować Jona?
-Kto poluje na członków projektu Czerwona Królowa?
-Czy Antonia odnajdzie człowieka, który ją postrzelił, wpędził w śpiączkę Marcosa i porwał Jona?
-Kto będzie miał kontrolę nad tą rozgrywką?
-Co będzie musiał zrobić Antonia, aby uratować Jona?
-Czy starczy im czasu, aby rozwiązać sprawy, które zlecił im White?
-Czy grzechy Mentora wyczołgają się spod dywanu, pod które je zamiótł?
-Czu Antonia Scott odkryje wszystkie elementy układanki i zwycięży?

Polecam ❤️❤️♟️♟️♟️

Recenzja powstała w ramach akcji recenzenckiej Wydawnictwa SQN.

„Rey Blanco. Biały Król" to tom trzeci hiszpańskiej serii kryminalnej z Antonią Scott pióra Juana Gómeza-Jurado, a jednocześnie doskonały finał tej trylogii! A choć każdy tom w teorii można czytać oddzielnie, to tym razem gorąco zachęcam do zapoznania się z całością - tak spójnej, przemyślanej i oryginalnej serii dawno nie czytałam! „Rey Blanco" to coś na kształt finalnego starcia pomiędzy najinteligentniejszą kobietą na świecie Antonią Scott i czarnym charakterem, przewrotnie nazwanym panem White'em. To walka zimnego, przenikliwego psychopaty i matki, córki, przyjaciółki, która walczy o to, co jest w jej życiu najważniejsze. A zatem od razu nasuwa się pytanie: co ty byłbyś w stanie zrobić, by uratować tych, których kochasz? Historia rozpisana jest na króciutkie rozdziały, akcja jest dynamiczna, postacie cały czas są w ruchu, jednak poczuciem szybkości akcji rządzi narrator - to stary gawędziarz, nasuwający na myśl narratorów filmowych czarnych komedii, który mistrzowsko prowadzi całą fabułę - rzuca rewelacyjne komentarze dotyczące ludzi i rzeczywistości, często nawiązuje do popkultury, a na postacie patrzy z dystansem równocześnie puszczając oczko do czytelnika. To bardzo filmowa historia! Choć osadzona na czarno-białym podziale, jaki dobrze znamy - walki dobra ze złem, to świetnie utrzymuje napięcie, ciekawość wynikające w konwencji kryminalnej, tu potraktowane w sposób mocno oryginalny. Serdecznie polecam całą serię!

 

Książka naprawdę pozytywnie mnie zaskoczyła. Jest pięknie i czytelnie wydana z nieco większym drukiem. Pierwsza rzecz jaką mi się narzuca odnośnie treści, to jej nieprzewidywalność. Rozdziały są krótkie i zatytułowane tak, by dotyczyły najistotniejszej sprawy z danego rozdziału. Jeśli jest jakieś zajście nie wyjaśnione, to przechodzimy do jego rozwiązania w kolejnym dziale, bez względu na to, w jakim czasie do tego doszło. Następnie po jego skończeniu powracamy do czasu obecnego. Tym samym napięcie wciąż tylko wzrasta, gdyż dostajemy kolejne informacje dotyczące problematyki i następne i następne, jakby wymagano od nas byśmy sami skleili je w całość i dowiedzieli się dlaczego ta osoba została porwana. Ten, kto tego dokonał bardzo dobrze się ukrywa. Praktycznie całe jego postępowanie jest dla zmyłki organów ścigania. Nie ważne, że mają najbardziej nowoczesne sprzęty do wykrywania kradzieży, czy oszustw, tym razem i one dały się nabrać. Postacie bardzo często porozumiewają się za sprawą jakiegoś szyfru i kodu, który znają tylko wtajemniczeni. Są gotowi na wszystko w obliczu wielkiego zagrożenia, a przystawieni do muru grają tak, by odnieść jak najmniej strat. Choć gdyby tak dokładniej się przyjrzeć, to kłamią i oszukują tak bardzo, by samemu w to uwierzyć. Bywa, że w pewnym momencie nachodzi na siebie kilka wątków i miałam malutki problem, by je skleić do kupy, ale później zobaczyłam, że wystarczyło poczekać, a one same się rozwiązywały. Każda osoba, która tutaj występuje jest dobrze opisana, nawet te, które nie wnoszą niczego do treści, lecz istotne było jego czy jej zachowanie. Bo tak naprawdę cała książka to jedna wielka gra w którą główna postać musi zagrać. Przeciwnikiem jest osoba równie inteligentna, lecz w bardzo pokręcony sposób. Pragnie niby rywalizacji, ale jeśli po drodze klika osób straci życie, to według niego nic się nie stanie. Trudno jest przewidzieć jego ruchy, gdyż psychika takich osób działa tylko na nielogicznych działaniach, ale na tyle dopracowanych, że można go wziąć za geniusza.
Ogólnie cała książka mi się podobała, tylko bardzo żałuję, że nie czytałam dwóch wcześniejszych tomów. Miałam małe wrażenie, że przez to coś mi umykało, ale nie potrafię powiedzieć co. Chyba, że o to w niej chodziło:-)