W książce znalazły się również fragmenty dotyczące osobistych dolegliwości autora, przypominające nam, że lekarze są tak samo ludzcy jak każdy z nas, mimo że posiadają wiedzę na temat chorób, które mogą sprowadzić na nas nałogi takie jak alkohol, papierosy itd. Jednak wielu z nas jest do nich uzależnionych i nie potrafi się od nich uwolnić. Dr Shepard przyznał nawet, że w późniejszych latach miał problem z alkoholem i odmówił poszukiwania pomocy, żyjąc w zaprzeczeniu.

Ta książka, w porównaniu do poprzednich, oferuje więcej statystyk i danych oraz wyjaśnień procesów, dlaczego i jak pewne choroby lub czynniki zewnętrzne zabijają naszą materialną formę. Przykładem może być zatrucie tlenkiem węgla - jest bezwonny, a przytoczony przypadek dotyczył nastoletniej pary, która wciągnęła grill do namiotu, aby się ogrzać, co wydawało się niewinnym gestem. Ogień mógł wyglądać na zgaszony, ale wciąż palił się wewnątrz, uwalniając szkodliwy, bezwonny gaz, ostatecznie zatruwając oboje kempingowiczów. Ten przypadek wydaje mi się szczególnie bliski, ponieważ osobiście znałem kogoś, kto zmarł na zatrucie tlenkiem węgla z powodu starego, nieszczelnego ogrzewacza gazowego podczas snu. Jest to dla mnie najbardziej zapadający w pamięć i osobisty rozdział i choć może to brzmieć nieco niewrażliwie, czułem się nieco uspokojony, wiedząc, że nie cierpieli, kiedy umierali.

Śmierć to coś, czego wszyscy doświadczymy, niezależnie od wszystkiego. Dr Richard wspomniał, że wielu, którzy wrócili do życia, twierdziło, że była to najwspanialsza przeżyta przez nich doświadczenie, i przypuszcza, że mogło to być spowodowane tym, że nie byliśmy już obciążeni niczym i mogło to być najbardziej relaksujące uczucie. Przed przeczytaniem tej książki myślałem, że umrzeć podczas snu to najlepszy sposób, by opuścić ten świat, ale po przeczytaniu o preferowanym przez Dr Richarda sposobie odejścia, który polega na czytaniu w fotelu z pełną świadomością umierania, wydaje się to makabryczne, ale to przemyślenie sprawiło, że zmieniłem swoje zdanie na ten temat.