Monografia stanowi interesujące spojrzenie na społeczny wymiar bezpieczeństwa człowieka. Jest ona skoncentrowana na człowieku wymagającym profesjonalnego wsparcia w odkrywaniu własnego potencjału, bądź w pokonywaniu różnorodnych trudności i zagrożeń. Problematyka bezpieczeństwa społecznego jest o tyle ważna, że dotyczy nie tylko egzystencji i zagrożeń społecznych, ale systemu bezpieczeństwa społecznego organizowanego przez państwo. Należy uznać, że publikacja wpisuje się w prowadzone od dłuższego czasu rozważania dotyczące współczesnych kontekstów bezpieczeństwa społecznego człowieka zagrożonego, w aspekcie dyskursu o jego przyszłości oraz tożsamości nauk o bezpieczeństwie. Są to ważne i aktualne zagadnienia, gdyż dotyczą z jednej strony zagrożeń społecznych, zaś z drugiej – instytucjonalnych działań w tym zakresie.

Publikacja uwrażliwia na nieuniknione w dobie globalizacji napięcia pomiędzy bezpieczeństwem społecznym człowieka a państwem jako organizatorem tego bezpieczeństwa. Porusza aktualne zagadnienia związane z problemami społecznymi i edukacyjnymi kontekstami bezpieczeństwa społecznego. Subtelnie zarysowuje perspektywy zmian, które wynikają z odpowiedzialnej refleksji nad sytuacją współczesnego człowieka. W książce znalazły się interesujące analizy pobudzające do przemyśleń i refleksji. Rozważane kwestie skłaniają do wprowadzenia istotnych zmian w systemie bezpieczeństwa społecznego człowieka i myśleniu o jego zachowaniach w sytuacji zagrożeń społecznych. Selektywny sposób podejścia do omawianych problemów sprzyja pokazaniu ich ostrości i kontrowersyjności.

Jest to książka adresowana do szerokiego grona odbiorców – zarówno pedagogów i psychologów społecznych, jak i przedstawicieli nauk o bezpieczeństwie, studentów różnych kierunków bezpieczeństwa, a także wszystkich zainteresowanych tematem.