Czytając tom trzeci bractwa kruków uświadomiłam sobie, że przecież ja też go mam. Jest nim Tobias.

W ostatniej części poznajemy więcej historii z jego perspektywy, co jest kuszące.
Ci prawda jest fragment, kiedy powtarza się pewna sytuacja z Exodus ale nie przeszkadza to w ogóle.
Tak jak autorka zaznaczyła, ma to sens.

Od dzieciństwa aż do teraz Francuz opowiada nam, jak to wszystko się zaczęło i jak powstało bractwo.
Dlaczego musiał podjąć takie a nie inne decyzje.

Mamy różne osie czasowe i przed każdym rozdziałem wiemy, w jakiej się znajdujemy.
Nie bójcie się więc o zgubienie wątku bo nie ma tu na to miejsca.

Oczywiście także perspektywa Cecylii się pojawia, jednak tym razem autorka pozwoliła przejąć inicjatywę Tobiasowi w większej mierze.

Ich droga ku szczęściu nie była łatwa, czy uda się tym razem?

Jaki los ich czeka, kiedy mają nad sobie widmo wielkiego niebezpieczeństwa?

Jak tylko książka dotarła do mnie, musiałam ją czytać od razu.
Korciło mnie, wołała do mnie i przyciągała wzrok.

Ciężko było ją zostawić na czas obowiązków.

Ta historia miała poskładać nasze złamane serca na nowo ale moje w trakcie czytania pękało kilkukrotnie, tyle bólu i cierpienia, tyle poświęceń, wyrzeczeń i trudu, zadanych krzywd.

Autorka świetnie wykreowała świat, w którym zemsta napędzała ludzi do działania ale przeszkodziła jej miłość.

Podobnie jak w przypadku poprzednich tomów, lektura jest dla osób pełnoletnich, gdyż zawiera sceny er**czne ale w tym tomie jest ich o wiele mniej.
Dla mnie na plus mimo, że lubię spicy książki to uwielbiam też poznawać umysły postaci.

Tym razem skupiamy się na psychice bohaterów, ich duszy i drodze to mety.

Przewrotnie, zakończenie serii jest najgrubszym tomem ale są dwa wątki, które mi pozwalają twierdzić, że jest otwarta furtka do napisania jeszcze jednej części.

Teoretycznie można zostawić takie zakończenie i historia będzie kompletna a jednocześnie są dwa tematy, które można pociągnąć dalej.

Brak słów by opisać emocje towarzyszące przy jej czytaniu.
Musicie to przeżyć.