Wstrząsająca opowieść o jednej z największych tragedii w historii Polski. Ku końcowi zbliżał się piąty rok najbardziej niszczycielskiej wojny w naszych dziejach. Na terytorium Rzeczypospolitej walczyły ze sobą dwie armie totalitarnych państw, które wcześniej zaatakowały i podzieliły między siebie nasz kraj. Choć formalnie jedno z nich było „sojusznikiem naszych sojuszników”, to jego poczynania jasno wskazywały, że przyszłość Polski rysuje się w ciemnych barwach. Dowództwo polskiego podziemnego wojska uznało, że w tej sytuacji trzeba rozpocząć w Warszawie powstanie przeciwko Niemcom.
Czy była to słuszna decyzja? Jaki miała wpływ na naszą historię? Jakimi siłami dysponowały walczące strony? Jak żyli i walczyli powstańcy przez dwa miesiące zmagań? Jaki był los cywilnych mieszkańców miasta? Kim byli ci, którzy utopili powstanie w morzu krwi? Jak wyglądała i jakie znaczenie miała pomoc z zewnątrz dla powstania? Jaki jest bilans tego jednego z najbardziej niezwykłych wydarzeń w historii wojskowości?
Odpowiedzi na te i wiele innych pytań można znaleźć, czytając tę poruszającą książkę. Ukazuje ona swego rodzaju panoramę Powstania Warszawskiego, utkaną z dziesiątek znaczących epizodów. Opowiada o mieście, które walczyło i umierało. O ludziach, którzy spędzali te dni w euforii lub w poczuciu rozpaczy, modląc się żarliwie bądź wygrażając pięścią Niebiosom. O bohaterstwie i wytrwałości warszawskich powstańców i cywilów,
ale i o łzach, które na ich twarzach mieszały się z popiołem z palących się domów.
Ta książka jest niczym wielobarwny żałobny fresk poświęcony zamienionemu w morze ruin
miastu i ludziom, którzy niemal bezbronni przez dwa miesiące powstrzymywali regularne, doskonale uzbrojone jednostki wroga. Podziw dla nich przeplata się w niej z bólem czy nawet goryczą z powodu straszliwej tragedii, jaką zaowocowała decyzja o rozpoczęciu Powstania.