Wspomnienia nie blakną Krystyn Gembicki

Urodziłem się rok przed drugą wojną światową. Informacje o otaczającym świecie, najpierw z natury rzeczy dziecięce, „rosły” wraz z nim. Zaczynają się utrwalać i nabierać świadomego charakteru w trzecim roku życia, chociaż zrozumienie widzianych obrazów przychodziło stopniowo, często znacznie później. Ten fotograficzny rodzaj mojej pamięci powoduje, że spisywane wspomnienia są dla mnie ciągle żywe… W dużym stopniu łączą się z JADOWEM, miejscowością mego urodzenia, niedaleko Warszawy. Oparte na faktach. Na przykład prawdziwa jest historia szkoły podstawowej w Jadowie, którą mój ojciec zakładał i której był kierownikiem przez ponad czterdzieści lat.
Okres wojny widziany oczami dziecka… Niemcy… rekwizycje… getto… front… Rosjanie… Lata powojenne… Brutalności życia… Dorastanie w czasach tworzącej się podwójnej moralności, która stopniowo przesiąkała wszystkie warstwy życia…Donosiciele w szkole… Społeczne i polityczne zakłamanie… Obrazki z życia zawodowego i rodzinnego… Emigracja… Miejscami nutka humoru… czasem łezka w oku, jak to
w życiu… Kilka wierszy…
Wszystko to znajduje odzwierciedlenie w moich wspomnieniach, które, mam nadzieję, wzbudzą zainteresowanie tego, kto otworzy tę książkę.