Dzieci żółtej gwiazdy Mario Escobar Książka

Przyznaję, że "Kołysanki z Auschwitz" nie czytałam, może problematyka obozwu w Oświęcimiu przytłaczała mnie za bardzo. Na lekturę nowej książki tego autora już się jednka zdecydowałam i po niej, jestem chyba gotowa aby sięgnąc po jego debiut. "Dzieci żółtej gwiazdy" czyta się dobrze, a to pewnie dlatego, że autor oszczędza nam dramatycznych opisów, mrocznej i przygnębiającej historii II wojny światowej, a raczy nas raczej zmaganiami dwóch chlopców, którzy na swojej drodze spotykają w niespokojnych czasach bardzo dużo ludzi dobrej woli. Książkę mimo trudnej problamtyki wojny czyta się lekko i dobrze, jest bardziej wzruszająca niż przygnebiająca i mroczna.  

"Dzieci żółtej gwiazdy" to dobrze, starannie i w przemyślany sposób napisana ksiażka o losach dwóch braci podczas II wojny światowej. Akcja ma miejsce we Francji i śledzimy podróż dzieci z Paryża na południe kraju. To poruszająca opowieść o nadziei, sile miłości i wytrwałości, nawet w trudnych i okrutnych czasach, serdecznie polecam, warto przeczytać na niespokojne czasy.  

Polecam nową książkę Mario Escobara, wzruszajaca opowieśc o braterskiej miłości, wytrwałości i poszukiwaniu szczęścia i rodziny. Mniej tu wojennego mroku i cierpienia a więcej opisów losów dzieci i wszystkich dobrych ludzi, jakich spotykają na swojej drodze. Zdecydowanie warto przeczytać.

Polecam nową książkę Mario Escobara, wzruszajaca opowieśc o braterskiej miłości, wytrwałości i poszukiwaniu szczęścia i rodziny. Mniej tu wojennego mroku i cierpienia a więcej opisów losów dzieci i wszystkich dobrych ludzi, jakich spotykają na swojej drodze. Zdecydowanie warto przeczytać.

"Dzieci żółtej gwiazdy" to dobrze, starannie i w przemyślany sposób napisana ksiażka o losach dwóch braci podczas II wojny światowej. Akcja ma miejsce we Francji i śledzimy podróż dzieci z Paryża na południe kraju. To poruszająca opowieść o nadziei, sile miłości i wytrwałości, nawet w trudnych i okrutnych czasach, serdecznie polecam, warto przeczytać na niespokojne czasy.  

Przyznaję, że "Kołysanki z Auschwitz" nie czytałam, może problematyka obozwu w Oświęcimiu przytłaczała mnie za bardzo. Na lekturę nowej książki tego autora już się jednka zdecydowałam i po niej, jestem chyba gotowa aby sięgnąc po jego debiut. "Dzieci żółtej gwiazdy" czyta się dobrze, a to pewnie dlatego, że autor oszczędza nam dramatycznych opisów, mrocznej i przygnębiającej historii II wojny światowej, a raczy nas raczej zmaganiami dwóch chlopców, którzy na swojej drodze spotykają w niespokojnych czasach bardzo dużo ludzi dobrej woli. Książkę mimo trudnej problamtyki wojny czyta się lekko i dobrze, jest bardziej wzruszająca niż przygnebiająca i mroczna.  

Czytałam wcześniejszą książkę tego autora, która wywarła na mnie ogromne wrażenie. Jak tylko pojawiły się Dzieci żółtej gwiazdy od razu postawiłam, że ta książka również zagości na moi regale. Dzieci.. czyta się bardzo dobrze, nie jest to książka, która pokazuje ogrom wojny, jest przyjemna, a jednocześnie bardzo wzruszająca. Zachęcam do przeczytania.

Książka Dzieci żółtej gwiazdy wciągnęła mnie w niesamowitą podróż. Niesamowita historia dwóch braci, którzy byli zdani sami na siebie. Bardzo wzruszającą opowieść o braterskiej miłości, nadziei i odwadze. Mam nadzieje, że autor w przyszłości zaskoczy nas kolejną przepiękną opowieścią. 

Świetna książka. Niezmiernie wzruszająca i łapiąc za serce. Opowiada. Ciężkim życiu w czasie II wojny światowej, w czasach w których nie wiadomo co Cię czeka, czasy w których nikt nie planuje przyszłości, każdy chce przetrwać w teraźniejszości. Opowieść o losach braci, ich odwadze wciągnęła mnie bez reszty. Gorąco polecam, przepiękna opowieść. 

Poprzedniej książki jeszcze nie miałam okazji przeczytać i myślę, że muszę to nadrobić. Teraz czas by ocenić drugą książkę Mario Escobara. Same wydarzenia i główni bohaterowie to postacie fikcyjne i o tym trzeba pamiętać czytając tę pozycję, jednak warto mieć też świadomość, że niektóre wydarzenia są autentyczne. Autor używa bogatego języka, który nie zawsze pasuje do dzieci. Wiemy jednak, że takie czasy zmuszały je do szybszego dojrzewania i być może ten zabieg miał na celu podkreślenie tego. Ta książka to również hołd, dla tych, którzy poświęcali nawet własne życie za życie innych.