Monografia Zbigniewa Palskiego, którą oddajemy dziś do rąk Czytelników, ma długą i w jakimś sensie tajną historię, tak jak służba specjalna będąca obiektem badań Autora.Pierwsza wersja opracowania o Informacji Wojska Polskiego trafiła do Agencji Wydawniczej CB bodaj w 1998 roku. Dziś trudno odtworzyć okoliczności, które spowodowały, że wówczas nie doszło do publikacji tego niezwykłego dziełaUpływ lat w żaden sposób nie odcisnął negatywnego piętna na monografii Z. Palskiego Można mieć ponadto pewność, że nigdy nie powstanie porównywalne opracowanie, ponieważ na przełomie lat 1989/1990 na polecenie ostatniego szefa WSW gen. Edmunda Buły zniszczono aż 85% archiwum Informacji WP.Podstawowym celem tej pracy jest udzielenie odpowiedzi na następujące pytania:  jaka była struktura i zadania organów Informacji wojskowej?  jacy ludzie byli realizatorami represji?  jakimi sposobami je realizowano?  jakie były zakres i formy represji w WP?  kto w organach Informacji był szczególnie obciążony udziałem w bezprawiu?Tym zasadniczym pytaniom podporządkowany jest układ pracy   problemowo chronologiczny. Składa się ona z czterech rozdziałów: pierwszy przedstawia strukturę i zadania Informacji wojskowej w całym okresie jej istnienia. Szczególną uwagę poświęcam przy tym naczelnemu organowi kontrwywiadu wojskowego   Głównemu Zarządowi Informacji. Rozdział drugi traktuje o kadrach i liczebności Informacji, z uwypukleniem kadry oficerskiej. Rozdział trzeci zawiera opis metod pracy operacyjnej Informacji, a więc poza procesowych środków służących wyodrębnieniu tzw. wrogów i sposobów ich wyłaniania, czyli przedstawia pracę z agenturą. Rozdział czwarty ukazuje rozmiary represji w WP spowodowanych działaniami Informacji oraz wskazuje osoby szczególnie obciążone spośród tego aparatu. Monografię uzupełniają aneksy zawierające obsadę personalną ważniejszych stanowisk służbowych w organach Informacji i załączniki ukazujące podstawowe dokumenty tej służby.