Dziwne zbrodnie, rodziny skrywające mroczne tajemnice, retrospekcje sięgające lat 60. oraz 70., no i oczywiście śledztwo koordynowane przez lokalnego policjanta Patrika Hedströma i jego żonę, pisarkę Erikę Falck – tak w skrócie można opisać dziewięć kolejnych powieści z bestsellerowego cyklu o Fjällbace, z którego pochodzi „Kaznodzieja”.

Camilla Läckberg, nazywana dziś królową skandynawskiego kryminału, miała cztery lata, kiedy wymyśliła historię o Świętym Mikołaju, który zabił żonę. Dzieło nie było zbyt długie – liczyło cztery strony. „Na pierwszej narysowałam Świętego Mikołaja z żoną. Stali, trzymając się za ręce, wyglądali na bardzo szczęśliwych. A cztery strony dalej pani Mikołajowa leżała martwa na ziemi, wokół niej rozlewała się krew. Tak sobie myślę, że gdyby któreś z moich dzieci w tym wieku stworzyło coś podobnego, chyba zabrałabym je do psychologa” – mówiła w wywiadzie dla Wyborczej.

Książki Läckberg przetłumaczono na 33 języki i wydano w ponad 50 krajach. Autorka niejednokrotnie bywa porównywana do Agathy Christie – nic dziwnego, w końcu obie charakteryzują mistrzowskie opisy dusznej atmosfery małych miejscowości, w której każdy zna każdego. „Kaznodzieja” jest tego najlepszym przykładem. Druga część sagi powieściowej to nic innego, jak fenomenalny charakterystyka uroków, ale i mroków życia na prowincji, w niewielkiej miejscowości Fjällbace, modnym miejscu letnich wywczasów Szwedów.

„Kaznodzieja” to drugi kryminał obyczajowy autorstwa szwedzkiej pisarki, Camilli Lackberg. Tak, jak w pierwszym tomie pod tytułem „Księżniczka z lodu”, historia rozgrywa się w niewielkim, malowniczym miasteczku Fjällback i okolicach. Głównymi bohaterami są pisarka Erika Falck oraz policjant Patrik Hedström.

W życiu bohaterów nieco się zmieniło. Erika napisała i opublikowała książkę dotyczącą śmierci jej przyjaciółki z dzieciństwa, Alex (morderstwa, które było głównym wątkiem fabularnym poprzedniej części, „Księżniczka z lodu”). Pomiędzy Eriką i Patrickiem zawiązał się romans, który czytelnicy mogli śledzić już wcześniej. W tym tomie Erika jest w ciąży, dlatego też jej postać pozostaje zepchnięta na drugi plan. Główne skrzypce w śledztwie będzie grał tylko Patrick. Poznamy również dalsze losy siostry Eriki, Anny, która zmaga się ze swoim nieudanym małżeństwem i próbuje ułożyć sobie życie.

Poza wątkiem obyczajowym, pojawia się również nowa sprawa kryminalna. Policja odnajduje w Wąwozie Królewskim, ciało młodej kobiety, Tanji. Wedle ekspertyzy niemiecka turystka była brutalnie bita i torturowana przed śmiercią. Poza nią odnalezione zostają ciała dwóch innych kobiet, które zaginęły w latach 70. XX wieku. Ich ciała również noszą ślady okropnych tortur.