Książka przedstawia współczesne ruchy queerowe poprzez głosy i refleksje aktywistów i aktywistek od lat zaangażowanych w działania na rzecz praw osób LGBTQ. Autorka skupia się na zbudowaniu socjologicznego portretu prezentującego queerowy aktywizm na podstawie narracji osób go współtworzących. Chodziło o ukazanie wewnętrznych dyskusji, negocjacji celów czy różnorodności idei obecnych wśród działaczy i działaczek. Publikacja ta, będąc pewnego rodzaju lustrem omawianych ruchów, pokazuje, że mimo wewnętrznych napięć wynikających z różnorodności ram działań kolektywnych tytułowa „queerowa solidarność” jest nie tyle oddalonym i nierealizowalnym, utopijnym projektem, ile raczej codzienną, związaną z wieloma trudnościami i wewnętrznymi konfliktami, praktyką. Mówienie o codziennej solidarności nie ma na celu tuszowania czy przemilczania różnic oraz sporów pomiędzy działaczami i działaczkami, ale raczej dowartościowanie społecznego aktywizmu.

Solidarność queerowa jest na gruncie polskiej literatury naukowej pierwszą tak szeroko zakrojoną analizą ruchów społecznych działających na rzecz członków mniejszości seksualnych. Autorce udało się w przekonujący sposób zaprezentować złożoność rodzimych ruchów queerowych oraz różnorodność motywacji, celów i strategii preferowanych przez aktywistki i aktywistów, a jednocześnie zaakcentować nadrzędną w ich działaniach zasadę solidarności. Książka Justyny Struzik powinna być lekturą atrakcyjną poznawczo nie tylko dla czytelników zajmujących się socjologią ruchów społecznych czy socjologią seksualności, ale również dla wszystkich zainteresowanych współczesnymi przemianami społeczno-kulturowymi.
Fragment recenzji dr hab. Doroty Majki-Rostek, prof. Uwr