Historia widziana jest oczami Jules oraz Austina. Już na początku dostrzegamy, że powieść jest romansem połączony z przeciwnościami losu. Przyznam, że akcja płynie powoli. Niestety u mnie jest tak, że jeśli na początku nie czuję konkretnego kopa akcji, to lekturę czytam wolno i mozolnie. W tym wypadku było podobnie. Coś mi w niej nie zagrało. Lekko się nią zawiodłam.

W sumie jest tak, że język mi nie wadził, sama fabuła również. W gruncie rzeczy nie widzę większego problemu niż ten, że akcja jest zbyt mozolna. Jest ona dość nostalgiczna, brakuje jej właściwej sobie mocy. Przy takich romansach zazwyczaj lubię jak dzieje się dużo, lecz pomimo wszystko nie cierpię gdy jest aż nadto szczegółów. Trudno jest mi to w umiejętny sposób wytłumaczyć, lecz w podsumowując chodzi mi o to, że akcja jest wolna, brak w niej szczegółów.

"Chciałem zapomnieć. Chciałem kogoś, kto pozwoli mi zapomnieć.
Ale nie zapomniałem."

Bardzo podobają mi się bohaterowie. To oni sprawili, że pomimo wszystko lekturę doczytałam. Jules jest ostrą kobietą. Cechują ją tatuaże, kolczyki w różnych miejscach oraz zgrabna postura ciała. Lecą na nią faceci z każdego zakątka kraju. Roztacza przed wszystkimi czar, który każdy w łapie w mig.

Austin jest jej podobieństwem. Przez ich podobne charaktery, ta dwójka tworzy zabawny związek. Często się kłócą i nie zgadzają ze sobą. To właśnie nieporozumienie sprzed dwóch lat ich poróżniło. Tym razem ponownie pragną dać sobie drugą szansę, czy im się powiedzie?

Osobiście polecam powieść, ale nie mówię, że każdemu przypadnie do gustu. Mam jednak nadzieję, że większość z was da jej szansę. Lektura pomimo wad ma wiele zalet, które ja dostrzegam. Po inne powieści autorki mam ochotę sięgnąć w przyszłości. Mam nadzieję, że bardziej przypadną mi do gustu.