~ Początek lat 90-tych. Wrocław.

Piętnastoletni Szymon Dąbrowski, który dopiero co wkracza "w dorosłość" przez zbieg przykrych wydarzeń popełnia samobójstwo, rzucając się pod podciąg...

Po kilku dniach od tragedii jego starszy brat nie mogąc pogodzić się ze stratą członka rodziny, również odbiera sobie życie...

Czy można było uniknąć rodzinnej tragedii braci Dąbrowskich?

Jakie okoliczności przyczyniły się do tak drastycznych w skutkach wydarzeń?

Jedno jest pewne to nie będzie łatwa sprawa, a jej konsekwencje zmiażdżą emocjonalnie niejednego dorosłego...

~Notorycznie wam wspominałam i powtórzę to raz jeszcze - Piotr Kościelny udowodnił nam po raz kolejny, że nie ma sobie równych, gdyż historie które tworzy dla nas po prostu miażdżą!

~ Dlatego "Szymek" najnowsze dziecko autora to majstersztyk!

Co jest niezaprzeczalnym dowodem na to, że autor stworzył dla nas niepowtarzalny kryminał z prawdziwego zdarzenia, naszpikowany pełną dozą napięcia, duszonego klimatu, zawiłych zwrotów akcji oraz intryg, ukazujących bestialskie i bezlitosne oblicze nastolatków, na tle wylewającego się brudu z szarych ulic miasta - Wrocław.
Co stało się szokującą, bezwzględną, surową a jednocześnie okrutną w skutkach powieścią, po której sam czytelnik będzie musiał stawić czoło nieuchronnej bombie emocjonalnej, naszpikowanej wszystkimi pokładami uczuć które niejednokrotnie poruszą, wzbudza złość, niemoc i brak jakiegokolwiek zrozumienia na zło otaczającego nas świata.

Momentów z życia, które już na zawsze zmieniły bieg losu naszych bohaterów, mając bardzo namacalny oddźwięk w codziennej rutynie naszej szarej rzeczywistości...pomimo tego, że jest to fikcja literacka taka historia mogłaby wydarzyć się naprawdę!
~ Dlatego będąc już jakiś czas po lekturze i wciąż analizując fabułę mogę śmiało rzec że dawno nie czytałam tak dobrej książki! Jest to historia którą powinien przeczytać każdy gdyż "całokształt" daje wiele do myślenia i zmusza do głębszych refleksji. O tej powieści się nie zapomina dlatego bezapelacyjnie wam polecam, niech wciąż będzie głośno! Wasza J.K.

Po książki Piotra Kościelnego sięgam od niedawna, ale już przekonałam się, że autor bierze na tapet tematy bardzo trudne, bardzo mroczne pod względem problematycznym, bardzo wstrząsające, acz równocześnie bardzo ważne społecznie. I tak też jest z „Szymkiem". Historia przenosi nas do Wrocławia, na początek roku 1994 i rozpoczyna się w momencie, gdy tytułowy Szymek, nastolatek, uczeń pierwszej klasy technikum, popełnia samobójstwo. W krótkich naprzemiennych rozdziałach poznajemy historię jego sprzed pół roku, historię jego rodziny po jego śmierci oraz historię policjantów, którzy nie tylko mierzą się w pracy na co dzień z najgorszymi ludzkimi problemami, ale i muszą sobie radzić z własnymi demonami. Jest to powieść wielowątkowa, poruszająca bardzo dużo różnych tematach, a choć osadzona trzydzieści lat temu, w innej, pozbawionej sieci komórkowych i internetu codzienności (swoją drogą realizm tamtych lat oddany jest świetnie!), to ciągle borykająca się z i nam aktualnymi tematami. To opowieść o nietolerancji, braku akcentacji, braku reakcji społeczeństwa na krzywdy innych. O znęcaniu się, o niezrozumieniu, o samotności. O wyrzutach sumienia, o żałobie, o próbie życia z bagażem, z którym nie za bardzo da się żyć. Momentami może i tego mroku, bólu, śmierci jest za dużo, ale nie zmienia to faktu, że Kościelny mówi o tym, o czym mówić trzeba, a przez natężenie krzywd chce czytelnikiem porządnie wstrząsnąć, przeprowadzić go przez swojego rodzaju katharsis, które zmieni postrzeganie społeczeństwa i sprawi, że już nigdy nie przyjedziemy obok krzywdy innych obojętnie. Nie jest to książka łatwa, ale w mojej ocenie warta kilku godzin uwagi i późniejszych refleksji.