Bezsilna Piotr Kościelny Książka

Nieoczywiste podejście do małomiasteczkowego kryminału od jakiegoś czasu prezentuje Piotr Kościelny, który zamiast jednej spójnej historii, woli rzucić czytelnika w codzienny wir pracy policjantów pracujących na takim obszarze. Tak też jest w jego najnowszej powieści “Bezsilna”, której cechą charakterystyczną pod kątem budowy są krótkie rozdziały i częste zmiany perspektywy. Tu opowieści odgrywają najważniejszą rolę - postaci jest sporo, jedne zostają w historii na dłużej, inne pojawiają się na moment, przez co czytelnik tak naprawdę do nikogo się nie przywiązuje. A opowieści przedstawiają różne oblicza przestępstwa, zła i bezsilności, których mieszkańcy niewielkiej Wschowy i okolic doświadczają. Obraz tego społeczeństwa napawa smutkiem, bo choć czasy akcji są współczesne, to reakcje społeczeństwa na krzywdy innych już nie całkiem - tu ciągle panuje przekonanie, że lepiej na krzywdę pozwolić niż komuś o tym powiedzieć, bo to przecież donos, a to coś, za co ze społeczeństwa zostaje się wykluczonym. Kreacje pojawiających się postaci bywają różne - niektóre budzą podziw, inne niesmak, niektóre brzmią bardzo znajomo dla tych, którzy znają inne powieści autora. Część cierpi na samotność, inne przepełnione są gniewem, nie widząc możliwości zaspokojenia własnych pragnień, wyżywają się na innych. Różne odcienie miłości matczynej i romantycznej popychają do impulsywnych, desperackich zachowań, a nielitościwy los sprawia, że i tak w końcu każdy pozostaje bezsilny… A jednak coś mnie w tej powieści uwierało, coś nie do końca grało, coś, co sprawiło, że miałam poczucie, że przecież autora stać na więcej. Liczę jednak, że to po prostu spadek formy, jaki zdarza się każdemu, i przy kolejnej powieści autor wróci do nas w pełni swoich sił.

" [...] Uważam, że kat ma władzę nad swoimi ofiarami dopóty, dopóki nie trafi na kogoś silniejszego, kto mu pokaże, że jego też może zaboleć. [...]" Biorąc do ręki "Bezsilną" Piotra Kościelnego, nie spodziewałam się tak emocjonującego dzieła. Nie bójcie się, ale podczas czytania, będziecie płakali jak bobry, o ile oczywiście wciągniecie się w tę historię. Każdą sytuację bardzo mocno przeżywałam. Widziałam, jak rodzi się prawdziwa bestia i diabeł wcielony w jednym. Był postrachem całej Wschowy. Czy w końcu znajdzie się ktoś, kto na dobre go zatrzyma? Poznacie pewną kobietę, która jest tak przestraszona i przerażona, że nie robi nic, żeby zatrzymać zło. Czy w końcu stanie na wysokości i postąpi prawidłowo? Osobiście nie rozumiałam jej postępowania. Każdy powinien odpowiedzieć za zło, którego się dopuścił. Tylko tak, można powstrzymać dalszą eskalację. Niestety przerażenie robi swoje i odbiera rozum. I zło rośnie w siłę. Poznacie młodą dziewczynę, która zmaga się ze swoimi problemami. Jest kompletnie sama. Czułam jej ból, ale nigdy nie zrozumiem, dlaczego tak postąpiła. Mogła wybrać inną drogę, tylko niestety nie widziała światełka w tunelu. Komisarz Tomasz Sokołowski, to jeden z głównych bohaterów. Polubiłam go. Dla swojej miłości przeniósł się z wrocławskiej policji do spokojnej i cichej Wschowy. Tylko czy na pewno? Czy warto było zostawić wszystko za sobą i zacząć wszystko od nowa? Jest dobrym gliną, oddanym swojej pracy. Dosłownie właściwy człowiek na właściwym miejscu. Oprócz tych postaci spotkacie tutaj również inne osoby, również warte waszej uwagi. Strzeżcie się srogiego Henryka. Jego należy unikać. Inaczej mogą grozić poważne konsekwencje. Tego osobnika nie polubiłam i życzyłam mu wszystkiego najgorszego. Autor w idealny sposób go przedstawił. Piotr Kościelny w swojej powieści pod tytułem "Bezsilna", pokazuje, jak zło rośnie w siłę, której nie da się zatrzymać. Uderza pomału, jak cichy zabójca. Skrada się i depcze po piętach, ukrywa się w zakamarkach i wychodzi na powierzchnię, gdy nikt nie patrzy. "Bezsilna" jest chyba jedną z jego najmocniejszych i najmroczniejszych książek. Warto ją przeczytać i stanąć oko w oko ze złem. Zakończenie wyrwało mi serce. Jak to się mogło zdarzyć? Jeszcze do teraz tego nie ogarniam. Przyznam szczerze, że tego się nie spodziewałam. Warto tę historię doczytać do końca. Gwarantuje wam wybuch adrenaliny. Jeżeli jeszcze nie znacie twórczości Piotra Kościelnego, to szybko to nadróbcie.

Przeczytałem właśnie "Bezsilna" autorstwa Piotra Kościelnego. Zostawiła we mnie mieszankę niepokoju i refleksji. Z jednej strony pochłonęła mnie atmosfera prowincjonalnego miasteczka, w którym zło kryje się pod pozornym spokojem, z drugiej — poczułem, że to opowieść nie tylko o przestępstwie, ale o ludzkiej bezradności, upokorzeniu i milczeniu. Styl autora był dla mnie oszczędny, punktowy — każde zdanie budziło napięcie, a krótkie rozdziały nasilały tempo i powodowały, że trudno było się oderwać. Jednocześnie pojawiła się we mnie pewna tęsknota — chciałem głębiej wejść w psychikę bohaterów, poczuć ich w pełni, a mimo to pozostał dystans. To uczucie dobrze wpisuje się w tytuł: bezsilność jako stan zawieszenia między działaniem a rezygnacją. W efekcie książka uderza w emocje i zostaje po niej echo — momenty, w których chciałbym spojrzeć inaczej na świat, który wydaje się znany, a jednak ukrywa coś mrocznego. Jeśli szukasz kryminału, który jest także refleksją nad człowiekiem i społeczeństwem — ta książka spełni oczekiwania.