A jeśli nigdy Cię nie zapomnę? Toon Paige Książka

Czasem przypadkowe spotkania potrafią zmienić całe życie. Ellie i Ash, dwoje samotnych podróżników zderza się w Europie, by później los uparcie rozdzielał i splatał ich ścieżki. Czy miłość wytrzyma próbę czasu, różnic i niedopowiedzeń? O twórczości Paige Toon czytałam dużo dobrego, zanim sięgnęłam po jej książkę. Że stawia na autentyczne emocje, bohaterów, z którymi łatwo się utożsamiać, że pisze z międzynarodowym rozmachem, ale też z lekkością. I choć miałam pewne obawy, że to będzie zwykły romans, to "A jeśli nigdy cię nie zapomnę?" okazała się czymś dużo więcej. Bo to w dużej mierze opowieść o dorastaniu do samej siebie, o odwadze, by porzucić cudze oczekiwania i podążyć za własnym sercem. I tak! Po lekturze potwierdzam każde z Waszych zachwytów. Autorka potrafi wciągnąć w opowiadaną przez siebie historię i czyni to subtelnie, emocjonalnie, ale i z nutką niedopowiedzeń. I niczym najlepsza kucharka łączy w odpowiednich proporcjach lekkość z głębią, marzenie z rzeczywistością, romantyzm z bolesną prawdą o tym, że życie nie zawsze układa się po naszej myśli. Ellie, młoda dziewczyna w podróży po Europie, spotyka Asha, wolnego ducha, który żyje bez telefonu, za to z pasją do odkrywania świata i samego siebie. To spotkanie w Lizbonie brzmi jak początek bajki, a jednak los brutalnie ich rozdziela. Mijają lata, Ellie próbuje spełniać oczekiwania rodziców, osiąga sukcesy, ale w jej sercu wciąż pulsuje wspomnienie o chłopaku z plecakiem. Dopiero gdy decyduje się podążyć za marzeniami i wyrwać z ram narzuconych przez rodziców, a życie stawia ją na ścieżce ogrodniczki w walijskiej posiadłości, wszystko wraca z siłą, której nie sposób ignorować. Czy spodziewałam się romansu w idyllicznym wydaniu? Trochę tak. Czy otrzymałam pełną głębi, wielowarstwową historię miłosną, której świat rzuca pod nogi przeciwności, wydawać by się mogło, nie do pokonania? O tak! Bo historia Ellie i Asha pokazuje, że choć czasem wydaje się, że utknęliśmy w ślepej uliczce, że nie ma dobrego wyboru, ba, nawet nie dane jest nam go samodzielnie dokonać, to prawdziwa miłość, może szczególnie ta wystawiona na ciężką próbę, nigdy nie daje o sobie zapomnieć. Z główną bohaterką momentalnie poczułam więź, jaką może zrodzić tylko wspólna pasja. Nie dziwię się, że dla ogrodnictwa, w którym się spełniała, była w stanie zaryzykować tak wiele. Czy Ash będzie w stanie poświęcić jeszcze więcej dla miłości? Ellie i Ash potrzebowali trzech dni, żeby odkryć, czym jest prawdziwa więź. Mnie wystarczyło zaledwie kilka godzin, żeby przepaść w tej historii i zakochać się w stylu Autorki. To nasze pierwsze spotkanie, ale na pewno nie ostatnie.