Nic takiego Katarzyna Puzyńska Książka

Fabuła widać, że bardzo przemyślana i wszystkie fakty podawane stopniowo, zmuszają czytelnika do refleksji i podążania za śladami pozostawionymi przez mordercę. Szeroki krąg podejrzanych, który z biegiem stron się zawęża. Czujemy, jak krok po koku zbliżamy się do momentu kulminacyjnego. Jak przystało na dobry kryminał jeden trup to za mało, pojawiają się kolejne, a dochodzenie skręca w zaskakujących kierunkach. Jest to nowa seria kryminalna autorki i nie dziwię się, bo z takimi bohaterami aż czeka się na kolejne. Prokurator jak i policjantki, to postacie nietuzinkowe, barwne, wzbudzające zainteresowanie, z wadami i przeszłością, którą stopniowo odkrywamy, ale nie do końca. Autorka zostawia aurę niedopowiedzenia, którą zapewne nam odsłoni w następnych częściach. Co oczywiście jeszcze bardziej wzmaga apetyt, by czekać na kolejne publikacje. Bohaterów lubi się od samego początku, aż chce się z nimi iść na kawę, by podpytać o ich sekrety. „Nic takiego” to doskonale skonstruowany kryminał. Cały proces prowadzenia dochodzenia wciąga, a uczestniczenie w policyjnych procedurach i wnikliwych przesłuchaniach, daje dużo satysfakcji. Trafnie ukazana trudna praca policji oraz to, jak radzą sobie z problemami osobistymi. Te dwa bieguny wpływają na siebie bezpośrednio, czy da się je bezboleśnie pogodzić? Doskonała fabuła, wyraziści bohaterowie (uwielbiam Kaję Dalke), praca policyjna zobrazowana prawdziwie. Czyta się wyśmienicie, a zwroty akcji nie pozwalają odłożyć książki. Nic dodać, nic ująć, bardzo dobry kryminał Katarzyny Puzyńskiej. Czekam na kolejną część.

„Nic takiego” Katarzyny Puzyńskiej to książka, która mnie dosłownie pochłonęła. Od pierwszych stron czułam napięcie i tę charakterystyczną niepewność, jaką autorka potrafi budować z mistrzowską precyzją. To nie jest tylko kryminał — to opowieść o emocjach, winie i granicach, jakie każdy z nas nosi w sobie. Czytając, miałam wrażenie, że uczestniczę w wydarzeniach, a nie tylko je obserwuję. Bohaterowie są prawdziwi, pełni sprzeczności i lęków, dzięki czemu łatwo się z nimi utożsamić. Puzyńska pisze dojrzale, a jej styl jest coraz bardziej psychologiczny i intymny. Momentami czułam niepokój, momentami współczucie — ale nigdy obojętność. „Nic takiego” to książka, która zostaje w głowie i sercu na długo po przeczytaniu. Idealna dla tych, którzy szukają nie tylko zagadki, ale też emocji i refleksji.

" [...] Plotki mają to do siebie, że rozchodzą się w różnych kierunkach i zyskują zupełnie nowe wersje. [...]" Uwielbiam twórczość Katarzyny Puzyńskiej, dlatego z przyjemnością sięgnęłam po  najnowsze jej dzieło, pod tytułem "Nic takiego". To jest pierwszy tom nowej serii kryminalnej z wyjątkowymi i wyrazistymi postaciami, które skrywają w sobie pewne tajemnice. Poznałam tutaj między innymi: - Prokuratora Grzegorza Hala. Mogę śmiało powiedzieć, że jest podobny do serialowego Monka. Uwielbia porządek.  Ma auto, któremu nadał imię. Czy wy też nadajecie imiona przedmiotom? Podobało mi się to, że mimo swoich licznych fobii, w pracy daje 1000% z siebie. Moim zdaniem jest idealnym prokuratorem. Chętnie poznam jego wszystkie skrywane tajemnice. Jedna jest tak kusząca, że już się nie mogę doczekać kolejnego tomu. Katarzyna Puzyńska bardzo dobrze przedstawiła tę wyjątkową postać. - Podkomisarz Michalinę Murawską — obecnie pracuje w Komendzie Powiatowej Policji w Piasecznie. Niedawno przeniosła się tutaj z dużego miasta. Dlaczego? Uwielbia dbać o kondycję, więc do pracy jeździ ukochanym rowerem. Coś nas łączy. Ta bohaterka woli pracować w nocy. Bardzo przejęłam się jej problemami osobistymi. Tę bohaterkę da się lubić. - Podkomisarz Kaję Dalkę — zwaną Piggy. To bardzo tajemnicza osoba, która powoli się przed nami odsłania. Ma wyjątkowe atuty i rekwizyty. Przy tej postaci pozory mogą być bardzo mylące. Gratuluję autorce takiej bohaterki. Przypomina mi serialową Abby z Agentów NCIS. Ta trójka tworzy wyjątkową i zgraną drużynę. Każda postać ma inną osobowość. Czy podołają trudnym zadaniom, które na nich czekają? Oprócz tych postaci poznacie jeszcze inne osobliwości. Niektóre z nich totalnie was zaskoczą, a inne przerażą. Nasza nowa historia zaczyna się od śmierci znanego i bogatego biznesmena, który był mocno zaangażowany w politykę. Czy to było morderstwo, a może raczej samobójstwo? Z biegiem stron poznacie odpowiedź na to pytanie. Sprawa nie będzie taka prosta i oczywista. Będzie mnóstwo podejrzanych i mylnych tropów. Autorka już o to zadbała. Dzięki temu przywiązała czytelnika do swojej nowej powieści. Prolog był dosłownie hipnotyzujący. Po jego przeczytaniu koniecznie chciałam poznać dalszą treść. Dalej było tak dobrze, że przepadłam z nią na długie godziny i nie chciałam odłożyć książki, nim nie poznałam zakończenia. "Nic takiego" jest małym grubaskiem. Ma ponad 600 stron. Warto je wszystkie poznać. Zakończenie bardzo mi się podobało. A sama  końcówka jest bardzo obiecująca. Katarzyna Puzyńska w swojej najnowszej powieści idealnie połączyła ze sobą kilka gatunków: kryminał, thriller i literaturę obyczajową. Jeżeli cenicie sobie twórczość tej autorki, to nie powinniście przegapić tak wyjątkowego dzieła.