Rozdzieleni Iwona Feldmann Książka

Dzień dobry Molki

Anna to piękna młoda kobieta, którą wyróżnia kolor oczu odziedziczony po praprababce. Ma nieustanne powodzenie wśród mężczyzn. Pracuje jako architekt, jednak jej całym życiem jest malarstwo. Ma smykałkę nie tylko do malowania, projektowania wnętrz i budynków, ale także odzieży i dodatków. Nowa rodzina z Londynu burzy jej dotychczasowe życie. James jest prawnikiem, bardzo przystojnym, dobrze zbudowanym mężczyzną, do którego wzdychają wszystkie napotkane kobiety. Zarządza rodzinną firmą. Urodził się w bogatej rodzinie i pilnuje interesu, jak również troszczy się o swoich bliskich. Jednak pod tym pięknym ciałem kryje się kawałek drania. Co łączy tą dwójkę? Dalekie pokrewieństwo. Pierwsze spotkanie wywołuje w nich silne pożądanie, jednak kolejne tylko pogarsza sprawę. Zjazd rodzinny, na którym poznają się dalecy krewni wywołuje u Anny i Jamesa mieszane uczucia. Jak to się skończy? No właśnie, zacznę od końca... Dlaczego? Pani Iwono, dlaczego to się skończyło w takim momencie?

Książka naprawdę mnie wciągnęła, czytało mi się ją bardzo dobrze. Jak na taką dość grubą cegiełkę, przeczytałam ją stosunkowo szybko. Dzięki niezwykle przyjemnemu stylowi pani Iwony, strony dosłownie przewracały się same.Autorka stworzyła naprawdę niebanalną i ciekawą historię. Duży plus za ukazanie jej z perspektywy kilku różnych bohaterów, nie tylko tych pierwszoplanowych. Zabieg ten pozwala czytelnikowi lepiej wgryźć się w fabułę.Ogromnym zaskoczeniem okazało się być dla mnie zakończenie. Nie pierwszy już raz sięgam po książkę z przekonaniem, że jest to powieść jednotomowa, a po przeczytaniu ostatnich stron okazuje się, że byłam w błędzie. Jednak po przeczytaniu tej książki, a właściwie jej zakończenia, które okazało się być niezwykle zaskakujące, cieszę się, że zrobiłam to tak późno po premierze, bo to oznacza, że znacznie skróciłam sobie czas oczekiwania na kolejny tom, po który z pewnością sięgnę.Jednak nie mogę powiedzieć, że "Rozdzieleni" to książka idealna, bez żadnych absolutnie wad. Napisana jest ona w trzeciej osobie, przez co czytało mi się ją dość ciężko, zwłaszcza na początku. Zdecydowanie jestem zwolenniczką pierwszoosobowej narracji.Akcja tej powieści toczy się dwutorowo, przeplatając ze sobą czasy współczesne oraz przeszłe. Dla mnie osobiście te drugie były nieco nużące, niektóre wątki nie wnosiły nic istotnego do rozgrywającej się współcześnie akcji. Przyznam, że część z nich tylko przelatywałam wzrokiem, nie skupiając się na nich jakoś szczególnie. Na szczęście nie było ich dużo.Momentami denerwowało mnie też zachowanie bohaterów, ich wypowiedzi były dość, powiedziałabym infantylne.No i ostatnia rzecz, to to, że książce pojawia się niestety bardzo dużo literówek, co oczywiście nie jest winą autorki, natomiast mnie osobiście raziło to w oczy i najzwyczajniej w świecie denerwowało podczas czytania.Historia mimo drobnych niedoskonałości bardzo mi się podobała i nie żałuję, że się na nią skusiłam. Po lekturze "Rozdzielonych" mogę śmiało powiedzieć, że autorka przekonała mnie do sięgnięcia w przyszłości po kolejne jej książki.www.angelika-jasiukajc-blog.pl/2021/04/recenzja-rozdzieleni-iwona-feldmann.html#more

Książka naprawdę mnie wciągnęła, czytało mi się ją bardzo dobrze. Jak na taką dość grubą cegiełkę, przeczytałam ją stosunkowo szybko. Dzięki niezwykle przyjemnemu stylowi pani Iwony, strony dosłownie przewracały się same.Autorka stworzyła naprawdę niebanalną i ciekawą historię. Duży plus za ukazanie jej z perspektywy kilku różnych bohaterów, nie tylko tych pierwszoplanowych. Zabieg ten pozwala czytelnikowi lepiej wgryźć się w fabułę.Ogromnym zaskoczeniem okazało się być dla mnie zakończenie. Nie pierwszy już raz sięgam po książkę z przekonaniem, że jest to powieść jednotomowa, a po przeczytaniu ostatnich stron okazuje się, że byłam w błędzie. Jednak po przeczytaniu tej książki, a właściwie jej zakończenia, które okazało się być niezwykle zaskakujące, cieszę się, że zrobiłam to tak późno po premierze, bo to oznacza, że znacznie skróciłam sobie czas oczekiwania na kolejny tom, po który z pewnością sięgnę.Jednak nie mogę powiedzieć, że "Rozdzieleni" to książka idealna, bez żadnych absolutnie wad. Napisana jest ona w trzeciej osobie, przez co czytało mi się ją dość ciężko, zwłaszcza na początku. Zdecydowanie jestem zwolenniczką pierwszoosobowej narracji.Akcja tej powieści toczy się dwutorowo, przeplatając ze sobą czasy współczesne oraz przeszłe. Dla mnie osobiście te drugie były nieco nużące, niektóre wątki nie wnosiły nic istotnego do rozgrywającej się współcześnie akcji. Przyznam, że część z nich tylko przelatywałam wzrokiem, nie skupiając się na nich jakoś szczególnie. Na szczęście nie było ich dużo.Momentami denerwowało mnie też zachowanie bohaterów, ich wypowiedzi były dość, powiedziałabym infantylne.No i ostatnia rzecz, to to, że książce pojawia się niestety bardzo dużo literówek, co oczywiście nie jest winą autorki, natomiast mnie osobiście raziło to w oczy i najzwyczajniej w świecie denerwowało podczas czytania.Historia mimo drobnych niedoskonałości bardzo mi się podobała i nie żałuję, że się na nią skusiłam. Po lekturze "Rozdzielonych" mogę śmiało powiedzieć, że autorka przekonała mnie do sięgnięcia w przyszłości po kolejne jej książki.www.angelika-jasiukajc-blog.pl/2021/04/recenzja-rozdzieleni-iwona-feldmann.html#more

Anna to piękna młoda kobieta, którą wyróżnia kolor oczu odziedziczony po praprababce. Ma nieustanne powodzenie wśród mężczyzn. Pracuje jako architekt, jednak jej całym życiem jest malarstwo. Ma smykałkę nie tylko do malowania, projektowania wnętrz i budynków, ale także odzieży i dodatków. Nowa rodzina z Londynu burzy jej dotychczasowe życie. James jest prawnikiem, bardzo przystojnym, dobrze zbudowanym mężczyzną, do którego wzdychają wszystkie napotkane kobiety. Zarządza rodzinną firmą. Urodził się w bogatej rodzinie i pilnuje interesu, jak również troszczy się o swoich bliskich. Jednak pod tym pięknym ciałem kryje się kawałek drania. Co łączy tą dwójkę? Dalekie pokrewieństwo. Pierwsze spotkanie wywołuje w nich silne pożądanie, jednak kolejne tylko pogarsza sprawę. Zjazd rodzinny, na którym poznają się dalecy krewni wywołuje u Anny i Jamesa mieszane uczucia. Jak to się skończy? No właśnie, zacznę od końca... Dlaczego? Pani Iwono, dlaczego to się skończyło w takim momencie?

Dzień dobry Molki