Apetyt Philip Kazan Książka

Myślałam, że jak zwykle przy tego typu powieściach, będzie banalnie, a pochwały polecających to zwykłe marketingowe zagrywki. Wielkie było me zdziwienie, kiedy okazało się, że książka nie jest napisana prostym językiem, przy czytaniu której nie trzeba się wysilać. Jest to literatura wyższego pokroju, wymagająca obrazowej wyobraźni i nadążania za wątkami. Mnie to połechtało i pokrzepiło, bo dało wiarę, że są autorzy współcześni, którzy tworzą klasyczne, piękne powieści naszpikowane ciekawostkami historycznymi i wiedzą na temat wielkich tego świata. Rewelacja!

W zupełności zgadzam się z Panem Mariuszem. Okładka nie jest do końca trafiona, bo rzeczywiście kojarzy się z popularnymi dziś, wątpliwej jakości czytadełkami, ale zawartość jak najbardziej przekonuje. ,,Apetyt" jest rewelacyjny na poziomie formy i treści, zawiera w sobie mnóstwo ciekawostek dotyczących Florencji z czasu Renesansu i zachwyca opisami wyrafinowanych, wykwintnych dań. Książka z tych, które rozpływają w sobie bez reszty i ciężko wrócić na ziemię.

Choć kucharka ze mnie żadna, to uwielbiam oglądać programy i telewizyjne show kulinarne. Uwielbiam też jeść i podziwiać potrawy na talerzu. Nigdy dotąd jednak nie musiałam sobie ich wyobrażać, tak jak w tym przypadku i chyba taka forma pasji kulinarnej odpowiada mi najbardziej. Philip Kazan maluje przed naszymi oczami piękne talerze i zmysłowymi opisami zapachów kręci naszym nosem. Operuje scenami i słowami jak wirtuoz, prawie jak Nino - bohater książki przyprawami i produktami, z których czaruje pyszne dania. Rozsmakowałam się w literaturze, podanej w ,,Apetycie".

Choć kucharka ze mnie żadna, to uwielbiam oglądać programy i telewizyjne show kulinarne. Uwielbiam też jeść i podziwiać potrawy na talerzu. Nigdy dotąd jednak nie musiałam sobie ich wyobrażać, tak jak w tym przypadku i chyba taka forma pasji kulinarnej odpowiada mi najbardziej. Philip Kazan maluje przed naszymi oczami piękne talerze i zmysłowymi opisami zapachów kręci naszym nosem. Operuje scenami i słowami jak wirtuoz, prawie jak Nino - bohater książki przyprawami i produktami, z których czaruje pyszne dania. Rozsmakowałam się w literaturze, podanej w ,,Apetycie".

W zupełności zgadzam się z Panem Mariuszem. Okładka nie jest do końca trafiona, bo rzeczywiście kojarzy się z popularnymi dziś, wątpliwej jakości czytadełkami, ale zawartość jak najbardziej przekonuje. ,,Apetyt" jest rewelacyjny na poziomie formy i treści, zawiera w sobie mnóstwo ciekawostek dotyczących Florencji z czasu Renesansu i zachwyca opisami wyrafinowanych, wykwintnych dań. Książka z tych, które rozpływają w sobie bez reszty i ciężko wrócić na ziemię.

Myślałam, że jak zwykle przy tego typu powieściach, będzie banalnie, a pochwały polecających to zwykłe marketingowe zagrywki. Wielkie było me zdziwienie, kiedy okazało się, że książka nie jest napisana prostym językiem, przy czytaniu której nie trzeba się wysilać. Jest to literatura wyższego pokroju, wymagająca obrazowej wyobraźni i nadążania za wątkami. Mnie to połechtało i pokrzepiło, bo dało wiarę, że są autorzy współcześni, którzy tworzą klasyczne, piękne powieści naszpikowane ciekawostkami historycznymi i wiedzą na temat wielkich tego świata. Rewelacja!